Auksyny

Rozmieszczenie auksyn, które sprzyjają wzrostowi podłużnemu roślin, jest skorelowane z rozmieszczeniem regionów wzrostowych rośliny. Najważniejszą auksyną jest kwas β-indolilooctowy (IAA), który powstaje albo z aminokwasu tryptofanu, albo z rozkładu węglowodanów zwanych glikozydami. Hormon ten oddziałuje na rośliny poprzez działanie na wiązania chemiczne węglowodanów wchodzących w skład ścian komórkowych roślin. Proces ten pozwala na nieodwracalne zniekształcenie komórek, czemu towarzyszy wnikanie wody i synteza nowego materiału ścian komórkowych. Wiele hormonów zwierzęcych może wywierać swoje działanie poprzez wpływ na syntezę białek, a dowody sugerują, że auksyny mogą działać w podobny sposób.

Wiele innych naturalnie występujących i syntetycznych związków zwanych auksynami również ma właściwości promujące wzrost, ale nie zawsze są one tak aktywne jak IAA. Niektóre z tych związków są jednak odporne na niszczenie enzymatyczne, które jest normalnym przeznaczeniem IAA w roślinie; cecha ta ma dużą wartość w badaniach i ogrodnictwie, ponieważ działanie auksyn może być przedłużone. Inne związki auksynopodobne są stosowane jako selektywne środki chwastobójcze (np, do zakłócania wzrostu liści roślin dwuliściennych na polach zawierających jednoliścienne uprawy zbożowe lub na trawnikach) oraz jako środki usuwające liście z roślin dwuliściennych (środki defoliujące).

Hormonalne właściwości IAA są łatwo wykazane w siewkach traw, w których hormon jest syntetyzowany na czubku koleoptyla (ochronna powłoka powstającego plumule lub pączka zarodkowego) i przechodzi w dół do punktu działania w rosnącym regionie, gdzie wywołuje wydłużenie komórek koleoptyla; wzrost zatrzymuje się, jeśli czubek jest usuwany. Ruch hormonu w dół od wierzchołka coleoptile zależy od interakcji między hormonem i komórek, przez które ruch normalnie odbywa się.

Oprócz promowania normalnego wzrostu długości roślin, auksyny wpływają na wzrost łodyg w kierunku światła (fototropizm) i przeciwko sile grawitacji (geotropizm). Odpowiedź fototropowa występuje, ponieważ większe ilości auksyny są dystrybuowane na stronę oddaloną od światła niż na stronę w jego kierunku; odpowiedź geotropowa występuje, ponieważ więcej auksyny gromadzi się wzdłuż dolnej strony koleoptyla niż wzdłuż górnej strony. Wzrost korzeni w dół jest również związany z większą ilością auksyny w ich dolnych połówkach. Efekt ten, odwrotny do obserwowanego u koleoptyli, przypisuje się hamuj±cemu działaniu auksyn na wzrost korzeni, ale ten aspekt działania auksyn nie jest jeszcze w pełni poznany. Auksyny mają inne działania niż te związane z promowaniem wzrostu; np. odgrywają rolę w podziale komórek, w różnicowaniu komórek, w rozwoju owoców, w tworzeniu korzeni z sadzonek i w opadaniu liści (abscission). W warunkach eksperymentalnych auksyny mają tendencję do hamowania postępu starzenia się roślin, być może z powodu ich stymulującego wpływu na syntezę białek.

.