Once considered a more exotic species of backyard birds, the guinea fowl is rapidly growing in popularity.

Ten ptak ma wiele nazw, w tym „Pet Speckled Hen” i „Guinea Hen”, ale perliczka jest bez wątpienia najbardziej popularna.

Ptak o osobliwym wyglądzie, z pewnością będzie tematem rozmów w mieście, bez względu na to, gdzie mieszkasz. Ma również unikalne cechy behawioralne, które z pewnością będą Cię darzyć sympatią – lub potencjalnie nawet denerwować! – Hodowla perliczek nie jest dla każdego, a na pewno nie jest pozbawiona wyzwań.

Jednakże, jak każdy rodzaj drobiu przydomowego, perliczki przedstawiają mnóstwo korzyści zarówno dla hodowców komercyjnych jak i domowych.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o hodowli perliczek.

Historia perliczki

Jako członkowie rodziny Numida, perliczki są bliżej spokrewnione z ptakami takimi jak bażanty, indyki i inne gatunki ptactwa łownego niż z kurczakami.

Niektórzy uważają, że perliczki były hodowane już w czasach starożytnej Grecji!

Uważa się, że pochodzą z około 500 r. p.n.e., stworzenia te zostały sprowadzone do Rzymian z rodzimego regionu Afryki.

Po wielu na wpół udanych i na wpół nieudanych próbach hodowania perliczek, stało się jasne, że można hodować perliczki z umiarkowanym sukcesem – ale nie będzie można ich oswoić.

Dzieje się tak, ponieważ perliczki są z natury dzikimi ptakami. Pochodzą one z Afryki, a tutaj szaleją w dużych stadach.

Są one również uważane za część naturalnego krajobrazu współczesnej Jamajki, ponieważ zostały przywiezione tutaj w 1800 roku podczas szczytowych dni handlu niewolnikami.

Przywiezione do Europy w 1400 roku, perliczki ostatecznie przedostały się do Ameryki na statkach niektórych z najwcześniejszych osadników.

Wygląd

Istnieją niezliczone rodzaje perliczek, ale zazwyczaj te, które można zobaczyć biegające po podwórkach są perliczkami w hełmach.

Najczęstszy udomowiony typ perliczki, jego ptak ma gałkę na głowie, która nadaje mu wygląd podobny do hełmu.

Innym powszechnym typem perliczki jest perliczka grzebieniasta. Ptaki te są zazwyczaj uważane za najbardziej agresywny typ perliczki.

Będą one gonić ludzi bezkrytycznie – atakując nawet swoich właścicieli. Ptaki te można rozpoznać po kręconych mopsach na czubkach ich głów.

Inne mniej popularne odmiany perliczek to perliczka białoczelna, czarna, sułtańska i pierzasta.

Różnice między różnymi typami perliczek

Aby rozbić różnice:

• Białoczelna: Ten ptak występuje głównie w Afryce Zachodniej. Jest on wymieniony ze statusem „narażone” według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody ze względu na rozległe siedlisko loss.
• Czarny: Ten rodzaj perliczki można znaleźć tylko w środkowej Afryce.
• Vulturine: Największa z perliczek, ptak ten ma uderzający wygląd i jest jednym z najbardziej oswojonych gatunków. Musi być hodowany w dużych grupach, aby był zdrowy.
• Plumed: Jest to rzadki gatunek perliczki, który można znaleźć tylko w środkowej Afryce. Bardzo niewiele o nim wiadomo.

Pomimo tego, że perliczki występują we wszystkich rodzajach odmian, kształtów, rozmiarów i kolorów, istnieją pewne cechy, które mają tendencję do dzielenia się.

Common Guinea Colors

Na przykład, ptaki te można znaleźć w różnych kolorach. Popularne odcienie i wzory obejmują:

• Pearl
• Royal Purple
• Buff
• Bronze
• Chocolate
• Coral Blue
• White

Nie wszystkie z tych kolorów są uznawane przez oficjalne standardy, z tylko Helmeted Guinea Fowl uznane formalnie w Stanach Zjednoczonych.

Tutaj, formalne kolory obejmują perłowy, biały, i lawendowy. Inne kraje, takie jak Australia, uznają inne odcienie, w tym cynamon i pied.

Około wielkości dużego kurczaka, gdy w pełni dorosły, perliczka będzie ważyć około czterech funtów.

Ma szyję i głowę, które są gołe z piór, który jest zaprojektowany, aby pomóc ptakowi regulować swoją temperaturę ciała w jego rodzinnym regionie Afryki.

Ma skórę, która jest zabarwiona na czerwono, niebiesko i czarno, co sprawia, że wygląda w plamki i prawie błazeński. Ptak jest w kształcie owalu z tępymi, zaokrąglonymi skrzydłami. Ma zakrzywiony, krótki dziób.

Male vs. Female Appearance

Istnieje pewien dymorfizm płciowy między samicami i samcami – samce mają większe watachy, ale należy pamiętać, że nie wszystkie gwinee mają watachy, na początek.

Gwinee nie osiągają dojrzałości płciowej aż do drugiego roku życia, co sprawia, że dokładne określenie płci większości ptaków jest wyzwaniem.

Jednakże po osiągnięciu dwóch lat życia, można łatwo odróżnić te dwa ptaki, ponieważ wydają różne odgłosy.

Kobiety wydają odgłosy, które brzmią jak niesławne „gryczane, gryczane, gryczane” wezwanie, które być może słyszałeś, że gwinee zrobić.

Mężczyźni nie wydają tego dźwięku, zamiast tego wokalizując dźwięk, który brzmi nieco jak „chi, chi, chi.”

Zachowanie

Wysoko społeczne stworzenia, gwinee najlepiej dogadują się z członkami swojego rodzaju. Poruszają się w grupach – jeśli jedna podróżuje, inne prawdopodobnie podążają za nią.

Jeśli jedna się zgubi, inne będą ją bezustannie wołać, dopóki nie znajdzie drogi powrotnej (lub dopóki nie znajdzie jej reszta stada).

Be Careful of Aggression with Other Species

Możesz hodować gwinee z ptakami innych gatunków, takimi jak kurczaki lub kaczki, ale musisz być w tym bardzo ostrożny – szczególnie w odniesieniu do samców.

Powód tego ma związek z ich tendencjami do agresji.

Pomyśl o najbardziej agresywnym kogucie jakiego kiedykolwiek miałeś. Następnie pomnóż to przez dziesięć!

W rzeczywistości, gwinee mogą być tak agresywne, że mogą przegonić najtwardszego koguta w twoim stadzie! Samce gwinei są notorycznie terytorialne i będą znęcać się nad innymi w stadzie.

Ordynacja dziobania

Ordynacja dziobania wśród gwinei jest dość brutalna. Nie ograniczają one swojego dominującego zachowania do członków własnego gatunku, ale znęcają się bezkrytycznie.

Jeśli jesteś w stanie wychować swoje gwinee jako kocięta z grupą młodych piskląt w tym samym czasie, możesz mieć lepsze wyniki.

Wyzwania związane z zamknięciem

Hodowla perliczek przedstawia również kilka innych wyzwań. Ptaki te są w większości dzikie, więc zazwyczaj nie radzą sobie dobrze w zamknięciu.

Możesz zauważyć, że mają one tendencję do grzędowania na drzewach lub innych wysokich obszarach o zmierzchu zamiast wewnątrz kurnika.

Możesz w końcu przyuczyć perliczki do przychodzenia do środka kurnika w nocy, kusząc je świeżą wodą i mieszanką pękniętego ziarna i paszy.

Nie przepadają one za wchodzeniem w ciemne miejsca, więc zawieszenie żarówki w kurniku może pomóc zachęcić je do wejścia do środka. Zawsze można ją wyłączyć po zapadnięciu zmroku.

Wymagania przestrzenne

Pamiętaj, że te same zasady dotyczące kurcząt i przestrzeni osobistej odnoszą się również do gwinejczyków.

Upewnij się, że zapewnisz im co najmniej dwie do trzech stóp kwadratowych dla każdej z nich – jeśli będzie to mniej, zauważysz, że staną się zestresowane i chude.

Jeśli jesteś w stanie zapewnić im dodatkową przestrzeń do swobodnego poruszania się, to tym lepiej, ale nadal będziesz potrzebował co najmniej dwóch stóp kwadratowych przestrzeni wewnątrz kurnika na jednego ptaka.

Jedną z rzeczy, które ludzie kochają najbardziej w perliczkach jest to, że żyjąc na wolności łączą się w pary na całe życie.

Ptaki te są monogamiczne i pod warunkiem, że mają odpowiednie proporcje między samcem a samicą, będą trzymać się jednego partnera przez całe życie.

Postaraj się utrzymać stosunek jednego samca do pięciu samic, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Czy perliczki są dobre na jajka?

Jako sezonowe nioski, perliczki mogą znosić jajka przez cały rok, znosząc około jednego jajka dziennie pomiędzy marcem lub kwietniem a wrześniem lub październikiem.

Zależy to oczywiście od twojego klimatu i lokalizacji, ale zazwyczaj jedna perliczka znosi około 100 jaj w każdym sezonie. Jaja te są mniejsze niż te kurze i mają tendencję do bycia blado-brązowymi w kolorze. Często mają plamki i są bardzo twarde w skorupie.

Jeden z najbogatszych rodzajów jaj, jakie można zjeść, są one często porównywane do jaj innych rodzajów drobiu, takich jak kaczki.

Kury morskie są wspólnotowymi nioskami, z wszystkimi kurami niosącymi w jednym gnieździe, dopóki nie ma kilkudziesięciu jaj. Mają również tendencję do wspólnego wysiadywania jaj, dlatego też znoszą jaja w stosie – będą na zmianę wysiadywać je w gnieździe, gdy nadejdzie czas wysiadywania.

W przeciwieństwie do kur, perliczki nie są wybredne co do miejsca, w którym znoszą jajka.

Jaja gwinejskie możesz znaleźć prawie wszędzie na swojej posesji, w tym w lesie, w długiej trawie lub sianie, a nawet pod konstrukcjami.

Aby zapobiec „ukrywaniu” jaj na tobie, możesz chcieć trzymać je zamknięte do południa.

Zwykle składają one jaja rano, więc jeśli możesz utrzymać swoje ptaki w zamknięciu do tego czasu, będziesz miał o wiele łatwiejszy czas na znalezienie i zebranie jaj.

Jeśli chcesz wykluć własne jaja gwinejskie, nie martw się – można to łatwo zrobić. Będziesz musiał trzymać je w inkubatorze od 26 do 28 dni.

Jeśli zdajesz się na wylęgową perliczkę, wiedz, że po wylęgu, perliczki pójdą za matką z powrotem do stada.

W naturze bardzo często giną. Często cierpią one z powodu zimna, wilgoci i są również narażone na drapieżniki, gdy mają mniej niż cztery tygodnie.

Jeśli jednak uda im się przeżyć cztery tygodnie, istnieje duża szansa, że Twoje ptaki staną się zdrowymi dorosłymi!

Are Guinea Fowl Good for Meat?

Wiele osób wybiera hodowlę perliczek do zwalczania szkodników lub jako pseudo-strażników, ale mogą one być również hodowane na mięso.

W rzeczywistości perliczki są znane z tego, że są chude, aromatyczne i dość delikatne. Białe jak kurczak, mięso perliczki ma unikalny smak jak bażant, ale bez intensywnego smaku dziczyzny.

Z mniejszą zawartością tłuszczu i mniejszą ilością kalorii niż kurczak, ma cięższą pierś i mniejsze kości. W związku z tym, mimo że perliczka może wyglądać na taki sam rozmiar lub tylko trochę większy niż kurczak brojler, uzyskasz znacznie więcej mięsa.

Rozmiar i produkcja mięsa

Przeciętna perliczka ubiera się do 75% swojej żywej wagi, co stanowi więcej niż 70%, które można uzyskać z kurczaka.

Dojrzałe kury będą ważyć około trzech funtów, a koguty około czterech.

Możesz określić czy perliczka jest gotowa do jedzenia poprzez wyczucie elastyczności jej mostka.

Im młodsza i bardziej delikatna jest, tym bardziej elastyczna będzie również jej kość piersiowa.

Najlepsze mięso perliczki będzie pochodzić z 12-tygodniowych ptaków, które ważą około dwóch funtów. To jest, kiedy będziesz na optymalnych poziomach konwersji paszy, jak również kiedy mięso będzie najbardziej delikatne.

Jeśli chodzi o ubranie i przygotowanie ptaka, będziesz postępował dokładnie tak samo, jak w przypadku rzeźnika i gotowania kurczaka.

Kwestie zdrowotne perliczek

Jak wiesz, perliczki nie są łatwo udomowione!

W rezultacie, było to trudne – jeśli nie niemożliwe – dla ludzi, aby „poprawić” na gatunku w jakikolwiek sposób poprzez selektywną hodowlę. Z drugiej strony, perliczki mają bardzo mało problemów zdrowotnych.

Wytrzymały ptak w większości środowisk, perliczka radzi sobie najlepiej w cieplejszym klimacie. Pochodzi z Afryki, preferuje ciepłe, suche i wolne od przeciągów środowisko.

Gwinee mają tendencję do walki podczas ekstremalnie zimnych, śnieżnych lub mokrych warunków.

Staraj się nie łapać tych ptaków za nogi. Nie są one jak kurczaki, które mogą być traktowane w ten sposób – mają tendencję do szybkiego odwracania się i mogą łatwo złamać lub zwichnąć nogi.

Hodowla perliczek

Hodowla perliczek zaczyna się od hodowli perliczek – czyli młodych perliczek.

Ptaki te jako młode potrzebują wysokobiałkowej paszy, podobnie jak pisklęta. Do piątego tygodnia życia należy podawać im wysokobiałkową dawkę pokarmową o zawartości około 24-28%.

Po osiągnięciu piątego tygodnia życia, można zmniejszyć białko do 18-20%, a gdy mają osiem tygodni, można jeszcze bardziej obniżyć do 16%.

Cokolwiek robisz, staraj się nie podawać paszy granulowanej.

Będą miały trudniejszy czas na jej strawienie. Unikaj również podawania paszy leczniczej, ponieważ jest ona toksyczna dla perliczek.

Chociaż będziesz chciał zacząć karmić swoje perliczki w wylęgarni, tak jak pisklęta, możesz je później wyprowadzić na pastwisko.

Jeśli pozwolisz swoim gwineom na swobodny wybieg, będą one spędzać większość swoich dni na żerowaniu, pracując jako zespół, aby pożreć wszystko, co pojawi się na ich drodze.

Gwinee lubią również drapać, tak jak kurczaki. Chociaż jest mniej prawdopodobne, że rozkopią twój trawnik niż kurczak, ważne jest, aby zwracać uwagę na to, gdzie je trzymasz, aby nie drapały i nie rozkopywały obszarów, których nie chcesz.

Korzyści z hodowli perliczek

Oto kilka pozytywnych stron hodowli perliczek:

Guinee to drób niewymagający opieki

Mimo, że nie są tak przyjazne jak inne rodzaje ptaków, wymagają bardzo mało opieki, ponieważ w większości potrafią same o siebie zadbać.

W rzeczywistości, schronienie jest naprawdę konieczne tylko do ochrony twojego stada gwinei przed zagrożeniami ze strony drapieżników takich jak lisy, psy, kojoty i sowy.

Proste, trójstronne schronienie jest wszystkim, czego potrzebujesz, tak długo jak ma wolne od przeciągów miejsce na grzędę i front z drutu. Idealnie, około siedem cali przestrzeni grzędowej na ptaka jest pożądane.

Karmienie perliczek jest łatwe

Jeśli pozwolisz swojemu stadu na swobodny wybieg, przekonasz się, że większość ich potrzeb żywieniowych jest zaspokojona.

W przeciwnym razie, możesz po prostu zapewnić im wodę i kilka garści ziarna, aby mogły wejść do środka w nocy.

Wylęganie młodych jest zazwyczaj prostym procesem

Jeśli chcesz wykluć swoje własne młode gwinejskie, będziesz miał dobry sukces.

Płodność jajek rzadko jest problemem. Tak długo, jak utrzymasz odpowiedni stosunek koguta do kury, będziesz cieszyć się prawie 100% płodnością!

Perliczki tworzą bliskie więzi między sobą. Kury są opiekuńcze w stosunku do swoich dzieci i prowadzą swoje potomstwo wszędzie tam, gdzie jest im to potrzebne.

Mężczyźni również są opiekuńczy. Jeśli zapłodniona kura i kogut zostaną rozdzielone podczas karmienia, obie będą panikować, dopóki nie połączą się ze sobą.

Gwinee zapewniają świetną kontrolę nad szkodnikami

Wielu ludzi lubi hodować gwinee ze względu na wartość, jaką dodają w możliwości usuwania szkodników, takich jak kleszcze, węże i inne stworzenia z podwórka.

Są doskonałe w kontroli szkodników, a także mogą pomóc w pilnowaniu twojego stada dzięki swoim przeszywającym krzykom. Nie będziesz miał żadnych niespodziewanych gości – to na pewno!

Dodaj fakt, że gwinee mogą być hodowane zarówno dla jaj jak i mięsa, a masz prawie idealną rasę drobiu podwórkowego!

Wyzwania hodowli perliczek

Jednym z największych wyzwań hodowli perliczek, które wielu hodowców musi podjąć jest to, że zarządzanie nimi różni się znacznie od zarządzania kurczakami, kaczkami lub innymi rodzajami drobiu.

Na przykład, złapanie perliczki może być niewiarygodnie trudne.

Najłatwiej jest złapać perliczkę po zmroku, ale trzeba być szybkim. Nie możesz też złapać jednego z tych ptaków za nogi – jeśli to zrobisz, ptak ryzykuje złamanie kości.

Inny unikalny problem z wychowywaniem perliczek ma do czynienia z ich ciekawską naturą.

Ptaki te nie boją się wielu rzeczy i będą spędzać dużo czasu wpadając w kłopoty na twojej farmie! Jeśli hodujesz pszczoły, upewnij się, że chronisz ule.

Guineas będą siedzieć na zewnątrz lub na nich i zjadać pszczoły, gdy się pojawią.

Pamiętaj, że gwinee mogą łączyć się w pary z kurczakami!

Nie jest to koniecznie problematyczne – ptaki wyglądają dość dziwnie, ale poza tym są zdrowe – ale prowadzi do sterylnego potomstwa.

Wreszcie, gwinee mogą być wyzwaniem w hodowli, ponieważ nie są to spokojne ptaki.

Jeśli masz w pobliżu sąsiadów lub po prostu nie chcesz słuchać ich ciągłego gdakania dzień i noc, to mogą to nie być ptaki dla Ciebie.

Czy te ptaki są dla Ciebie odpowiednie?

Ale perliczki są hodowane w niewoli od tysięcy lat, nie stały się jeszcze prawdziwie udomowionymi gatunkami.

Nie jest to ptak przytulny ani przyjazny w kolacji, perliczka nie lubi być brana na ręce i raczej nie stanie się Twoim nowym zwierzakiem!

Jednakże oferuje wiele rozrywki.

Nie tylko są zabawne do oglądania jak patrolują twoje podwórko, ale mogą również pozbyć się szkodników takich jak węże, gryzonie, kleszcze, owady.

Mogą dać Ci znać, kiedy intruz jest obecny i mogą nawet trzymać niektóre drapieżniki z dala od Twojego stada.

While perliczka jest zdecydowanie nabytym smakiem, jest mnóstwo ludzi, którzy absolutnie kochają je wychowywać. Ty możesz być jednym z nich!

Długowieczny gatunek drobiu, ten ptak może żyć do 15 lat, jeśli jest prawidłowo hodowany. Rozważ dodanie kilku do swojego podwórkowego stada!