Elvis Aaron Presley urodził się 8 stycznia 1935 roku w East Tupelo, Mississippi, jako syn Gladys Presley (z domu Gladys Love Smith) i Vernona Presleya (Vernon Elvis Presley). Miał brata bliźniaka, który urodził się martwy. W 1948 r. Elvis wraz z rodzicami przeniósł się do Memphis w stanie Tennessee, gdzie uczęszczał do Humes High School. W 1953 roku uczestniczył w balu maturalnym z obecną dziewczyną, z którą się zalecał, Regis Wilson. Po ukończeniu szkoły średniej w Memphis, Elvis podejmował dorywcze prace jako woźny w kinie i kierowca ciężarówki dla Crown Electric Company. Zaczął śpiewać lokalnie jako „The Hillbilly Cat”, potem podpisał kontrakt z lokalną firmą nagraniową, a następnie z RCA w 1955 r.
Elvis zrobił wiele, aby ustanowić wczesną muzykę rock and roll. Rozpoczął swoją karierę jako wykonawca rockabilly, up-tempo fuzji muzyki country i rhythm and blues, z silnym backbeat. Jego nowatorskie wersje istniejących piosenek, mieszające „czarne” i „białe” dźwięki, przyniosły mu popularność – i kontrowersje – podobnie jak jego nieskrępowane występy na scenie i w telewizji. Nagrywał piosenki z gatunku rock and roll, z takimi utworami jak „Jailhouse Rock” i „Hound Dog”, które później stały się ucieleśnieniem tego stylu. Presley miał wszechstronny głos i odniósł niezwykle szeroki sukces obejmujący inne gatunki, w tym gospel, blues, ballady i muzykę pop. Nastoletnie dziewczęta wpadały w histerię z powodu jego jawnie seksualnych girland, zwłaszcza tej, która przyniosła mu przydomek „Elvis the Pelvis” (kamerom telewizyjnym nie wolno było filmować poniżej jego talii).
W 1956 roku, po sześciu występach telewizyjnych w „Stage Show” braci Dorsey, Elvis został obsadzony w swojej pierwszej roli aktorskiej, w roli drugoplanowej w Love Me Tender (1956), pierwszym z 33 filmów, w których wystąpił.
W 1958 roku, Elvis został powołany do wojska i przeniósł się do Bad Nauheim, Niemcy. Tam poznał 14-letnią wojskową damę Priscillę Ann Wagner (Priscilla Presley), którą po ośmioletnich zalotach poślubił i z którą miał swoje jedyne dziecko, Lisę Marie Presley. Służba wojskowa Elvisa i „brytyjska inwazja” lat sześćdziesiątych zmniejszyły jego koncerty, ale nie dochody z filmów i nagrań.
Przez lata sześćdziesiąte Elvis osiadł w Hollywood, gdzie zagrał w większości ze swoich trzydziestu trzech filmów, głównie musicali, występując u boku niektórych z najbardziej znanych aktorów w Hollywood. Krytycy nie pochwalali większości jego filmów, ale radziły sobie one bardzo dobrze w kasie, zarabiając łącznie ponad 150 milionów dolarów. Jego ostatni film fabularny, Zmiana nawyków (1969), porusza kilka kwestii społecznych: romans w środowisku duchownych, autystyczne dziecko, prawie niespotykane w 1969 roku, gwałt i przemoc w tłumie. To niedawno otrzymał uznanie krytyków.
Elvis dokonał powrotu w 1970 roku z występów na żywo koncertów począwszy od początku 1970 roku w Las Vegas z ponad 57 wyprzedanych koncertów. Zwiedził całe Stany Zjednoczone, pojawiając się na scenie w ponad 500 występów na żywo, z których wiele zostało wyprzedanych. Jego małżeństwo zakończyło się rozwodem, a stres związany z ciągłym podróżowaniem, jak również rosnący przyrost wagi i uzależnienie od środków pobudzających i depresyjnych zebrały swoje żniwo.
Elvis Presley zmarł w wieku 42 lat 16 sierpnia 1977 roku w swojej posiadłości w Graceland, niedaleko Memphis, szokując swoich fanów na całym świecie. W chwili śmierci sprzedał ponad 600 milionów singli i albumów. Od czasu jego śmierci, Graceland stało się sanktuarium dla milionów zwolenników na całym świecie. Podszywający się pod Elvisa i rzekomo widzący go ludzie stali się tematem dla humorystów. Do dziś Elvis Presley jest jedynym wykonawcą, który został włączony do trzech oddzielnych muzycznych „Halls of Fame”. Przez całą swoją karierę ustanawiał rekordy frekwencji na koncertach, oglądalności w telewizji i sprzedaży nagrań i pozostaje jednym z najlepiej sprzedających się i najbardziej wpływowych artystów w historii muzyki popularnej.