Dojrzałe granulocyty
Historycznie, pomiar niedojrzałych komórek mieloidalnych, takich jak pasma, był uważany za klinicznie użyteczny w diagnostyce infekcji, szczególnie w przypadku sepsy noworodków. Jednak większość szpitali przestała wykonywać ręczne liczenie pasm, ponieważ okazało się, że są one niedokładne i nieprecyzyjne. Prawdopodobnie największym problemem związanym z liczeniem pasm jest niemożność powtarzalnej identyfikacji neutrofili pasmowych. Literatura zawiera co najmniej trzy różne definicje neutrofili pasmowych, co prowadzi do niedopuszczalnie dużej zmienności międzyobserwacyjnej. Na przykład, 95% granica ufności dla 5% pasm wynosi od 1% do 12%, dla 10% pasm granica wynosi od 4% do 18%, a dla 15% pasm granica wynosi od 8% do 24%.
Inne niedojrzałe granulocyty (IG), w tym metamyelocyty, mielocyty i promyelocyty mają lepszą definicję morfologiczną i razem mogą być stosowane jako alternatywa do liczenia pasm. IG zwykle nie są wykrywane u zdrowych osób, ale są podwyższone u pacjentów z infekcjami bakteryjnymi, ostrymi zaburzeniami zapalnymi, nowotworami (przerzuty do szpiku), martwicą tkanek, ostrym odrzucaniem przeszczepów, urazami chirurgicznymi i ortopedycznymi, nowotworami mieloproliferacyjnymi, stosowaniem steroidów i ciążą. Zazwyczaj wzrostowi IG towarzyszy wzrost bezwzględnej liczby neutrofilów. Jednakże u pacjentów w podeszłym wieku, noworodków i pacjentów z mielosupresją może wystąpić podwyższony poziom IG bez podwyższonej liczby neutrofili.
Analizatory hematologiczne Sysmex XN wykonują obliczenia IG jako część różnicowej liczby leukocytów ze szczególnie niską niedokładnością (CV blisko 7%). Ponadto wykazano wysoką dokładność tych pomiarów w porównaniu z badaniem mikroskopowym lub cytometrią przepływową z przeciwciałami monoklonalnymi (współczynnik korelacji 0,78-0,96).
Badania walidacyjne przeprowadzone we własnym laboratorium potwierdziły, że u osób zdrowych (n=28) średnia liczba IG wynosi 0,36% (zakres 0,2% do 0,5%), natomiast u pacjentów hospitalizowanych (n=96) średnia liczba IG wynosi 2,1% (zakres 2,0% do 6,2%). Wzrost IG o >2% może być przydatny w identyfikacji ostrego zakażenia. Opublikowane badania wykazały wysoką swoistość liczby IG dla chorób zakaźnych, ale niską czułość, co wyklucza zastosowanie takiej liczby jako testu przesiewowego dla sepsy.
