Ten artykuł koncentruje się na John Nash, odbiorca Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1994 roku, a przedmiotem nagradzanego filmu 2001 Piękny umysł, który został zdiagnozowany ze schizofrenią paranoidalną w 1958 roku w wieku 29 lat. Po przedstawieniu historii pojawienia się, przebiegu i ostatecznej remisji jego choroby, artykuł argumentuje znaczenie jego wkładu do teorii gier, znanej jako równowaga Nasha, za którą otrzymał Nagrodę Nobla, dla badań nad schizofrenicznym mózgiem i jego odchyleniami od normalnego mózgu. Stawia się tezę, że równowaga Nasha jest opisowa dla normalnego mózgu, podczas gdy teoria gier sformułowana przez Johna van Neumanna, którą teoria Nasha podważa, jest opisowa dla mózgu schizofrenika. Zauważono i omówiono fakt, że Nash i jego koledzy matematycy nie powiązali jego wkładu w matematykę z załamaniem psychicznym oraz że jego późniejsze wyzdrowienie stanowiło przykład ważności tego wkładu. Wątki religijne w jego systemie urojeniowym, w tym postrzeganie siebie jako tajemniczej postaci mesjanistycznej i biblijnego Ezawa, są interpretowane w świetle tych konkurencyjnych teorii gier i dysfunkcji mózgu schizofrenika. Zauważa się również, że jego powrót do normalności odbył się za cenę utraty poczucia bycia w relacji z kosmosem.