Arktyczny lód morski jest w spadku od jakiegoś czasu, ale 2020 okazuje się być – zdecydowanie – jednym z najgorszych lat w historii.

Co roku, jak w zegarku, północna pokrywa lodowa, lub lód morski, kurczy się wiosną i latem – osiągając swój minimalny zakres we wrześniu – a następnie rośnie jesienią i zimą, aby osiągnąć maksymalny zakres w marcu. Jednak wraz z ociepleniem planety przez dwutlenek węgla i inne gazy cieplarniane, obszar pokryty letnim lodem morskim staje się coraz mniejszy. A zimą lód nie osiągnął swojego zwyczajowego maksymalnego zasięgu. Zmiana ta następuje szybko, a ostatnie lata przyniosły znacznie gorsze wyniki lodu morskiego niż okres od 1981 do 2010 roku. Ale nawet w porównaniu z najgorszymi latami ostatniej dekady, to lato było niszczycielskie.

„Historyczne wydarzenie trwa w #Arktyka”, zatweetował Zack Labe, naukowiec atmosferyczny na Colorado State University, który śledzi wydarzenia w Arktyce. „Musimy zwrócić uwagę na te wskaźniki zmiany klimatu.”

Related: Zdjęcia poklatkowe cofających się lodowców

Labe podzielił się wykresem tego, jak lód morski rósł i kurczył się na Morzu Laptev – regionie Oceanu Arktycznego na północ od Syberii – od 1979 roku do chwili obecnej.

Lód morski na Morzu Laptev skurczył się znacznie wcześniej w 2020 roku niż w jakimkolwiek poprzednim roku i osiągnął dno pod koniec sierpnia, a pokrycie lodem morskim nie zaczęło nawet powracać do połowy października.

To część powodów, dla których minimum lodu morskiego w Arktyce w 2020 roku pobiło poprzednie rekordy, stając się drugim najniższym minimum za tylko 2012 rokiem, według Narodowego Centrum Danych o Śniegu i Lodzie (NSIDC).

Zgodnie z szacunkami NASA, prawdopodobne minimum 2020 było 1,44 miliona mil kwadratowych (3,74 miliona kilometrów kwadratowych). To 958.000 mil kwadratowych (2,48 mln km2) poniżej średniej z lat 1981-2010 – utrata lodu morskiego równoważna obszarom Teksasu, Alaski i Karoliny Południowej razem wziętych.

„Syberyjska fala upałów wiosną 2020 roku rozpoczęła tegoroczny sezon topnienia arktycznego lodu morskiego wcześnie, a z temperaturami arktycznymi będącymi o 14 do 18 stopni Fahrenheita (8 do 10 stopni Celsjusza) cieplejszymi od średniej, zakres lodu nadal się zmniejszał”, powiedziała NASA w oświadczeniu.

Related: Zdjęcia: The vanishing glaciers of Europe’s Alps

Topienie lodu morskiego nie podnosi bezpośrednio poziomu morza, ponieważ lód już siedzi na powierzchni morza. Naukowcy uważają jednak, że przyspiesza to ogólne tempo ocieplenia w błędnym kole. Kiedy północna polarna czapa lodowa jest gruba i ogromna, działa jak wielkie białe lustro, odbijając energię z powrotem w przestrzeń, zmniejszając ocieplenie. Ale kiedy lód topnieje, odsłania więcej wody – ciemniejsza powierzchnia, która pochłania więcej światła słonecznego i prowadzi do szybszego warming.

W dodatku, NASA powiedział, każdy rok z nienormalnie wysokim topnieniem lodu morskiego sprawia, że przyszłe „złe” lata lodu bardziej prawdopodobne. Ogromny centralny kawałek czapy lodowej Arktyki pozostał zamrożony na wiele zim i wzrósł gruby i pozornie odporny na topnienie. Ale lata takie jak 2020 przerzedzają i osłabiają lód. Kiedy płaty lodu morskiego, które kiedyś pozostawały zamarznięte przez cały rok, topią się, a następnie zamarzają ponownie następnej zimy, nowy młody lód jest znacznie cieńszy i znacznie mniej prawdopodobne jest, że przetrwa ocieplenie temperatur. Z każdym kolejnym latem zakres starego lodu kurczy się, według National Snow and Ice Data Center, skradając się bliżej centrum pokrywy lodowej.

Originally published on Live Science.