CHARACTER DEVELOPMENT:
Is the character dynamic or static?
(dynamiczny = zmienia się z powodu wydarzeń w opowiadaniu; statyczny = nie zmienia się)
Czarnoksiężnik z Oz: Dorotka, postać dynamiczna
W opowiadaniu Czarnoksiężnik z Oz Dorotka jest postacią dynamiczną, ponieważ zmienia się lub „rozwija” w trakcie opowiadania. Na początku opowieści Dorothy jest niezadowolona ze swojego życia i pragnie być gdzie indziej. Myśli, że gdyby mogła znaleźć nowe miejsce do życia, wszystkie jej problemy zostałyby rozwiązane. Na stronie 96 w tekście czytamy: „Dorotka myślała o ucieczce z domu, ponieważ czuła, że nie bardzo pasuje do gospodarstwa. Wiedziała, że ciocia Em ją kocha, ale wciąż czuła się jak obca na wsi i tęskniła za miejscem, w którym nie ma prawdziwych problemów, miejscem 'nad tęczą’, gdzie niebo jest zawsze niebieskie. Myślała, że może rozwiązać problem swojej samotności, wyjeżdżając w inne miejsce”. Zabawiała się nawet pomysłem ucieczki, ale powstrzymało ją nadejście tornada. (Mobile) (Flash)
Po znalezieniu się w Krainie Oz, Munchkins dać jej nadzieję, mówiąc jej, że Czarnoksiężnik może jej pomóc, jeśli może tylko dostać się do niego. (Mobile) (Flash) W swojej podróży spotyka trzy postacie – Blaszanego Drwala, Stracha na wróble i Lwa. Słyszy o ich problemach, co skłania ją do zastanowienia się nad własnym życiem. Dzięki temu doświadczeniu zaczyna się trochę zmieniać, ponieważ zaczyna doceniać swoje życie w domu. Fakt, że ma bezpieczeństwo i ludzi, którzy ją kochają sprawia jej rozważyć, co ona brakuje przez bycie daleko. W miarę upływu czasu Dorotka jest przerażona Złą Czarownicą (s. 212) i chciałaby, aby jej zaufani przyjaciele z farmy mogli ją chronić. (Mobile) (Flash) To doświadczenie powoduje, że ponownie rozważa, jak wspaniały był „dom” i popycha ją do dalszego rozważania, że może życie tam nie było takie złe po wszystkim. To jest zmiana w jej spojrzeniu na świat.
Ostatecznym dowodem zmiany dla Doroty jest punkt, w którym wreszcie spotyka samego Czarnoksiężnika. Ona przybyła do Oz pierwotnie znaleźć mądrość i doskonałe życie, tylko uświadomić sobie, że wszystko, czego naprawdę chciał, to wrócić do domu, do ludzi, którzy ją kochali. Prawdziwe rozwiązanie jej „problemu” było w niej przez cały czas: doceń dobre rzeczy, które masz i przestań myśleć, że w innych miejscach jest lepiej.
(Mobile) (Flash) Jej ostateczne oświadczenie, a szczytem jej zmiany serca, jest, gdy Czarnoksiężnik mówi jej, aby kliknąć jej obcasy razem i powtórzyć, „Nie ma miejsca jak w domu, nie ma miejsca jak w domu” (str. 320). Wraca na farmę z zupełnie innym nastawieniem: teraz docenia życie, które ma i zamiast je opuścić, chce tylko powiedzieć wszystkim, jak bardzo ich kocha i docenia. Dorotka jest postacią dynamiczną, ponieważ na końcu opowieści jest zupełnie inną osobą w swoim sercu (umyśle) niż na początku. (Mobile) (Flash)