Termin szkoła domowa był używany jako rzeczownik od co najmniej 1800 roku, a rodzice kształcili swoje dzieci w domu na długo przed tym. Ale pierwsze zapisy słowa homeschool jako czasownika pochodzą z lat 80-tych, mniej więcej w czasie, gdy współczesny ruch homeschooling zaczął nabierać rozpędu. Został on spopularyzowany szczególnie przez chrześcijańskich rodziców w Stanach Zjednoczonych, którzy chcieli mieć większą kontrolę nad edukacją swoich dzieci.

W wielu krajach, jest to prawnie wymagane, aby dzieci były kształcone. Tradycyjnie, to się dzieje w budynkach fizycznych, gdzie dzieci są nauczane przez nauczycieli w klasach. Czasami jednak rodzice decydują się na edukację swoich dzieci we własnym domu, zamiast wysyłać je do szkół publicznych lub prywatnych. Wybór homeschool jest dokonywany z wielu powodów. Niektórzy rodzice uważają, że szkoły publiczne nie są bezpieczne. Inni nie zgadzają się z elementami programu nauczania (zbioru lekcji i zajęć) nauczanego w szkołach lub uważają, że nie jest on wystarczający. Jeszcze inni uważają, że szkoły nie są w stanie zapewnić dzieciom zindywidualizowanej uwagi, której mogą potrzebować, np. edukacji dla uczniów o specjalnych potrzebach lub wzbogacania wiedzy dla uczniów zaawansowanych. Często wybór jest dokonywany z kombinacji tych i innych powodów.

Gdy mówimy, że ktoś uczy swoje dzieci w domu, zazwyczaj mamy na myśli to, że robi to świadomie, służąc jako nauczyciel w pełnym wymiarze godzin. Odróżniamy to od okazjonalnego nauczania dzieci, gdy są chore lub w inny sposób niezdolne do chodzenia do szkoły lub gdy szkoły są zamknięte, np. na lato – chociaż niektórzy rodzice mogą używać terminu homeschool w niektórych z tych sytuacji.

Jednakże, oficjalny homeschooling jest często regulowany przez rząd i może wiązać się z określonymi wymaganiami. W Stanach Zjednoczonych, gdzie homeschooling jest popularną alternatywą, niektóre stany mają ścisłe zasady, takie jak wymaganie od rodziców, by byli wykwalifikowani jako nauczyciele i nauczali zatwierdzonego programu nauczania. Przepisy w innych stanach są mniej rygorystyczne. Akceptacja homeschoolingu różni się w zależności od kraju. Niektóre kraje ograniczają go lub całkowicie zakazują.

Istnieją inne formy nauki szkolnej, które nie obejmują uczęszczania do fizycznej szkoły. Kształcenie na odległość, zdalne klasy, klasy online i szkoły wirtualne odnoszą się do programów opartych na Internecie, które odbywają się poza lub w uzupełnieniu do tradycyjnych szkół murowanych. Jednakże, podczas gdy uczniowie, którzy uczestniczą w tego typu programach chodzą do szkoły w domu, nie są oni zazwyczaj uważani za uczących się w domu, ponieważ ich rodzic lub opiekun nie jest osobą nauczającą.

.