Feature Article

Badanie potwierdza, że depresja może skracać życie

Od dawna uważa się, że osoby cierpiące na dużą depresję i inne poważne choroby psychiczne żyją krócej niż inni – i umierają szybciej niż się spodziewano, gdy rozwijają się u nich takie choroby, jak rak, choroby serca, udar i cukrzyca.

Jednak badania, które przyczyniły się do takiego zrozumienia, dotyczyły pacjentów objętych opieką psychiatryczną z powodu choroby psychicznej, a nie wszystkich pacjentów z depresją. Należało do nich badanie VA z 2008 roku, opublikowane w Journal of the American Medical Association, w którym stwierdzono, że depresja prowadzi do chorób serca, ponieważ osoby z depresją ćwiczyły mniej i paliły więcej niż osoby bez depresji.i

Nowe badanie VA, opublikowane w numerze czasopisma „Psychiatric Services” z 1 sierpnia 2012 roku, dostarcza nowych informacji na temat skutków depresji dla wszystkich pacjentów z tą chorobą, a nie tylko tych, którzy otrzymują opiekę psychiatryczną. W badaniu porównano wiek w chwili śmierci wśród wszystkich pacjentów VA z rozpoznaniem depresji, niezależnie od tego, czy byli aktualnie leczeni, czy nie, z wiekiem w chwili śmierci innych pacjentów VA. ii

Naukowcy odkryli, że pacjenci VA z depresją zmarli średnio pięć lat wcześniej niż pacjenci VA bez tego rozpoznania. Ponadto, w porównaniu z innymi weteranami, osoby z depresją straciły więcej lat produktywnego życia, które w przeciwnym razie mogliby przeżyć.

„Naszym celem było rozszerzenie wcześniejszych badań, które zostały przeprowadzone na temat depresji i śmiertelności oraz zbadanie konkretnych przyczyn i czasu śmiertelności wśród weteranów z depresją”, wyjaśnia dr Kara Zivin, główny autor badania. „Zbadaliśmy lata potencjalnie utraconego życia związane z 13 konkretnymi przyczynami śmierci, a także śmiertelność ze wszystkich przyczyn wśród pacjentów VA z depresją i bez depresji.”

Zivin jest badaczem w VA’s Health Services Research and Development (HSR &D)/Serious Mental Illness Treatment Resource and Evaluation Center (SMITREC) w Ann Arbor, Mich. i adiunktem psychiatrii na Uniwersytecie Michigan. Badania zespołu były finansowane przez HSR&D.

Zespół przyjrzał się elektronicznej dokumentacji zdrowotnej prawie pięciu milionów pacjentów VA, z których wszyscy korzystali z opieki zdrowotnej VA w roku podatkowym 2006 (od 1 października 2005 r. do 30 września 2006 r.). Stwierdzili, że nieco ponad 700 000 z tych pacjentów miało diagnozę depresji. W roku podatkowym 2007 (od 1 października 2006 r. do 30 września 2007 r.) zmarło nieco ponad 167 000 (3,38 procent) tych pacjentów.

Średni wiek w chwili śmierci pacjentów z diagnozą depresji wynosił 71,0 lat; ci bez takiej diagnozy mieli 75,9 lat w chwili śmierci. Dzieląc populację pacjentów na osiem grup wiekowych i korzystając z tabel długości życia opracowanych przez Centra Kontroli Chorób, byli w stanie obliczyć, ile lat potencjalnie pozostało tym, którzy zmarli, do końca życia.

Wzór, którego użyli, polegał na przyjęciu punktu środkowego każdej grupy wiekowej, dodaniu liczby lat, które według tabeli CDC powinni przeżyć ludzie w tym wieku, a następnie odjęciu rzeczywistego wieku w chwili śmierci weteranów z tej grupy, którzy zmarli w roku podatkowym 2007. Ta metoda pozwoliła im ocenić wpływ wczesnej śmierci na całą populację, a nie tylko na tych, którzy zmarli młodsi niż określony wiek końcowy, np. 65 lat. Stwierdzono, że pacjenci z depresją, którzy zmarli w roku podatkowym 2007, stracili średnio 13,4 roku produktywnego życia, podczas gdy pacjenci bez depresji stracili tylko 10,9 takich lat.

W rzeczywistości depresja wiązała się ze znacznie wcześniejszym wiekiem zgonu i większą liczbą utraconych lat produktywnego życia w odniesieniu do wszystkich 13 przyczyn zgonu, które przeanalizowano w badaniu. Należały do nich wypadki, problemy naczyniowo-mózgowe, cukrzyca, choroby serca, zabójstwa, grypa i zapalenie płuc, choroby wątroby, nowotwory złośliwe (rak), zapalenie nerek, choroby układu oddechowego, posocznica (zakażenie krwi) i samobójstwo. Wszystkie inne przyczyny zgonu ujęto w 14. kategorii – i tu również śmierć przychodziła wcześniej u pacjentów z depresją.

„Te wyniki podkreślają znaczenie depresji jako potencjalnego czynnika przyczyniającego się do wczesnej śmiertelności” – mówi Zivin. „Ponieważ depresja jest uleczalna, takie leczenie może mieć wymierny wpływ na ryzyko wczesnej śmierci.”

Praca sugeruje również, że poprawa jakości opieki nad zdrowiem psychicznym, jaką otrzymują pacjenci z depresją, może zmniejszyć śmiertelność w tych grupach, a lepsze ogólne zarządzanie ich opieką może również zmniejszyć ryzyko wczesnej śmierci.

W ostatnich latach, VA wzmocnił usługi dla swoich poważnie chorych psychicznie pacjentów poprzez integrację opieki zdrowia psychicznego do podstawowej opieki ustawienie, opracowanie obszernego programu zapobiegania samobójstwom, i zwiększył liczbę Veterans Readjustment Counseling Centers (Vet Centers.) Linia kryzysowa dla weteranów VA odebrała ponad 600 000 połączeń, w wyniku czego uratowano ponad 21 000 weteranów w sytuacji bezpośredniego kryzysu.

Na polecenie sekretarza Veterans Affairs Erica K. Shinseki, VA jest w trakcie dodawania około 1600 klinicystów zajmujących się zdrowiem psychicznym, w tym pielęgniarek, psychiatrów, psychologów i pracowników socjalnych, do istniejącej siły roboczej składającej się z ponad 20 000 pracowników zajmujących się zdrowiem psychicznym w ramach trwającego przeglądu operacji związanych ze zdrowiem psychicznym. VA dodaje również 300 członków personelu pomocniczego, aby pomóc tym klinicystom w realizacji ich misji.

VA Research robi swoje, aby zapewnić, że wszyscy Weterani otrzymują światowej klasy opiekę w zakresie zdrowia psychicznego. Badacze VA są pionierami postępu w zrozumieniu i leczeniu zaburzeń zdrowia psychicznego. Oprócz powyższego badania, badacze VA przyglądają się potencjalnym podejściom do leczenia i zapobiegania zaburzeniom zdrowia psychicznego, a także pokrewnym kwestiom, takim jak opracowanie i ocena modeli współpracy w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej oraz poprawa dostępu do usług z odległych obszarów przy użyciu Internetu i innych technologii.

i MA Whooley, P de Jonge, E Vittinghoff, C Ottie, R Moos, RM Carney, S Ali, S Dowray, B Na, MD Feldman, NB Schiller, WS Browner, „Depressive Symptoms, Health Behaviors, and Risk of Cardiovascular Events in Patients With Coronary Heart Disease,” JAMA, 2008;300(20);2379-2388.
ii K Zivin, P Pfeiffer, M Ilgen, DE Welsh, J McCarthy, M Valenstein, E Miller, K Islam, HC Kales, „Years of Potential Life Lost Associated with Depression Among Veterans,” Psychiatr Serv. 2012 Aug 1:63(8):823-6.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.