Definicja epifory

Epifora, znana również jako „epistrofa”, jest środkiem stylistycznym, w którym słowo lub fraza jest powtarzana na końcu kolejnych klauzul. Przykłady epifory można znaleźć nie tylko w utworach literackich, ale także w debatach i pismach perswazyjnych, które również obfitują w przykłady epifory.

Epifora i anafora

Epifora jest dokładnym odpowiednikiem innej figury mowy, anafory. Anafora to powtórzenie pierwszej części kolejnych zdań, natomiast w epiforze powtórzenie następuje w ostatniej części kolejnych klauzul i zdań. Na przykład: „Every day, every night, in every way, I am getting better and better” jest przykładem anafory, ponieważ słowo „every” jest powtórzone w kolejnych zdaniach.

Zdanie: „I am an American, he is an American, and everyone here is an American” jest przykładem epifory, ponieważ powtórzenie występuje w ostatniej części kolejnych zdań. Pomimo różnicy w ich strukturze, zarówno anafora jak i epifora mają tę samą funkcję kładzenia nacisku na konkretny punkt.

Przykłady epifory w literaturze

Przykład #1: Burza (William Shakespeare)

„Hourly joys be still upon you! Juno śpiewa jej błogosławieństwa na ciebie … Niedobór i brak będzie stronić od ciebie, Ceres błogosławieństwo tak jest na ciebie.”

Here, Szekspir chce przekazać znaczenie „ty” poprzez użycie epiphora.

Przykład #2: Romeo i Julia (William Shakespeare)

„Fie, fie, thou shamest thy shape, thy love, thy wit,
Which, like a userer, abound’st in all,
And uses none in that true sense indeed
Which should bedeck thy shape, thy love, thy wit.”

Znowu, Szekspir jest w jego najlepszych w użyciu epiphora, jak fraza „twój kształt, twoja miłość, twój dowcip” przychodzi dwa razy w ciągu czterech linii. Kładzie to duży nacisk na trzy atrybuty Romea. Brat Laurence jest w najlepszej formie, kiedy wypowiada ten dialog.

Przykład #3: Kupiec wenecki (William Shakespeare)

BASSANIO:
„Słodka Portio,
Gdybyś wiedziała, komu dałem pierścień,
Gdybyś wiedziała, dla kogo dałem pierścień
I pojęłabyś, za co dałem pierścień
I jak niechętnie zostawiłem pierścień,
Gdy nic nie zostało przyjęte oprócz pierścienia,
Zmniejszyłabyś siłę swego niezadowolenia.”

PORTIA:
„Gdybyś znał cnotę pierścienia,
Albo połowę jej godności, która dała pierścień,
Albo swój własny honor, który zawiera pierścień,
Nie rozstałbyś się wtedy z pierścieniem.”

Szekspir bawił się wyrażeniem „pierścień” w swojej słynnej sztuce Kupiec wenecki. On sprawia, że obie jego postacie używają tego samego wyrażenia ponownie i ponownie w swoich dialogach.

Example #4: Król Henryk VI (William Shakespeare)

„Then, since this earth affords no joy to me
But to command, to check, to o’erbear such
As are of better person than myself,
I’ll make my heaven to dream upon the crown;And yet I know not how to get the crown,
For many lives stand between me and home.”

Shakespeare plays with the word „crown,” to emphasise his point here that it is important for the speaker.

Przykład #5: Kupiec Wenecki (William Shakespeare)

„Ja jestem Pieprzem, on jest Pieprzem, ona jest Pieprzem, my jesteśmy Pieprzem. Czy ty też nie chciałbyś być Pieprzem? Dr. Pepper.”

Jest to dżingiel reklamowy napoju bezalkoholowego Dr. Pepper. Zwrot „a Pepper” został powtórzony we wszystkich frazach, aby podkreślić punkt dla konsumentów, że muszą dołączyć do Dr Pepper bandwagon.

Funkcja Epiphora

Epiphora, lub epistrofa, jest urządzeniem literackim, które służy funkcji wyposażenia efekt artystyczny do fragmentów, zarówno w poezji i prozy. Podkreśla konkretną ideę, nadaje tekstowi niepowtarzalny rytm, co w konsekwencji staje się przyjemnym doświadczeniem dla czytelnika. Z tego powodu jest łatwo rozumiany i zapamiętywany oraz łatwiejszy do zrozumienia. Jako narzędzie retoryczne lub stylistyczne, epifora jest wprowadzana do akcji, aby odwołać się do emocji odbiorców w celu ich przekonania.

.