Boczny ból uda

paź 27, 2021

67-letnia, lekko otyła kobieta została skierowana z powodu źle kontrolowanego nadciśnienia tętniczego i skarg na obustronny ból biodra. Jej ból nasila się w nocy: budzi się, gdy przewraca się na biodra. Odczuwa również większy ból podczas wchodzenia po schodach.

Ostatnio miała trudności z utrzymaniem ciężaru ciała na lewym biodrze. Przez ostatnie dwa i pół roku używała laski kupionej na wyprzedaży. Codzienne przyjmowanie ibuprofenu przynosi jej niewielką ulgę.

Badanie przedmiotowe

W badaniu przedmiotowym stwierdziliśmy u pacjentki boczną tkliwość uda nad trochanterem większym obustronnie i niewielki ból pachwiny przy rotacji wewnętrznej/zewnętrznej obustronnie. (Patrz zdjęcie 1 i 2.)

Zleciłyśmy MRI z obawy, że może to być złamanie biodra. Wyniki MRI wskazują, że obie trochanteric bursae były w stanie zapalnym i wypełnione płynem. W lewej bursie było znacznie więcej płynu niż w prawej. (Zobacz zdjęcie 3.)

Zdjęcie 1

Zdjęcie 2

Trochanteric Bursitis

Zauważamy trochanteric bursitis u biegaczy, a także po miejscowych urazach. Najczęściej jednak występuje u osób z zaburzeniami chodu, np. spowodowanymi stanem po udarze, dysproporcją w długości nóg, ciążą, otyłością powikłaną medycznie lub nieprawidłowo ustawionymi laskami i chodzikami.

Ból spowodowany zapaleniem kaletki maziowej może być silny i może promieniować do pośladka lub przedniej części uda, imitując złamanie lub radikulopatię.

Kostki maziowe

Wokół trochanteric trochanteric znajdują się trzy trochanteric bursae: dwie główne i jedna mniejsza. Bursa mniejsza to subgluteus minimus bursa, która znajduje się powyżej i nieco przednio w stosunku do proksymalnej górnej powierzchni trochantera większego.

Istnieją dwie główne bursy. Bursa subgluteus medius znajduje się pod mięśniem pośladkowym średnim (gluteus medius), po stronie tylnej i górnej w stosunku do proksymalnego brzegu trochantera większego. Torebka podłopatkowa znajduje się po bocznej stronie trochanteru większego, ale jest oddzielona od trochanteru mięśniem pośladkowym średnim (gluteus medius), pod zbiegającymi się włóknami mięśnia pośladkowego średniego (tensor fascia lata) oraz mięśnia pośladkowego wielkiego (gluteus maximus) i powięzi, które łączą się, tworząc trakt biodrowo-piszczelowy. Tkanka ta, o kształcie migdała, długości od 4 do 6 cm i szerokości od 2 do 4 cm, pełni funkcję mechanizmu poślizgowego dla przedniej części ścięgna mięśnia pośladkowego wielkiego, gdy przechodzi ono nad trochanterem większym i wchodzi w pasmo biodrowo-piszczelowe. (Zobacz zdjęcie 4.)

Fotografia 3

Fotografia 3

Leczenie

Although non-steroidowe leki przeciwzapalne (NSAID) przynoszą ulgę niektórym pacjentom, osoby starsze, które są najbardziej dotknięte zapaleniem kaletki maziowej, często mają przeciwwskazania do stosowania NLPZ. Miejscowe zastrzyki steroidowe przynoszą trwałą ulgę u większości pacjentów. Aby ograniczyć nawroty choroby, należy skorygować nieprawidłowości chodu oraz wzmocnić mięśnie posturalne i mięśnie biodra.

Zdjęcie 5

Wstrzyknięcie w trochanteric bursitis

Aby wykonać wstrzyknięcie w trochanteric bursitis, należy najpierw zlokalizować kaletkę podłopatkową (subgluteus maximus bursa), obmacując trochanter większy. Jest ona położona bezpośrednio nad okostną.

Następnie zidentyfikuj obszar punktowej tkliwości. Wprowadź mieszaninę steroidu i środka znieczulenia miejscowego. Prawidłowa lokalizacja zostanie potwierdzona przez natychmiastową ulgę w bólu; działanie steroidu może jednak trwać do tygodnia, aby zapewnić ulgę w bólu. (Patrz zdjęcie nr 5.)

Zdjęcie nr 6

Trzy miesiące obserwacji

Pacjentka wróciła po trzech miesiącach od wstrzyknięcia jej trochanateric bursae preparatem depo-steroidowym Obecnie nie wymaga już laski. Dobrze sypia i z łatwością wchodzi po schodach. Jej ciśnienie krwi jest dobrze kontrolowane, a po odstawieniu NLPZ przyjmuje minimalną ilość leków. Odnowiło się u niej zainteresowanie niemieckim tańcem ludowym.

Prewencja

Prewencja polega na normalizacji zaburzeń chodu, które spowodowały zapalenie kaletki. Zazwyczaj oznacza to wzmocnienie mięśnia czworogłowego – z lub bez odpowiednio dopasowanego urządzenia wspomagającego chód, takiego jak laska lub orteza. (Patrz zdjęcie 6.) TH

Dr Ficalora jest profesorem nadzwyczajnym medycyny w Mayo Clinic College of Medicine, a Gerhart jest studentem trzeciego roku medycyny w Mayo Clinic College of Medicine, Rochester, Minn.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.