Czy uważasz się za osobę empatyczną w pracy? Czy zawsze chętnie wysłuchasz najnowszego dramatu kolegi z zespołu, czy wolisz prowadzić rozmowy na poziomie korporacyjnym?

W niedawnym badaniu przeprowadzonym na potrzeby raportu 2018 State of Workplace Empathy (Stan empatii w miejscu pracy) stwierdzono, że 96% respondentów uznało empatię za ważną cechę, którą powinny wykazywać się firmy. Mimo to 92% pracowników uważa, że empatia pozostaje niedoceniana w ich firmach, co stanowi wzrost w stosunku do wyników z poprzednich lat.

Empatia jest opisywana jako nie tylko zrozumienie perspektywy innej osoby, ale prawdziwe postawienie się w jej sytuacji i odczuwanie tych emocji razem z nią. Jest to kamień węgielny inteligencji emocjonalnej, a kiedy miejsce pracy wykazuje empatię, istnieją niezliczone badania, które korelują ją ze zwiększonym szczęściem, produktywnością i zatrzymaniem pracowników.

Więc więcej empatii w pracy jest pożądane i wiele osób czuje się empatycznymi, ale praktyka nie przekłada się skutecznie na rzeczywistość. Ten rozdźwięk jest jeszcze bardziej pogłębiany przez rozwój pracy zdalnej, która eliminuje wiele interakcji twarzą w twarz w tradycyjnym biurze.

Praca zdalna, z definicji, eliminuje potrzebę, aby współpracownicy byli zlokalizowani w jednym miejscu. Oznacza to, że te małe, zaimprowizowane interakcje społeczne nie muszą odbywać się w sposób organiczny, tak jak w biurowej kuchni lub przestrzeni społecznej. Te nieformalne rozmowy są świetnym sposobem na nawiązanie kontaktu i zademonstrowanie empatii w pracy, a w zespołach zdalnych proces ten musi być bardziej celowy.

Brak empatii może mieć poważny negatywny wpływ na Twój zdalny zespół, który, jeśli nie zostanie skorygowany, może zniszczyć dynamikę zespołu i doprowadzić do wypalenia zawodowego, utraty produktywności i rotacji pracowników. Przyjrzyjmy się kilku przykładom rozbieżności w zespołach zdalnych, które mogą prowadzić do niezamierzonego braku empatii, oraz temu, jak wykryć te scenariusze, zanim wpłyną one na relacje z kolegami z zespołu:

Różnice geograficzne

Przyjrzyjrzyjmy się prostemu faktowi geograficznemu: jeśli masz zdalny zespół, który znajduje się w Nowym Jorku, Chicago, Teksasie i Kalifornii, są szanse, że w styczniu pojawi się prawdziwy mieszany worek emocji.

W styczniu w Chicago pogoda jest fatalna; dosłownie nazywają to #Chiberia. Tymczasem ludzie w Teksasie mogą gwizdać dixie, ciesząc się ucieczką od uciążliwych letnich upałów.

Źródło obrazu: The Guardian

Dla niektórych, te wywołane pogodą zmiany nastroju są kliniczne. Choroba afektywna sezonowa (SAD) jest formą depresji, która występuje głównie w miesiącach jesiennych i zimowych, i uważa się, że jest spowodowane brakiem słońca z powodu krótszego światła dziennego w tej porze roku. Zjawisko to powoduje obniżenie poziomu serotoniny, a tym samym obniżenie nastroju cierpiącej osoby. Nawet jeśli ktoś nie cierpi na SAD, życie w tymczasowej tundrze jest znane z wywoływania ogólnego poczucia złego samopoczucia.

Bycie świadomym różnych doświadczeń swoich kolegów może przejść długą drogę w zrozumieniu, dlaczego poziomy energii mogą nie zgadzać się z harmonogramem słońca w twojej własnej strefie czasowej.

Do: Postaraj się utrzymać lekki (i jasny ☀️) nastrój na czacie, zamieszczając zabawne tweety lub memy.

Nie: Ubolewać nad „brakiem energii” i nakłaniać ludzi do nakładania fałszywego uśmiechu. Jest to nieszczere i stwarza ryzyko, że ludzie będą mieli wrażenie, że ich prawdziwe uczucia nie są mile widziane. Na wszelkie sposoby unikaj rozpoczynania wideorozmów i spotkań od pełnego raportu o pogodzie. Zostawmy to meteorologom.

Natural Disparity

Oprócz geografii, istnieją również naturalne siły, które należy rozważyć. Pogoda może być ogólnie wspaniała w Kalifornii, ale ci ludzie niestety napotykają inne elementy zakłócające, takie jak pożary lasów i susza. Inny obszar o pięknej pogodzie, Houston w Teksasie, został niedawno zdewastowany przez huragan.

Jeśli mieszkasz w Nowym Jorku i pracujesz w zdalnym zespole, możesz przyjść do pracy myśląc, że to normalny dzień, podczas gdy twój współpracownik jest przerażony, że jego rodzina i przyjaciele są ewakuowani ze swoich domów.

Nawet jeśli wiele z tych wydarzeń można łatwo odkryć za pośrednictwem kanałów informacyjnych, nie zawsze jest oczywiste, aby narysować te powiązania z osobą, z którą wchodzisz w interakcje w pracy. To właśnie tutaj potrzeba empatii wchodzi w grę.

Do: Wspieraj kulturę dzielenia się kontekstem w swoim zespole, pozwalając ludziom przynosić do pracy całe swoje ja. Kiedy ktoś otwiera się na temat procesów w swojej społeczności, upewnij się, że ta osoba czuje się wysłuchana. Zapytaj o możliwości pomocy. Organizowanie comiesięcznych spotkań integracyjnych, które nie koncentrują się na aktualizacjach projektu i strategii, może być świetną okazją do tego, aby umożliwić zdalnemu zespołowi podzielenie się z grupą innymi aspektami swojego życia.

Nie: Postaw tych ludzi na miejscu podczas spotkania i poproś ich o podzielenie się, lub zrób światło z ich doświadczenia. Jeśli nie jesteś pewien, czy chcą o tym rozmawiać, zwróć się do nich prywatnie w asynchronicznym medium, takim jak czat lub e-mail.

Różnice w stylu życia

Istnieje niezliczona ilość normalnych ludzkich warunków, które mogą być niezwykle uciążliwe dla zdolności danej osoby do zaangażowania się w pracę:

• Opóźnienia w dojazdach: Opóźnienia w metrze w Nowym Jorku są coraz częstsze i mogą dodać godziny do dojazdu do pracy. Ruch uliczny w Los Angeles jest notoryczny w swojej trudności. Te małe niedogodności na początku dnia mogą nadać negatywny ton, który przenosi się do czasu, aż zegar się wyłączy.

• Opieka nad dzieckiem: Jeśli jeden z twoich współpracowników ma małe dziecko, są szanse, że nie dostaje połowy snu kolegi, który nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie są również w stanie pracować w późniejszych godzinach, przeskoczyć na loty w ostatniej chwili lub znaleźć opieki nad dzieckiem, gdy ich dzieci mają dzień wolny od szkoły.

• Przewlekłe choroby: Istnieje wiele chorób, które są „niewidzialne”, w tym, że ich objawy nie mogą być obserwowane zewnętrznie. Nie oznacza to jednak, że nie sprawiają one cierpiącym na nie osobom ogromnego bólu. Nie zakładaj, że współpracownik, który bierze dużo wolnego, obija się: być może ma do czynienia z kłopotami związanymi z chorobą podstawową.

Demonstrowanie empatii dla współpracowników w takich okolicznościach pozwala uszanować ich granice i zrozumieć, dlaczego czasami muszą nadać priorytety innym aspektom swojego życia poza pracą od 9 do 5.

Do: Bądź wyrozumiały, gdy pojawiają się okoliczności pozostające poza kontrolą danej osoby. Rzeczy czasami się zdarzają. Traktuj innych tak, jak sam chciałbyś być traktowany.

Don’t: Obwiniaj tę osobę za jej okoliczności życiowe: na przykład nie umieszczając jej w projekcie lub wyzywając ją za nieobecności w ustawieniu grupowym.

Różnice polityczne (There… I Said It.)

To jest interesujące, szczególnie biorąc pod uwagę, że polityka jest jednym z najbardziej tabuizowanych tematów w miejscu pracy. Na przykład większość Amerykanów pozostaje w dużej mierze nieświadoma ostatnich kontrowersyjnych wyborów prezydenckich w Brazylii i nie odczuwa ich wpływu. W międzyczasie, męka ta byłaby rozpraszająca i wyczerpująca dla kolegi tam pracującego.

To nie jest tylko polityka jak zwykle, albo. Kryzysy humanitarne zdarzają się w wielu krajach na całym świecie, a jeśli masz kolegów z siedzibą w innych krajach, ważniejsze jest, aby zwracać uwagę na wydarzenia w ich ojczyźnie.

Trudno jest wczuć się w sytuację, gdy jesteś w dużej mierze nie poinformowany o konsekwencjach sytuacji, która nie ma absolutnie nic wspólnego z tobą. Poza zasięgiem wzroku, poza zasięgiem umysłu, prawda? Ale jeśli ma to wpływ na twojego kolegę, to nieuchronnie wpłynie na ciebie, too.

Do: Daj znać tym ludziom, że śledzisz wiadomości w ich okolicy i jesteś dostępny, aby porozmawiać.

Nie: Zaoferuj swoją własną (najprawdopodobniej nieuświadomioną) opinię na ten temat. Pozwól tym, którzy są w centrum wydarzeń, na swobodną wypowiedź.

The Downside Of Showing Empathy

Zawsze ważne jest, aby nieustannie stawiać sobie wyzwania związane z okazywaniem empatii w miejscu pracy, szczególnie jeśli jesteś zdalnym pracownikiem. Ale okazywanie empatii może czasami przynieść odwrotny skutek 😖

Zmęczenie współczuciem to zjawisko, w którym ludzie stają się przytłoczeni po wielokrotnej ekspozycji na cierpienie innych. Jest on skategoryzowany przez odrętwienie, a nawet, czasami, depresję. Całkowite wyczerpanie emocjonalną interakcją z nieszczęśliwymi okolicznościami jest wystarczające, aby wypalić nawet osobę, która tylko obserwuje z boku.

Desensytyzacja jest wrogiem empatii, więc ucz się o oznakach i symptomach zmęczenia współczuciem i zrób krok do tyłu, kiedy tego potrzebujesz. Bądź otwarty ze swoimi współpracownikami na temat tego, jak się czujesz.

Inną czerwoną flagą, na którą należy uważać, jest nieświadome uprzedzenie do okazywania empatii niektórym grupom ludzi, a innym nie. Według badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Harvarda, dolna część mózgu, zwana przyśrodkową korą przedczołową (MFPC), jest częścią mózgu, która jest aktywna, gdy ludzie wykazują oznaki empatii.

Badacze odkryli, że MFPC była bardzo zaangażowana, gdy uczestnicy dyskutowali o ludziach, których uważali za podobnie myślących do nich, ale nie rejestrowała aktywności, gdy dyskutowali o tych postrzeganych jako niepodobnych do nich w takich obszarach jak przynależność polityczna i region pochodzenia.

Ważne jest, aby pamiętać o nieświadomych uprzedzeniach, szczególnie w zdalnym miejscu pracy, gdy rozmawiasz i pracujesz ze swoimi współpracownikami. Jeśli zauważysz, że okazujesz empatię niektórym kolegom, a innym nie, zadaj sobie pytanie, czy istnieje jakiś ukryty powód, dla którego tak się dzieje. Czy jesteś rodzicem i dlatego okazujesz empatię innym rodzicom? Czy mieszkasz w ciepłym miejscu przez cały rok, przez co wydajesz się nieświadomy zmagań w tych długich zimowych miesiącach?

Incorporating Empathy Into Your Corporate Culture

Pamiętaj, że empatia jest kamieniem węgielnym pozytywnej kultury pracy, a okazywanie zrozumienia dla doświadczeń swoich kolegów jest świetnym sposobem na budowanie społeczności, nawet w zdalnym zespole.

Zastanów się, w jaki sposób obecnie okazujesz empatię w swoim miejscu pracy i wymyśl sposoby, aby zwiększyć swój wkład. Mila w cudzych butach może być niczym szybka wycieczka, jeśli zaplanujesz, spakujesz torbę z narzędziami empatii i oczywiście założysz wygodne buty.

Dobrze czy źle, chętnie usłyszymy Twoje przemyślenia. Znajdź nas na Twitterze (@trello) lub napisz do [email protected].

Następny: 7 Weird Ways To Help Combat 'Hermit’ Habits As A Remote Worker

Następny: 7 dziwnych sposobów, które pomogą zwalczyć nawyki „pustelnika” jako pracownika zdalnego.