Pierwsze odnotowane przypadki cyklosporiozy u ludzi miały miejsce dopiero w 1977, 1978 i 1979 roku. Zostały one zgłoszone przez Ashforda, brytyjskiego parazytologa, który odkrył trzy przypadki podczas pracy w Papui Nowej Gwinei. Ashford stwierdził, że pasożyt bardzo późno sporuluje, w ciągu 8-11 dni, co czyni chorobę trudną do zdiagnozowania. Podczas badania kału, niezarodnikujące oocysty mogą być łatwo pomylone ze zarodnikami grzybów, a zatem mogą być łatwo przeoczone.

W 2007 roku, indyjscy badacze opublikowali opis przypadku, który wykazał związek pomiędzy zarażeniem Cyclospora a porażeniem Bella. Był to pierwszy opisany przypadek porażenia Bella w następstwie przewlekłego zakażenia Cyclospora. Oprócz innych doniesień pozajelitowych, cyklosporyza może być zaangażowana w odwracalne uszkodzenie neuronów lub inne nieznane mechanizmy prowadzące do zespołu Guillaina-Barrégo lub porażenia Bella.

W 2010 roku w Journal of Institute of Medicine opublikowano doniesienie o przenoszeniu Cyclospora przez pływanie w Dolinie Katmandu. Badacze stwierdzili, że próbki kału ludzkiego, które zostały jawnie zdekapitowane w okolicach pomieszczeń mieszkalnych pływaków i w pobliżu basenu były pozytywne dla Cyclospora. Nie znaleźli jednak pasożyta w psim stolcu, ptasim stolcu, bydlęcym łajnie, próbkach warzyw ani w próbkach wody. Doszli do wniosku, że woda w basenie zanieczyszczona przez zanieczyszczenie środowiska mogła spowodować infekcję, ponieważ pasożyt jest odporny na chlorowanie wody.

Zakażenia Cyclosporiasis zostały dobrze opisane w Nepalu. W jednym z badań, Tirth Raj Ghimire, Purna Nath Mishra i Jeevan Bahadur Sherchan zebrali próbki warzyw, ścieków i wody ze stawów, rzek, studni i miejskich kranów w Dolinie Katmandu w latach 2002-2004. Znaleźli oni Cyclospora w liściach rzodkiewki, kalafiora, kapusty i gorczycy, jak również w ściekach i wodzie rzecznej. To pierwsze badanie epidemiologiczne określiło sezonowy charakter ognisk cyklosporiozy w Nepalu w porze deszczowej, od maja do września.

Cyklosporioza u pacjentów z AIDSEdit

Na początku epidemii AIDS we wczesnych latach 80-tych cyklosporioza została zidentyfikowana jako jedno z najważniejszych zakażeń oportunistycznych wśród pacjentów z AIDS.

W 2008 r. indyjscy badacze opublikowali raport na temat epidemiologii Cyclospora u pacjentów z HIV/AIDS w Katmandu. Zbadali oni próbki gleby, wody rzecznej, ścieków, kału kurczaka, kału psa i kału na ulicach i stwierdzili, że są one pozytywne dla Cyclospora. Ocenili również kilka czynników ryzyka dla cyklosporiozy u pacjentów z AIDS.

.