Annie Dillard w eseju „Living Like Weasels” eksponuje bezmyślne, bezstronne i instynktowne sposoby, które proponuje, aby ludzie żyli, obserwując łasicę przy pobliskim stawie w pobliżu jej domu. Dillard napotyka około sześćdziesięciu sekund spojrzenia z łasicą, z którą wydaje się całkowicie połączyć. To z kolei zapoczątkowuje szybką sekwencję pytań i propozycji dotyczących „życia tak, jak powinniśmy”. Niestety, w życiu mamy tendencję do pochłaniania siebie przez otoczenie i rozpraszania się, co nie jest problemem, dopóki nie zostanie nam to jawnie powiedziane. Jak to się stało, że tak daleko odeszliśmy od naszego niegdyś instynktownego stylu życia? Idea „życia tak, jak powinniśmy” lub życia w czystości i konieczności może być dość impresjonistyczna, zwłaszcza jeśli spojrzy się na nią we właściwy sposób. Dillard rozpoczyna swoją…pokaż więcej treści…
Dillard nigdy nie stwierdza w pełni, jak i dlaczego zdecydowała się przyjąć tę cechę, której nauczyła się od zwierzęcia, ale zamiast tego omawia temat szerzej, aby idea ta miała bardziej ekspansywne zastosowania. Podczas omawiania czystości, konieczności i wytrwałości, Dillard stwierdza: „Myślę, że byłoby dobrze, i właściwe, i posłuszny, i czyste, aby chwycić swoją jedną konieczność i nie pozwól mu odejść, aby zwisać z niego wiotkie, gdziekolwiek cię zabierze.” Nie określając jej konieczność w życiu lub konieczność ona wierzy powinniśmy chwycić mocno do, bezpośrednio przyczynia się do zawiłości tego eseju. To stwierdzenie może sprawić, że jej publiczność pomyśli: „Jak mogę odnieść to do mojego życia?”. Można by odnieść ten pomysł do relacji w ogóle, relacji duchowych, czy relacji z samym sobą. Możliwości są nieograniczone. Dillard wykorzystała swoje osobiste doświadczenia, aby przekazać przekonujące przesłanie „życia tak, jak powinniśmy”. W pewien sposób David Searcy również używa tych metod, aby pośrednio przedstawić te myśli „życia w chwili” w swoim eseju „The Hudson River School”. Odkrywanie tytułu eseju Searcy’ego jest istotne, aby znaleźć znaczenie. Szkoła rzeki Hudson była amerykańskim ruchem artystycznym połowy XIX wieku, który tworzyli malarze pejzażyści, których poglądy estetyczne były pod wpływem romantyzmu. Przeważa opowieść o śmierci uciążliwego kojota, ale ta sama idea połączenia ze światem – a nie z naszym

.