Enamel hypocalcification to defekt szkliwa zębów, w którym normalne ilości szkliwa są produkowane, ale są hipomineralizowane. W tej wadzie szkliwo jest bardziej miękkie niż normalnie. Niektóre obszary w szkliwie są hipokalcyfikowane: wrzeciona szkliwa, kępki szkliwa i lamelki szkliwa.

Czynniki przyczynowe mogą występować lokalnie, wpływając tylko na jeden ząb, lub mogą działać systemowo, wpływając na wszystkie zęby, w których szkliwo jest tworzone. Miejscowy uraz lub powstanie ropnia może niekorzystnie wpływać na ameloblasty pokrywające rozwijającą się koronę zęba, powodując hipokalcyfikację lub hipoplazję szkliwa. Uszkodzone zęby mogą mieć obszary przebarwień koronowych lub mogą mieć rzeczywiste wżery i nieregularności. Jest to najczęściej spotykane w przypadku zębów stałych, w których pokrywający się ząb mleczny ulega ropieniu lub zostaje fizycznie wtłoczony w organ szkliwa zęba stałego. Powstały hipoplastyczny lub hipokalcyfikowany ząb stały jest czasami znany jako ząb Turnera.

.