Huragany zaczynają się jako obszary niskiego ciśnienia nad zbiornikami wodnymi w tropikach. Ciepłe, wypełnione wilgocią powietrze unoszące się znad wody gromadzi się w obszarze niskiego ciśnienia, tworząc burze. Masy burz w tropikalnych obszarach niskiego ciśnienia nazywane są zaburzeniami tropikalnymi. Zaburzenie tropikalne nie ma jeszcze zorganizowanych wzorców wiatru burzy tropikalnej lub huraganu.
Jeśli wiatry w zaburzeniu tropikalnym zaczynają się organizować i krążyć wokół centralnego obszaru, system może stać się depresją tropikalną. Depresje tropikalne noszą nazwę obszarów niskiego ciśnienia, w których się tworzą. Jeśli prędkość wiatru w depresji tropikalnej wzrośnie do 39 mil na godzinę, układ może zostać sklasyfikowany jako burza tropikalna. Burze tropikalne mogą przekształcić się w huragany, jeśli prędkość wiatru wzrośnie do 74 mil na godzinę.
Huragany mogą trwać od jednego dnia do miesiąca. Tajfun John, który uformował się na Oceanie Spokojnym w sezonie 1994, trwał w sumie 31 dni, co czyni go jednym z najdłuższych zarejestrowanych huraganów. Huragan Ginger, atlantycki huragan, w 1971 roku trwał w sumie 28 dni, aż został zdegradowany do burzy tropikalnej. Większość huraganów nie utrzymuje się przez okres zbliżony do tego czasu, często wygasając na długo przed dotarciem do lądu lub krótko po jego osiągnięciu.