Wybierz się w podróż wstecz przez historię muzyki house i poznaj gwałtowną ewolucję kulturową tego gatunku.

Historia muzyki house

Muzyka house to wpływowy gatunek muzyki tanecznej, który stał się globalnym fenomenem. Utrzymuje ludzi w tańcu od dziesięcioleci, stworzyła subkultury, wpłynęła na technologię, zjednoczyła ludzi i napędzała innowacje muzyczne.

Pochodząca z disco, muzyka house ewoluowała w wiele gatunków i podgatunków muzyki elektronicznej. Wpłynęła nawet na muzykę pop, hip hop i inne nowoczesne style muzyczne. Do dziś wpływ kulturowy muzyki house nadal inspiruje nowe pokolenia fanów, muzykę, technologię i innowacje.

Zbadajmy, jak powstał ten niszowy undergroundowy dźwięk i jak stał się globalnie rozpoznawalny jako ścieżka dźwiękowa do nowoczesnej kultury muzyki tanecznej.

House Music Origins

Niewiele ruchów kulturowych w muzyce ma tak wpływowe dziedzictwo jak muzyka house. Początki muzyki house sięgają undergroundowych klubów Chicago i Nowego Jorku w późnych latach 70-tych. Kultura klubowa zrodzona z ery disco kwitła, a DJ-e eksperymentowali z nowymi sposobami miksowania swoich setów, aby utrzymać ludzi w tańcu. Wczesne techniki miksowania i remiksowania dały nowe życie muzyce tanecznej w umierającej erze disco. W Chicago powstało unikalne brzmienie określane jako „muzyka house”. Dokładne pochodzenie tej nazwy jest niejasne, ale wielu twierdzi, że muzyka house została nazwana po klubie nocnym „The Warehouse” w południowej części Chicago. Chicagowskie sklepy płytowe przyciągały fanów rodzącego się dźwięku, oznaczając płyty taneczne jako „grane w The Warehouse”, co zostało skrócone do „muzyki house”

Muzyka house stała się pierwszym bezpośrednim potomkiem disco we wczesnych latach 80. Mówi się, że „house narodził się z popiołów disco” po rozpoczęciu ruchu anty-disco. Disco pojawiło się na początku lat 70-tych jako ruch undergroundowy zrodzony z miejskiej kultury gejowskiej w Nowym Jorku. Dominujące społeczności LGBTQ, Afroamerykanów i Latynosów spopularyzowały podziemne kluby nocne i przyspieszyły rozwój kultury muzyki tanecznej. Kluby te stanowiły również bezpieczne schronienie dla imprezowiczów, którzy chcieli uciec od problemów społecznych i cieszyć się euforycznym doświadczeniem z dala od kontroli publicznej. Legendarne kluby nocne, takie jak nowojorski „Paradise Garage” i chicagowski „Warehouse”, ustanowiły scenę dla współczesnej kultury klubowej i wyniosły DJ-a klubowego do statusu gwiazdy rocka.

Disco Demolition Night: The Night Disco Died

Ruch disco stał się globalną „modą” w późnych latach 70-tych, częściowo dzięki hitowym filmom, takim jak „Gorączka sobotniej nocy” z 1977 roku. Główne wytwórnie płytowe zalały rynek, aby zarobić na wzroście disco do głównego nurtu. Hity disco dominowały w stacjach radiowych Top 40 i zajmowały najwyższe miejsca na listach przebojów. Jednak popularność disco w głównym nurcie przyciągnął backlash z haters, a ruch „Disco Sucks” wzrosła.

Disco wypadł z mody niemal z dnia na dzień w 1979 roku w wyniku ataków z ruchów anty-disco w całym kraju. Jednym z najbardziej pamiętnych i ekstremalnych wieców anty-disco był „Disco Demolition Night” na Comiskey Park, 12 lipca 1979 roku.

Wiec anty-disco był prowadzony przez Steve’a Dahla, krzykliwego disc jockey’a, który został zwolniony z chicagowskiej stacji radiowej, gdy ta przeszła na all-disco. Dahl wyraził swoje frustracje na antenie w swojej nowej pracy w stacji rockowej. On również promowane „Death to Disco” wiece, gdzie on zniszczyć disco records.

Jednakże Dahl dokonał historii, kiedy zorganizował „Disco Demolition” wydarzenie w Chicago Comiskey Park. Fani, którzy przynieśli płytę dyskotekową, mogli wziąć udział w meczu pomiędzy White Sox a Detroit Tigers za jedyne 98 centów. Wydarzenie przyciągnęło ogromny tłum ponad 59.000 osób. Po pierwszym meczu, Dahl wjechał na boisko Jeepem w wojskowym mundurze, prowadząc tłum w skandowaniu „disco jest do bani!”. Na środku pola znajdowała się duża kolekcja płyt z dynamitem. Dahl następnie zdetonował skrzynię z płytami. Eksplozja rozrzucone rekordy wysoko w powietrze i pozostawił krater w centrum pola. Chaos następnie wybuchł, gdy tysiące fanów popędził pole, rozpoczął pożary przez spalanie rekordów, i zdewastowany stadion. Zamieszki i zrujnowane pole zmusiły White Sox do rezygnacji z drugiego meczu.

Popularność disco znacznie spadła po „Disco Demolition Night”. Wydarzenie to wywołało również ogólnokrajowy sentyment przeciwko disco. Wielu nadal wierzy, że ruch anty-dyskotekowy wyrażał rasizm i homofobię. W rezultacie sprzedaż płyt spadła, a liczba piosenek disco na liście Billboard Top 10 spadła z sześciu do zera w ciągu ponad ośmiu tygodni. Amerykańskie wytwórnie płytowe musiały szukać gdzie indziej, a DJ-e zostali zmuszeni do zbadania nowych podejść do miksowania, aby stworzyć muzykę taneczną.

Wczesne techniki miksowania DJ-ów

Wczesni innowatorzy DJ-ów, tacy jak Frankie Knuckles, Larry Levan, DJ Ron Hardy i inni, odegrali kluczową rolę w ewolucji disco we wczesną muzykę house. Ci szanowani DJ-e na zawsze ukształtowali współczesną scenę taneczną.

Pionierscy klubowi DJ-e pod koniec lat 70. badali kreatywne sposoby edycji, miksowania i remiksowania nagrań. Eksperymentowali również z innowacyjnymi technikami, aby przezwyciężyć ograniczenia sprzętu DJ-skiego. Wielu DJ-ów nie posiadało podstawowego sprzętu, takiego jak mikser DJ-ski, słuchawki czy gramofony o różnej prędkości. W tym czasie DJ-e łączyli role DJ-a, producenta, kompozytora i remikserów. Na przykład Frankie Knuckles, znany jako „ojciec chrzestny house’u”, remiksował (reedytował) utwory za pomocą magnetofonu szpulowego. Dodawał przerwy perkusyjne, zmieniał układ sekcji, zmieniał tempo i wydłużał przerwy lub energiczne części piosenek. Edytował klasyki disco, funk, soul, electro-pop i inne gatunki, aby stworzyć miksy bardziej zaprojektowane do tańca.

Dźwięk „muzyki house” również ewoluował szybko wraz z postępem technologii. DJ-e przenieśli muzykę house na wyższy poziom dzięki syntezatorom, samplerom, procesorom efektów i automatom perkusyjnym, które wprowadziły stałe tempo 4/4. Ci pierwsi innowatorzy zaczęli również zapętlać linie basu, dodawać warstwy perkusyjne, miksować efekty, dodawać wokale i stosować inne techniki remiksowania. Ten nowy i innowacyjny elektroniczny dźwięk natychmiast podbił serca bywalców klubów.

Wpływ technologii muzycznych

Wczesne lata 80. były ważnym punktem zwrotnym dla DJ-ingu i produkcji muzycznej. Syntezatory, samplery, sekwencery i automaty perkusyjne stały się tańsze i bardziej dostępne, pozwalając producentom z sypialni na zaistnienie. DJ-e i producenci muzyczni w Chicago, Nowym Jorku i Detroit zagłębili się w produkcję muzyki tanecznej i wykorzystali te maszyny. Nowe podejście do tworzenia muzyki doprowadziło do powstania dźwięku, który był głębszy, surowszy i bardziej zaprojektowany, aby ludzie tańczyli.

Większy dostęp do technologii muzycznej również napędzał koncepcję nowych stylów muzycznych. Około połowy lat 80-tych pojawiły się wyraźne elektroniczne gatunki i podgatunki. Usłyszeliśmy również definiujące cechy charakterystyczne, takie jak tempo, głębsze linie basu, arpeggia, aranżacje, styl wokalu, rozpoznawalne dźwięki z automatów perkusyjnych i syntezatorów, i wiele innych. To również w tym czasie, kultowe automaty perkusyjne takie jak Roland TR-808, TR-909, a później TB 303 zyskały popularność.

Wczesne Chicago House Music

Chicago miało kwitnącą podziemną scenę taneczną w latach 80-tych, a DJe szukali nowej muzyki, aby dodać energii na parkiecie. Wraz z postępem technologii muzycznej, coraz więcej chicagowskich DJ-ów produkowało i wydawało oryginalne kompozycje. W połowie lat 80. pojawiły się podgatunki muzyki house, takie jak deep house i acid house. Wytwórnie płytowe szybko zauważyły rosnącą popularność tych gatunków. Najbardziej cenioną z tych wytwórni była chicagowska Trax Records z North Clark Street. Ta kultowa wytwórnia wydała kluczowe płyty z muzyką house, takie jak „Move Your Body” Marshalla Jeffersona, „Acid Tracks” Phuture, „Can You Feel It” Larry’ego Hearda, „Your Love” Frankie Knucklesa i wiele innych.

Chicagowska muzyka house zainspirowała nawet różne style taneczne. Jednym z pierwszych house’owych stylów tanecznych był „the jack” lub „jacking”. Ten styl tańca pozostawił również swój ślad w licznych tytułach płyt, takich jak „Time to Jack” Chipa E, „Jack’n the House” Farleya „Jackmastera” Funka i „Jack Your Body” Steve’a „Silka” Hurleya.

House Music’s International Rise

Muzyka house i kultura klubowa rozwijała się w latach 80. i 90. Szybko rozprzestrzeniła się w Detroit i Nowym Jorku, gdzie powstawały nowe sceny i style muzyczne. Wytwórnie płytowe w tych miastach również zaczęły skupiać się bardziej na muzyce elektronicznej, stworzonej do tańca. Nawet stacje radiowe, takie jak chicagowska „The Hot Mix 5”, grały muzykę house. Do połowy lat 80. muzyka house rozprzestrzeniła się na skalę międzynarodową i była jednym z najpopularniejszych gatunków w Europie.

Wielu uważa, że pierwszym znaczącym sukcesem muzyki house poza USA był utwór „Love Can’t Turn Around” Farleya „Jackmastera” Funka i Jesse Saundersa. Przebój ten osiągnął szczyt na poziomie #10 na brytyjskiej liście przebojów w 1986 roku. Rok później w 1987 roku, „Jack Your Body” Steve „Silk” Hurley osiągnął # 1 na brytyjskiej liście przebojów.

Eksplozja muzyki house szybko rozprzestrzeniła się na całym świecie w latach 90-tych. Różne regiony rozwinęły nowe sceny muzyczne i subkultury. Pojawiło się nawet więcej gatunków i podgatunków muzyki house. Powstało również wiele niezależnych wytwórni, które zaczęły wydawać wyłącznie muzykę taneczną. Kultura muzyki tanecznej eksplodowała i zmieniła się znacząco na całym świecie.

Muzyka house nawet utorowała sobie drogę do głównego nurtu. Utwór house Madonny „Vogue” z 1990 roku znalazł się na szczycie amerykańskiej listy przebojów i stał się międzynarodowym hitem. Wkrótce potem inne wielkie akty, takie jak Janet Jackson, Paula Abdul, CeCe Peniston, Robin S, Björk i wiele innych włączyły muzykę house do swojej twórczości.

House Music is Here to Stay

House music is here to stay! Ten wpływowy styl muzyczny kontynuuje ewolucję i rozwój poprzez globalizację, pojawiające się technologie, wpływy międzygatunkowe, zmiany kulturowe i wiele innych. Historia muzyki house ma jeszcze wiele do opowiedzenia. Zachęcam was do poznania bogatej i kontrowersyjnej historii muzyki house.

House Music Documentary

Pump Up the Volume: The History of House Music jest godnym polecenia dokumentem do obejrzenia. Opowiada on historię społecznej i kulturowej eksplozji muzyki house.