Jeśli zgodzimy się, że rosyjskie rewolucje zmieniły bieg XX wieku, to karabin Mosin-Nagant i jego nieprawdopodobna rola we wczesnych dniach globalnych wpływów militarnych Ameryki sprawiają, że ten słynny karabin jest czymś więcej niż tylko potężnym narzędziem zniszczenia debiutującym w Vikendi w Sezonie 7.

Amerykańska strona historii Mosin-Nagant jest tym, co dzieje się, gdy światowa potęga wycofuje się z podjętych zobowiązań, pozostawiając masę broni, o którą nie wiadomo, gdzie się podziewa.

Mosin-Nagant (w Rosji określany jako 3-rzędowy karabin M1891) został opracowany przez rosyjskiego kapitana Siergieja Mosina i belgijskiego Leona Naganta pod koniec XX wieku, a ostateczny model produkcyjny zadebiutował w 1891 roku. Był to pięciostrzałowy karabin bolt-action, który miał zmodernizować arsenał rosyjskiej armii po wojnie rosyjsko-osmańskiej i od razu okazał się skuteczny, wszechstronny i niezawodny na tyle, by zrobić różnicę.

W połowie Wielkiej Wojny w 1915 roku, ostatni car Rosji, Mikołaj II, mianował się głównodowodzącym potężnej, ale słabo wyposażonej armii kraju. Aby pomóc swoim żołnierzom w przygotowaniach, zamówił ponad 3 miliony karabinów Mosin-Nagant u amerykańskich producentów Remington Arms i New England Westinghouse, ponieważ Stany Zjednoczone sympatyzowały z rosyjsko-brytyjsko-francuską sprawą. Remington szybko wyprodukował 750 000 Mosin-Nagantów.

Jednakże zawirowania polityczne osiągnęły zupełnie nowy poziom w Rosji, gdy Remington realizował pierwsze 470 000 karabinów. W samym środku I wojny światowej car Mikołaj abdykował z tronu w wyniku rewolucji lutowej, a rząd zastępczy odmówił zapłaty za broń zamówioną u Amerykanów. Druga rewolucja w tym samym roku – kluczowa Rewolucja Październikowa – wraz z wyniszczającą rosyjską wojną domową sprawiły, że finanse, sojusze i strategie stały się niezwykle kruche: stare zamówienie pocztowe karabinów Mikołaja nie było priorytetem.

Wojsko amerykańskie zakupiło pozostałą część zamówienia plus tysiące gotowych broni i wprowadziło nowe Mosin-Naganty do dobrego użytku jako sprzęt szkoleniowy, ponieważ Ameryka stała się jednym z ostatnich uczestników wojny.

Podczas gdy I wojna światowa była tłem dla wszystkich konfliktów w Europie w tym czasie, kiedy około 5000 żołnierzy amerykańskich, znanych jako Polar Bear Expedition, dołączyło do sił brytyjskich w bitwach o rosyjskie miasta portowe Archangielsk i Murmańsk, interweniowali oni w rosyjskiej wojnie domowej. Stając po stronie „Białej Armii” przeciwko bolszewickiej Armii Czerwonej, Jankesi i Brytyjczycy byli uzbrojeni w karabiny, które pierwotnie miały być noszone przez rosyjskich żołnierzy. Te Mosin-Naganty – które zostały zamówione przez cara Mikołaja i nie zostały odebrane przez zastępczy rząd tymczasowy – zostały użyte przeciwko rewolucjonistom, którzy obalili cara i pominęli zapłatę.

Od tego momentu, Mosin-Naganty produkcji amerykańskiej zostały rozproszone wśród kolekcjonerów, podczas gdy modele produkcji europejskiej rozmnożyły się w większości głównych konfliktów XX wieku. Jeśli Mosin-Naganty można znaleźć rozrzucone po polach bitew Europy Wschodniej, Skandynawii i Bliskiego Wschodu, nie powinno być zaskoczeniem, że tak wiele z nich zaśmieca pola bitewne Vikendi w służbie innego rodzaju konfliktu.