Prawna linia demarkacyjna pomiędzy kościołem a organizacją religijną lub opartą na wierze nie zawsze jest jasna. Jednakże, rozróżnienie to jest ważne, ponieważ kościoły są zwolnione z pewnych wymogów prawnych, które w przeciwnym razie mogą mieć szerokie zastosowanie do organizacji religijnych.

Z uwagi na zastrzeżenia konstytucyjne, termin „kościół” można znaleźć, ale nie jest on zdefiniowany w Internal Revenue Code (IRC). Aby określić, czy organizacja religijna jest kościołem dla federalnych celów podatkowych, IRS przegląda zestaw czternastu (14) cech, wraz z innymi istotnymi faktami i okolicznościami, w tym, czy organizacja ma ustalone miejsce kultu, kongregację i regularne usługi religijne. Żadna pojedyncza cecha nie ma charakteru kontrolnego, ani nie ma określonej liczby cech, które zagwarantują, że organizacja jest „prawdziwym” kościołem.

Subiektywna natura testu IRS „fakty i okoliczności” dla odróżnienia kościołów od innych organizacji religijnych sprawia, że trudno jest wyznaczyć ostateczną granicę między kościołami i organizacjami religijnymi dla federalnych celów podatkowych. Organizacje religijne, które nie są kościołami, generalnie nie są miejscami, gdzie kongregacja regularnie oddaje cześć i uczestniczy w nabożeństwach. Zamiast tego, mogą to być niewyznaniowe ministerstwa zorganizowane w celu badania lub rozwoju religii lub organizacje z misją, która wynika z tekstu religijnego lub szczerze utrzymywanego i głęboko zakorzenionego przekonania religijnego.

Poniżej znajduje się omówienie kilku federalnych i stanowych praw, które zapewniają różne traktowanie kościołów w porównaniu z szerszą kategorią organizacji religijnych lub opartych na wierze.

Organizacje religijne muszą złożyć wniosek o uznanie zwolnienia (formularz 1023) do IRS.

Kościoły, z drugiej strony, są automatycznie uznawane za zwolnione i nie są zobowiązane do złożenia wniosku do IRS. Mimo to, niektóre kościoły decydują się na złożenie wniosku, ponieważ list określający IRS może ułatwić ubieganie się o zwolnienie z podatków stanowych lub wymogów rejestracyjnych i zapewnić darczyńców, że datki na kościół podlegają odliczeniu od podatku.

Lobbing i Wybór 501(h)

Organizacja, w tym organizacja religijna lub kościół, może nie kwalifikować się do zwolnienia z federalnego podatku dochodowego, jeżeli istotna część jej działalności polega na próbie wywarcia wpływu na ustawodawstwo (tj. lobbing). Ogólnie rzecz biorąc, to czy próby wpłynięcia na ustawodawstwo podejmowane przez organizację stanowią istotną część jej działalności (i w związku z tym zagrażają jej statusowi zwolnionej z podatku), jest określane na podstawie testu „faktów i okoliczności”, w którym IRS bierze pod uwagę szereg czynników, w tym czas i wydatki poświęcone na lobbing („test istotnej części”).

Organizacje religijne mają możliwość wyboru „testu wydatków” zamiast testu istotnej części. Zgodnie z testem wydatków, zakres działalności lobbingowej organizacji religijnej nie zagraża jej statusowi zwolnionej z podatku, pod warunkiem, że wydatki związane z tą działalnością nie przekraczają kwoty określonej w sekcji 4911 IRC. Ostatecznie, test wydatków zapewnia większą jasność co do tego, w jakim stopniu organizacja może zaangażować się w lobbing, zanim zagrozi to jej statusowi zwolnionego z podatku. Kościoły, dla kontrastu, nie kwalifikują się do wyboru testu wydatków.

Roczny raport informacyjny

Organizacje religijne muszą złożyć w IRS roczny raport informacyjny (Formularz 990, Formularz 990-EZ lub Formularz 990-N e-Postcard), dostarczający IRS i opinii publicznej informacji o finansach i działalności organizacji w danym roku. Kościoły są zwolnione z tego wymogu, chociaż niektóre kościoły decydują się na złożenie rocznego zeznania informacyjnego w celu zwiększenia przejrzystości.

Federalny i stanowy podatek od bezrobocia

Kościoły i organizacje religijne nie są zobowiązane do płacenia federalnych podatków od bezrobocia, ponieważ usługi świadczone na rzecz organizacji 501(c)(3) są generalnie zwolnione z definicji „zatrudnienia” w ramach federalnej ustawy o podatku od bezrobocia. Stany pobierają podatek od bezrobocia na podstawie swoich własnych ustaw o podatku od bezrobocia, a wymagania dotyczące składania dokumentów różnią się w zależności od stanu. Niektóre organizacje religijne mogą być zobowiązane do płacenia stanowego podatku od bezrobocia, podczas gdy kościoły są generalnie zwolnione z płacenia stanowego podatku od bezrobocia. Niektóre kościoły dobrowolnie decydują się płacić takie podatki, aby pracownicy zwolnieni bez ważnej przyczyny kwalifikowali się do pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Podatki Social Security & Medicare

Kościoły i organizacje religijne są generalnie zobowiązane do zbierania, płacenia i zgłaszania podatków od zatrudnienia w ramach Federal Insurance Compensation Act (FICA) dla swoich pracowników. Kościół, który sprzeciwia się płaceniu podatków Social Security i Medicare z powodów religijnych, może wybrać zwolnienie z płacenia udziału pracodawcy w podatkach FICA poprzez złożenie Formularza 8274. Kościół musi złożyć Formularz 8274 przed pierwszym dniem, w którym jest zobowiązany do złożenia pierwszego kwartalnego zeznania podatkowego od zatrudnienia (Formularz 941). Jeśli kościół tak zdecyduje, pracownicy będą, podobnie jak ministrowie, odpowiedzialni za płacenie podatków Social Security i Medicare od ich wynagrodzenia na mocy Self-Employment Contributions Act (SECA).

Ministrowie podlegają unikalnym zasadom, jeśli chodzi o podatki od zatrudnienia. Chociaż minister jest uważany za pracownika na mocy przepisów prawa powszechnego, płatności za usługi jako minister są uważane za dochód z samozatrudnienia. Dlatego też, minister, o ile nie jest zwolniony, płaci podatki Social Security i Medicare od swojego wynagrodzenia i dodatku mieszkaniowego zgodnie z SECA i nie podlega podatkom FICA ani potrąceniom z podatku dochodowego. Płatności podatku od zatrudnienia SECA są zazwyczaj dokonywane w kwartalnych oszacowaniach, przy użyciu kuponów lub voucherów. Kościoły nie mogą płacić podatku SECA za swoich ministrów, ale wiele kościołów pomaga ministrom, zapewniając im „dodatek na ubezpieczenie społeczne” w wysokości co najmniej 50% podatku SECA. Zasiłek ten jest często w przybliżeniu równy kwocie podatku FICA, który kościół zapłaciłby, gdyby pastor był traktowany jako pracownik dla celów podatków od zatrudnienia.

Audyty IRS

Ogólnie, IRS jest upoważniony do przeprowadzania kontroli organizacji zwolnionych z podatku, w tym organizacji religijnych, w celu upewnienia się, czy są one zgodne ze wszystkimi stosownymi wymogami IRC. Jednakże, uprawnienia IRS do audytowania kościołów są ograniczone. Ważne jest, aby zauważyć, że ograniczenia te nie dotyczą zintegrowanych jednostek pomocniczych kościołów. IRS może wszcząć kontrolę kościoła tylko wtedy, gdy odpowiedni urzędnik wysokiego szczebla Departamentu Skarbu uzna, na podstawie pisemnego oświadczenia o faktach i okolicznościach, że kościół, (1) może nie kwalifikować się do federalnego zwolnienia podatkowego, lub (2) może nie płacić podatku od niepowiązanej działalności gospodarczej lub innej działalności podlegającej opodatkowaniu. Ograniczenie to nie dotyczy wszystkich zapytań i badań. Na przykład, IRS może nadal składać rutynowe wnioski o udzielenie informacji. Ponadto, ograniczenia dotyczące dochodzeń kościelnych nie mają zastosowania do dochodzeń kryminalnych lub dochodzeń w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby związanej z kościołem (takiej jak darczyńca lub minister).

Affordable Care Act

Ogólnie, organizacje religijne i kościoły podlegają przepisom Affordable Care Act. Jednakże, kościoły i organizacje religijne ze szczerym religijnym sprzeciwem wobec ustanowienia lub utrzymania planu ubezpieczenia zdrowotnego, który zapewnia pokrycie dla usług antykoncepcyjnych są zwolnione z mandatu Affordable Care Act, że pracodawcy zapewniają dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego dla pracowników, które obejmuje usługi profilaktyczne dla kobiet.

Podatki stanowe i wymagania rejestracyjne

Ogólnie, kościoły podlegają tym samym zasadom dotyczącym stanowego podatku od nieruchomości oraz podatku od sprzedaży i użytkowania jako organizacje religijne. Wiele stanów zwalnia kościoły i organizacje religijne z płacenia podatku od nieruchomości od ziemi należącej do organizacji i używanej do celów religijnych. To, czy takie zwolnienie jest dostępne i jakie są wymagania, aby się do niego kwalifikować, różni się w zależności od stanu. Na przykład, w Nowym Jorku nieruchomości należące do korporacji non-profit zorganizowanej lub prowadzonej wyłącznie w celach religijnych i wykorzystywane wyłącznie do realizacji celów religijnych organizacji są całkowicie zwolnione z opodatkowania, a dla niektórych celów, od specjalnych podatków ad valorem.

Ponadto, niektóre stany mają szerokie zwolnienia z podatku od sprzedaży i użytkowania, które mają zastosowanie do kościołów i organizacji religijnych. Na przykład, w Nowym Jorku, organizacje założone i działające wyłącznie w celach religijnych są zwolnione z podatku od sprzedaży i użytkowania. Inne stany, jednakże, zwalniają tylko niektóre zakupy lub sprzedaż dokonywaną przez kościoły lub organizacje religijne. Na przykład, Mississippi wymaga, aby kościoły i organizacje religijne pobierały i płaciły podatek od zakupów i sprzedaży, z wyjątkiem zakupów energii elektrycznej, gazów, innych paliw i wody pitnej wykorzystywanej w nieruchomości używanej głównie do celów religijnych lub edukacyjnych.

Wreszcie, niektóre stany mają szerokie zwolnienie z wymogu rejestracji w celu pozyskiwania datków na cele charytatywne dla kościołów i organizacji religijnych, podczas gdy inne zwalniają tylko kościoły i ich zintegrowane jednostki pomocnicze. Na przykład, Nowy Jork zwalnia wszystkie korporacje zorganizowane na mocy ustawy o korporacjach religijnych, inne organizacje religijne oraz organizacje charytatywne i organizacje prowadzone, nadzorowane lub kontrolowane przez lub w związku z organizacją religijną. Natomiast Wirginia Zachodnia zwalnia tylko kościoły, synagogi, stowarzyszenia lub konwencje kościołów, zakony religijne lub organizacje religijne, które są integralną częścią kościoła, które kwalifikują się jako zwolnione z podatku na mocy IRC 501(c)(3) i są zwolnione z obowiązku składania rocznego zeznania informacyjnego w IRS.

.