Kapłan to ochrzczony mężczyzna, który przyjął sakrament święceń. Przez ten sakrament człowiek wchodzi w stan kapłaństwa służebnego, które daje mu świętą władzę służenia (KKK 1592). Kapłaństwo służebne jest dane po to, by służyć kapłaństwu wspólnemu; cały lud Boży jest powołany do uczestnictwa w kapłaństwie wspólnym (KKK 1546-1547). Kapłan jest „środkiem, za pomocą którego Chrystus nieustannie buduje i prowadzi swój Kościół”; dlatego też misją kapłana katolickiego jest „karmienie Kościoła słowem i łaską Bożą” (LG, 11). Jako taki, kapłan jest pośrednikiem lub „budowniczym mostów” między Bogiem a ludźmi; czyni to uczestnicząc w jedynym kapłaństwie Jezusa Chrystusa, który jednoczy Boga i ludzi w samej swojej istocie. Kapłan realizuje to 'budowanie mostu’ poprzez nauczanie, kult Boży i przewodzenie ludowi (KKK 1592).

Kapłan ofiaruje nam dzisiaj posługę Jezusa Chrystusa. Kiedy kapłan składa świętą ofiarę Mszy świętej, to właśnie Chrystus składa tę ofiarę. Kiedy odpuszcza grzechy w sakramencie pojednania, to Chrystus jest tym, który przebacza. Kiedy bierze udział w misji Kościoła, aby nauczać i ewangelizować, to Chrystus przemawia przez niego. Kiedy ofiaruje ludowi Bożemu miłość, pocieszenie i wsparcie, Chrystus jest prawdziwie z nim obecny. Z tego powodu św. Jan Vianney wyjaśniał kapłaństwo w następujący sposób: „Kapłan kontynuuje dzieło odkupienia na ziemi (…) Gdybyśmy naprawdę rozumieli kapłana na ziemi, nie umieralibyśmy z przerażenia, ale z miłości (…) Kapłan jest miłością Serca Jezusowego” (KKK 1589)

.