TY -. JOUR
T1 – Administration of melatonin and metformin prevents deleterious effects of circadian disruption and obesity in male rats
AU – Thomas, Anthony P.
AU – Hoang, Jonathan
AU – Vongbunyong, Kenny
AU – Nguyen, Andrew
AU – Rakshit, Kuntol
AU – Matveyenko, Aleksey V.
N1 – Informacje o finansowaniu:Ta praca była wspierana przez National Institutes of Health Grant R01DK098468 (do A.V.M.), grant zainicjowany przez badacza od Takeda Pharmaceuticals oraz Center for Regenerative Medicine (Mayo Clinic, Rochester, MN).Publisher Copyright:Copyright © 2016 by the Endocrine Society.Copyright:Copyright 2017 Elsevier B.V., All rights reserved.
PY – 2016/12
Y1 – 2016/12
N2 – Circadian disruption and obesity synergize to predispose to development of type 2 diabetes mellitus (T2DM), signifying that therapeutic targeting of both circadian and metabolic dysfunctions shouldbecons considered as a potential treatment approach.Aby odpowiedzieć na tę hipotezę, badano szczury narażone jednocześnie na zaburzenia rytmu okołodobowego i otyłość indukowaną dietą (CDO), model szczura, który niedawno okazał się rekapitulować fenotypowe aspekty otyłej T2DM (np. zaburzenia rytmu okołodobowego, otyłość, insulinooporność i niewydolność wysepek). Szczury CDO były następnie traktowane codziennie (przez 12 wk) przez timed doustnegavagewith pojazdu, melatoniny (aknownchronobiotic), metforminy, lub leczenie kombinowane obu terapeutyków. Leczenie samą melatoniną poprawiło rytm aktywności okołodobowej, złagodziło indukcję niewydolności komórek β i poprawiło tolerancję glukozy. Sama metformina nie modyfikowała aktywności okołodobowej, ale zwiększała wrażliwość na insulinę i tolerancję glukozy. Co ważne, połączenie melatoniny i metforminy miało synergistyczne działanie modyfikujące progresję dysfunkcji metabolicznej u szczurów CDO poprzez poprawę otyłości, aktywności okołodobowej, wrażliwości na insulinę i niewydolności komórek wysepek. Badanie to sugeruje, że zarządzanie zarówno dysfunkcjami okołodobowymi jak i metabolicznymi powinno być rozważane jako potencjalna opcja prewencyjna i terapeutyczna w leczeniu otyłości i T2DM.
AB – Zaburzenia okołodobowe i otyłość synergicznie predysponują do rozwoju cukrzycy typu 2 (T2DM), co oznacza, że terapeutyczne ukierunkowanie zarówno dysfunkcji okołodobowych jak i metabolicznych powinno być rozważane jako potencjalne podejście do leczenia.Aby odpowiedzieć na tę hipotezę, badano szczury narażone jednocześnie na zaburzenia rytmu okołodobowego i otyłość indukowaną dietą (CDO), model szczura, który niedawno okazał się rekapitulować fenotypowe aspekty otyłej T2DM (np. zaburzenia rytmu okołodobowego, otyłość, insulinooporność i niewydolność wysepek). Szczury CDO były następnie traktowane codziennie (przez 12 wk) przez timed doustnegavagewith pojazdu, melatoniny (aknownchronobiotic), metforminy, lub leczenie kombinowane obu terapeutyków. Leczenie samą melatoniną poprawiło rytm aktywności okołodobowej, złagodziło indukcję niewydolności komórek β i poprawiło tolerancję glukozy. Sama metformina nie modyfikowała aktywności okołodobowej, ale zwiększała wrażliwość na insulinę i tolerancję glukozy. Co ważne, połączenie melatoniny i metforminy miało synergistyczne działanie modyfikujące progresję dysfunkcji metabolicznej u szczurów CDO poprzez poprawę otyłości, aktywności okołodobowej, wrażliwości na insulinę i niewydolności komórek wysepek. Badanie to sugeruje, że zarządzanie zarówno dysfunkcjami okołodobowymi jak i metabolicznymi powinno być rozważane jako potencjalna opcja prewencyjna i terapeutyczna w leczeniu otyłości i T2DM.
UR – http://www.scopus.com/inward/record.url?scp=85001975624&partnerID=8YFLogxK
UR – http://www.scopus.com/inward/citedby.url?scp=85001975624&partnerID=8YFLogxK
.