Żaden właściciel zwierzęcia nie chce widzieć, że jego futrzany przyjaciel jest chory. Dlatego tak ważne jest, aby zapewnić im odpowiednie składniki odżywcze, których potrzebują dla silnego i zdrowego układu odpornościowego. Drobne przeziębienia zazwyczaj nie wymagają pomocy weterynaryjnej, jednak jeśli Twój pies cierpi na chorobę o podłożu immunologicznym, objawy i leczenie będą znacznie poważniejsze. Choroba immunologiczna jest stanem, który występuje, gdy układ odpornościowy nieprawidłowo atakuje centralny układ nerwowy, co prowadzi do poważnych komplikacji zdrowotnych.
Dwie najczęstsze choroby immunologiczne psów powodują niedokrwistość. Na początek przyjrzyjmy się bliżej niedokrwistości hemolitycznej pośredniczonej immunologicznie (IMHA). We wczesnych stadiach IMHA jest uleczalna, jednak w ostrym stadium może zagrażać życiu.
Immune mediated thrombocytopenia (ITP) jest kolejną chorobą, która powoduje niewydolność układu odpornościowego. Chociaż wielu uważa, że choroby te są dość podobne, wymagają one różnych strategii leczenia i powinny być rozpatrywane indywidualnie.
Istnieją dwie formy IMHA: pierwotna IMHA i wtórna IMHA. Choroby te mają różne objawy i przyczyny, ale obie są chorobami anemicznymi, które wymagają specjalistycznego leczenia. Podczas gdy objawy anemii, takie jak senność lub brak apetytu mogą być oznaką IMHA, niektóre psy mogą nie mieć żadnych objawów we wcześniejszych stadiach choroby.
ObjawyITP są głównie związane z samoistnym powstawaniem siniaków lub brakiem krzepliwości krwi, co może prowadzić do nadmiernego krwawienia. Jeśli obawiasz się, że Twój pies może cierpieć na chorobę o podłożu immunologicznym, przeczytaj poniżej, aby dowiedzieć się więcej o objawach i leczeniu. Twój pies prawdopodobnie będzie wymagał opieki weterynaryjnej, aby zapewnić właściwe leczenie i bezpieczny powrót do zdrowia.
Typy IMHA u psów
Zdrowy układ odpornościowy może normalnie bronić się przed infekcjami bakteryjnymi, grzybiczymi, pasożytniczymi i wirusowymi, które atakują organizm Twojego psa. Układ odpornościowy składa się z przeciwciał, białych krwinek oraz innych białek i tkanek, które pozbywają się z organizmu niepożądanych substancji. Przeciwciała te są kluczowymi składnikami układu odpornościowego, które są zaprogramowane do niszczenia antygenów – obcych substancji, które powodują chorobę.
Komórki są zazwyczaj oznaczone i zarejestrowane jako komórki „własne” i „obce”, co pomaga przeciwciałom określić, które komórki powinny zostać zachowane lub odrzucone. W ten sposób psy, jak również ludzie, zwalczają przeziębienia i choroby po nie więcej niż kilku dniach.
Jednakże, gdy układ odpornościowy psa błędnie rozpoznaje własne czerwone krwinki jako substancje obce, przeciwciała te niszczą zdrowe czerwone krwinki, które są potrzebne do przenoszenia tlenu w całym organizmie. Wskazuje to na niewydolność układu odpornościowego, co prowadzi do istotnego „zwarcia” układu odpornościowego i powoduje niewydolność tkanek.
Czerwone krwinki są produkowane w szpiku kostnym, jednak jeśli organizm atakuje te komórki, szpik kostny nie będzie w stanie nadążyć za wysokim zapotrzebowaniem na czerwone krwinki. Niedokrwistość będzie wynikiem tego niedoboru, a układ odpornościowy organizmu będzie zagrożony.
W przypadku pierwotnego IMHA, liczba czerwonych krwinek spada znacznie poniżej normy. Nie ma udowodnionych przyczyn pierwotnego IMHA, jednak istnieje wiele teorii, które są związane z tą chorobą. Niektóre z tych teorii wynikają z dodatków znajdujących się w karmie dla psów, zanieczyszczeń środowiska, raka i szczepionek, które mogły zmienić funkcjonalność układu odpornościowego.
Inne teorie łączą chorobę z predyspozycjami genetycznymi lub wpływami hormonalnymi, które są bardziej naturalnymi procesami, ale specjaliści i badacze nadal nie mogą prześledzić większości przypadków pierwotnego WNM z powrotem do jego korzeni.
W przypadkach wtórnego WNM, niedokrwistość występuje, gdy czerwone krwinki nie funkcjonują prawidłowo. Dzieje się tak, gdy choroba podstawowa, lek lub toksyna modyfikują powierzchnie krwinek czerwonych psa. Podobnie jak w pierwotnym IMHA, czerwone krwinki są wtedy niszczone i nie mogą być zastąpione wystarczająco szybko przez szpik kostny. Może to czasami wynikać z nowotworu lub infekcji, pasożytów krwi, substancji chemicznych i toksyn, a nawet reakcji alergicznych.
Typowe objawy IMHA
Objawy mogą się różnić w zależności od psa. Setery irlandzkie, pudle, angielskie Springer Spaniele, amerykańskie Cocker Spaniele, jamniki, sznaucery miniaturowe i pinczery dobermany są najczęściej atakowanymi rasami, zwłaszcza w wieku od jednego do trzynastu lat. Kobiety psy wydają się być nieco bardziej predysponowane do tej choroby niż ich męskich odpowiedników.
Normalne objawy niedokrwistości mogą obejmować senność, słaby apetyt, szybkie lub płytkie oddychanie, żółtaczka, utrata masy ciała i szybki puls lub tętno. Ponieważ niedokrwistość jest tylko jednym z objawów IMHA, inne objawy IMHA mogą obejmować melenę (czarne stolce spowodowane krwotokiem lub częściowo strawioną krwią w przewodzie pokarmowym), wybroczyny (czerwone lub fioletowe plamy na ciele spowodowane drobnymi krwotokami) lub wybroczyny (plamy lub siniaki, które mogą pojawić się jako odbarwienie skóry).
Uzyskanie właściwej diagnozy IMHA
Zabierając psa do lekarza weterynarii, należy wykonać kilka testów w celu stworzenia konkretnego planu leczenia dla Twojego zwierzęcia.
Pełna morfologia krwi i liczba retikulocytów określi czy Twój pies jest anemiczny czy nie, a także pokaże czy czerwone krwinki są produkowane w odpowiedzi na anemię. Jeśli wyniki są nieprawidłowe, może być konieczne pobranie próbki szpiku kostnego w celu dokładniejszego zbadania produkcji czerwonych krwinek.
W zależności od lekarza weterynarii, może on chcieć wykonać dalsze badania w celu pełnego zrozumienia ciężkości choroby. Testy te mogą obejmować badania chemiczne funkcji nerek, wątroby i trzustki, testy równowagi elektrolitów oraz badania moczu/kału w celu wykrycia infekcji, chorób, pasożytów lub ogólnej funkcjonalności narządów wewnętrznych.
W uzupełnieniu do profilu biochemicznego i testów moczu, zdjęcia rentgenowskie mogą być pomocne w badaniu narządów witalnych, w tym klatki piersiowej, jamy brzusznej, serca, płuc, wątroby i nerek.
Echokardiografia i ultradźwięki są również używane w celu sprawdzenia, czy istnieją jakiekolwiek nieprawidłowości w wysoko funkcjonujących obszarach ciała. Testy te, oczywiście, powinny być omówione z lekarzem weterynarii przed określeniem, czy jest to konieczne do leczenia. Prowadzenie listy objawów, które wystąpiły u psa może być pomocne przy podejmowaniu decyzji, które badania należy wykonać.
Leczenie IMHA u psów
IMHA w ostrych przypadkach może zagrażać życiu. Dlatego konieczne jest jak najszybsze ustabilizowanie stanu psa, jeśli ma on niedobór odporności. Hospitalizacja jest konieczna, aby natychmiast zatrzymać czerwone krwinki przed zniszczeniem przez ich układ odpornościowy. W celu utrzymania prawidłowego poziomu czerwonych krwinek, transfuzji krwi lub terapii płynami może być jedynym rozwiązaniem, aby ustabilizować swojego zwierzaka.
W takich przypadkach, że leczenie nie wydaje się rozwiązać problem, usunięcie śledziony może być konieczne do odzyskania psa. Ponownie, Twój lekarz weterynarii będzie najlepszym źródłem informacji w celu określenia właściwej strategii leczenia, jeżeli u Twojego zwierzęcia zdiagnozowano ostrą postać choroby. W przypadku wtórnego IMHA, ważne jest również zidentyfikowanie przyczyny, która spowodowała powstanie nieprawidłowo funkcjonujących czerwonych krwinek, ponieważ będzie to kluczowe dla całkowitego wyzdrowienia.
W przypadku 24-godzinnego monitorowania lub specjalistycznych badań, najlepiej byłoby skonsultować się z kilkoma specjalistami lub lekarzami weterynarii, aby dowiedzieć się, jaka jest właściwa droga do wyzdrowienia Twojego zwierzęcia. Niektóre z tych wydatków mogą być bardzo kosztowne i dlatego zawsze należy znać wszystkie opcje przed wybraniem konkretnej ścieżki.
Internetowe fora dyskusyjne pomogły właścicielom zwierząt znaleźć dodatkowe zasoby lub zalecanych specjalistów w tej dziedzinie pracy. Mogą one również pomóc w znalezieniu społeczności innych właścicieli zwierząt, którzy mogą zapewnić wsparcie psychiczne lub emocjonalne podczas całego procesu zdrowienia Twojego zwierzęcia.
Czas powrotu do zdrowia Twojego psa może się drastycznie różnić w zależności od kilku czynników. Należą do nich: czy jest to pierwotne czy wtórne IMHA, jak długo pies choruje na tę chorobę i do jakiego stadium się ona z czasem rozwinęła.
W przypadku wczesnego wykrycia choroby, niektóre psy dobrze reagują na leczenie i wracają do zdrowia w ciągu kilku tygodni. Jednakże, wiele psów będzie wymagało długotrwałego lub nawet dożywotniego leczenia w poważniejszych przypadkach – głównie w przypadku idiopatycznego IMHA.
Podczas stabilizacji choroby, pies powinien pozostawać w ścisłym planie odpoczynku. W poważniejszych przypadkach leczenie będzie konieczne w sposób ciągły lub do momentu, kiedy pies nie zareaguje na leczenie. Wizyty kontrolne są niezbędne podczas fazy zdrowienia w przebiegu IMHA w celu monitorowania poziomu czerwonych krwinek u Twojego psa.
Ważne jest, aby być dokładnym i proaktywnym podczas walki z chorobą – nawet po zakończeniu leczenia. Zaplanuj wizyty kontrolne u lekarza weterynarii co tydzień w ciągu pierwszego miesiąca rekonwalescencji, następnie raz w miesiącu przez następne sześć miesięcy, a potem dwie do trzech wizyt rocznie, tak dla bezpieczeństwa.
Każdy pies będzie miał inny schemat leczenia, więc upewnij się, że porozmawiasz z lekarzem weterynarii, aby ustalić dobry plan, z którym czujesz się komfortowo – może to oznaczać zaplanowanie mniejszej lub większej liczby wizyt, aby upewnić się, że poziom u Twojego zwierzęcia jest taki, jaki powinien być.
Pomocne może być poproszenie lekarza weterynarii o rekomendacje specjalistów, którzy mają doświadczenie w leczeniu IMHA. Specjaliści ci często przedstawiają właścicielom zwierząt bardziej szczegółowy plan leczenia i mogą zapewnić im lepszy wgląd w chorobę i jej nasilenie.
Overview of ITP in Dogs
W przypadku rozpoznania uszkodzenia naczyń krwionośnych, płytki krwi we krwi Twojego psa nie będą funkcjonować prawidłowo, jeśli krew nie będzie krzepnąć. Może to powodować częste powstawanie siniaków. Zazwyczaj, jeśli Twój pies ma ITP, układ odpornościowy zmienia się i zaczyna reagować na pasożyta, guz lub lek, zanim płytki krwi zostaną zniszczone.
Innym powodem, dla którego liczba płytek krwi może być niska jest to, że szpik kostny może być uszkodzony lub nie funkcjonuje prawidłowo. Może to być wynikiem działania leków stosowanych w chemioterapii lub raka szpiku kostnego. Znajomość ryzyka innych chorób i strategii leczenia jest ważnym krokiem w zapobieganiu wystąpienia choroby takiej jak ITP.
Symptomy i objawy ITP u psów
Pieski, Cocker Spaniele i Owczarki Staroangielskie mają większe ryzyko rozwoju ITP niż inne rasy. Te psy będą zazwyczaj w średnim wieku, a nie młodsze szczenięta.
Choć szybkie siniaki i przebarwienia skóry zostały wspomniane wcześniej jako objawy ITP, wystąpią inne objawy w zależności od dotkniętego obszaru ciała. Dziąsła i powierzchnie jamy ustnej mogą łatwo ulec przebarwieniu w wyniku zasinienia, białka oczu mogą stracić swój blask, a wybroczyny lub wybroczyny mogą często wystąpić. Małe ilości krwi znalezione w moczu, kale, lub pochodzące z nosa są również powszechnymi oznakami dysfunkcji płytek krwi.
Leczenie psów z ITP
Istnieje wiele różnych metod leczenia i terapii, które mogą być stosowane w celu przeciwdziałania ITP. Te opcje leczenia obejmują tłumienie układu odpornościowego w celu utrzymania płytek krwi przed zniszczeniem przez fagocyty śledziony. Niektóre z tych metod leczenia obejmują prednizon lub deksametazon (hormony steroidowe), winkrystyna (lek chemioterapeutyczny) lub azatiopryna lub cyklofosfamid (również stosowane w chemioterapii).
Transfuzje krwi mogą być konieczne do ustabilizowania stanu psa, ale nie jest to rozwiązanie długoterminowe. Twój pies będzie musiał być w stanie produkować własne płytki krwi, a transfuzja będzie trwała tylko około 12 godzin. Kolejnym krokiem będzie splenektomia, czyli usunięcie śledziony, co jest częstym rozwiązaniem w ciężkich przypadkach. Poprzez usunięcie tych fagocytów, płytki krwi nie będą już niszczone w miejscu ich interakcji ze śledzioną.
Reakcje u psów były trudniejsze do przewidzenia i leczenia przez medycynę weterynaryjną. Wiele z nich ma długoterminowe implikacje i niesie ryzyko wyczerpujących lub szkodliwych skutków ubocznych. Ważne jest, aby dokładnie porozmawiać z lekarzem weterynarii o każdej opcji leczenia przed wybraniem najlepszego procesu powrotu do zdrowia dla Twojego psa.
Reumatoidalne zapalenie stawów u psów
Reumatoidalne zapalenie stawów jest kolejnym rodzajem choroby o podłożu immunologicznym, chociaż jest bardzo rzadkie i trudne do zdiagnozowania u psów. W reumatoidalnym zapaleniu stawów organizm myli swoje białko z obcym białkiem. Powoduje to, że organizm tworzy przeciwciała przeciwko swojemu białku, zwanemu „czynnikiem reumatoidalnym”.
Te przeciwciała czynnika reumatoidalnego i białka tworzą kompleksy immunologiczne, które w końcu odkładają się na stawach. Kompleksy immunologiczne są tym, co wyzwala odpowiedź zapalną. Ciało psa reaguje na stan zapalny, aby spróbować pozbyć się szkodliwych kompleksów immunologicznych, chociaż ta reakcja kończy się stworzeniem większej szkody dla kości, stawów i chrząstek.
Najczęstszym objawem reumatoidalnego zapalenia stawów u psów jest kulawizna, lub ruch, który jest trudny do niemożliwego, od łagodnego do ciężkiego w zależności od przypadku medycznego zwierzęcia. Inne objawy obejmują gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych, brak apetytu, zanik mięśni w dotkniętych kończynach oraz obrzęk i ból stawów.
Te objawy mogą przychodzić i odchodzić, co utrudnia śledzenie historii zdrowia psa i diagnozowania. Lekarze weterynarii diagnozują reumatoidalne zapalenie stawów, gdy badanie fizykalne i tło zwierzęcia uzasadniają dalsze dochodzenie poprzez prześwietlenie kości stawowych. Może zostać zlecona biopsja tkanek stawowych w celu zbadania stanu zapalnego, jak również specjalne badanie krwi.
Specyficzne badanie krwi poszukuje czynnika reumatoidalnego. Jednakże wyniki te są często niejednoznaczne, ponieważ wiele psów wykazuje wynik pozytywny dla tego czynnika, które nie mają reumatoidalnego zapalenia stawów, a wszystkie psy, które mają reumatoidalne zapalenie stawów nie zawsze wykazują wynik pozytywny dla tego czynnika. To sprawia, że prawidłowa diagnoza jest trudna. Po postawieniu pozytywnej diagnozy, psy poddawane są leczeniu, które ma na celu kontrolowanie objawów i zapobieganie dalszym urazom. Kontrola masy ciała i odpowiednie ćwiczenia są bardzo ważne dla psów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, aby złagodzić dodatkowe obciążenie stawów. Nie ma lekarstwa na reumatoidalne zapalenie stawów, więc leczenie koncentruje się na maksymalizacji komfortu i mobilności psa.
Jeśli chodzi o choroby przenoszone drogą immunologiczną u psów, upewnij się, że jesteś w stanie rozpoznać skutki uboczne tak wcześnie, jak to możliwe. Co najważniejsze, jeśli u Twojego psa zdiagnozowano tę chorobę, nie trać nadziei. Dzięki agresywnemu planowi leczenia i wsparciu lekarza weterynarii, możesz zwiększyć szanse psa na przeżycie i przywrócić go do szczęśliwego i normalnego życia.
.