Taxis vs Kinesis

W biologii, istnieją dwa rodzaje ruchów podczas reagowania na bodziec. Te dwa typy nazywane są taksją i kinezyką. Taktyka ma specyficzny i ukierunkowany ruch, podczas gdy kinezy ma losowy i nieukierunkowany ruch. Te dwa są zwykle znaleźć w zachowaniu zwierząt i owadów wokół nas. Jedyną cechą, że zarówno akcji jest to, że są one klasyfikowane jako ruchy, gdy jeden reaguje na stimuli.

Taxis i Kinesis

Taxis porusza się albo w kierunku bodźca lub od niego. Staje się dodatnia, gdy się zbliża, a ujemna, gdy oddala się od bodźca. Istnieje wiele przykładów taksji – znaczące z nich to menotaksja, magnetotaksja, telotaksja i mnemotaksja.

Pierwszym z nich jest menotaksja. Jest to rodzaj taksy, który obejmuje zwierzęta, które utrzymują stały kąt w stosunku do bodźca. Na przykład, pszczoły miodne odciskające się na łuku słońca. Aby być w stanie zlokalizować słońce, które jest bodźcem w tym przykładzie, wykorzystują one spolaryzowane światło, które daje słońce, co pomaga im zlokalizować pozycję słońca o każdej porze dnia. Następna jest magnetotaksja. Obejmuje ona orientację, która jest odpowiedzią na wskazówki magnetyczne – i wiele różnych zwierząt używa wskazówek magnetycznych, aby móc nawigować. Dobrym przykładem tego typu taksji są bakterie aquaspirillum – zagrzebują się one w błocie i wykorzystują pole magnetyczne ziemi do określania swojej ścieżki. Kiedy znajdują się na biegunie północnym, który jest magnetycznym biegunem południowym, będą wolały poruszać się na północ, ale kiedy znajdują się na biegunie południowym, który jest magnetycznym biegunem północnym, będą wolały poruszać się na południe.

Trzecia to telotaksja, która polega na opisaniu ruchu wizualnych drapieżników, które są w stanie zobaczyć odległe sygnały wizualne, dzięki czemu mogą poruszać się do ataku. I ostatnia to mnemotaksja – polega ona na nawigacji poprzez wykorzystanie punktów orientacyjnych. Ptaki najczęściej korzystają z tego rodzaju taksówek – zapamiętują znaki drogowe i znajome budynki. Mówiąc prościej, mnemotaksja to w zasadzie poruszanie się za pomocą pamięci.

Z drugiej strony, kinezyka porusza się w sposób przypadkowy. Zamiast organizm porusza się w kierunku lub od bodźca, bodziec powoduje, że porusza się on w przypadkowych kierunkach. Istnieją dwa rodzaje kinezy: ortokineza i klinokineza. Ortokineza polega na zależności bodźca od ruchu osobnika. Przykładem może być ruch woodlicy w stosunku do temperatury panującej wokół niej. Gdy jej wilgotność wzrasta, pozycja woodlicy jest bardziej prawdopodobna, aby pozostała nieruchoma. Klinokineza obejmuje częstotliwość lub szybkość obrotu proporcjonalną do intensywności bodźca.

Główne różnice

Główną różnicą, jaką mają te dwa ruchy, jest to, że w kinezyce nie następuje ruch w kierunku lub od bodźca, lecz w kierunku przypadkowym. Bodziec może być działanie, które sprawia, że zwierzę będzie spędzać więcej czasu w środowisku. Natomiast w taksji podejście do bodźców jest bardziej aktywne. W sprzyjających warunkach organizm albo będzie się zbliżał, albo oddalał od bodźca.

Podsumowanie:

1. Taksja ma ruch specyficzny i ukierunkowany, podczas gdy kinezyka ma ruch przypadkowy i nieukierunkowany. Te dwa rodzaje ruchu najczęściej spotykamy w zachowaniu otaczających nas zwierząt i owadów.

2. Taksja porusza się albo w kierunku bodźca, albo z dala od niego. Staje się dodatnia, gdy się zbliża, a ujemna, gdy oddala się od bodźca. Istnieje wiele przykładów taksji – znaczące z nich to menotaksja, magnetotaksja, telotaksja i mnemotaksja.

3. Z drugiej strony, kinezyka porusza się w sposób losowy. Zamiast poruszać się w kierunku lub w dal od bodźca, bodziec powoduje, że organizm kręci się w przypadkowych kierunkach. Istnieją dwa rodzaje kinezy: ortokineza i klinokineza.

.