Naprawa przepukliny pierwotnej i wciętej jest najczęściej wykonywaną operacją brzuszną, której koszty są niezwykle wysokie. Leczenie przepukliny wymaga operacji zamykającej ubytek, jednak często występują powikłania pooperacyjne, takie jak przewlekły ból, zrost i zakażenie. W leczeniu przepukliny stosuje się dwa rodzaje biomateriałów: biomateriał mocujący i biomateriał siatkowy do zamknięcia ubytku. Siatki syntetyczne, wykonane najczęściej z różnych polimerów, zapewniają odpowiednie wsparcie mechaniczne, ale wiążą się z powikłaniami pooperacyjnymi, takimi jak infekcje. Siatki biologiczne pochodzą z allograftów i ksenograftów, które są mniej podatne na infekcje, jednak ich wytrzymałość mechaniczna może być zbyt słaba w zależności od charakterystyki ubytku przepukliny. Obecnie opracowywane nowe siatki mają na celu zwalczanie powikłań pooperacyjnych obecnie stosowanych siatek chirurgicznych. Siatki kompozytowe, które mają dwie różne powierzchnie, wykazują mniejszy efekt przylegania, ale nadal wywołują zróżnicowane reakcje zapalne. Siatki obciążone lekami są również nową siatką, która została zaprojektowana w celu zmniejszenia infekcji przy użyciu antybiotyków. W niniejszym przeglądzie zostaną przedstawione różne metody mocowania oraz zalety i wady różnych opcji siatek. Podkreślone zostaną również możliwe przyszłe udoskonalenia.

.