Pierwszoroczne silniki Shovelhead były w zasadzie silnikami Panhead z nową górną częścią.Przeprojektowane głowice cylindrów były aluminiowymi wersjami głowic Ironhead Sportster i dawały 10% wzrost mocy w stosunku do silnika Panhead.

Podczas gdy silnik Panhead miał pokrywy zaworów, głowice cylindrów Shovelhead były zakryte przez skrzynki zaworowe, które przypominały odwrócone do góry nogami łopaty do węgla. Pseudonim „Shovelhead” został przyjęty wkrótce po jego wprowadzeniu.

Reszta silnika Shovelhead, zasadniczo przeniesiona, miała 74 cali sześciennych (1208 cm3 reklamowane jako 1200 cm3), który był tej samej wielkości co Panhead, który został zastąpiony. 4-biegowa skrzynia biegów była oddzielną jednostką. Zarówno główny napęd, jak i napęd końcowy były łańcuchowe.

Modele FL First-Year Shovelhead

1966-1969 Shovelhead

Silnik Harley-Davidson Shovelhead doczekał się wielu zmian w ciągu 17 lat produkcji.Przez pierwsze trzy lata był zasilany generatorem i zachował starą pokrywę rozrządu w kształcie nerki z modelu Panhead z lat 1958-1965.

Motocykle Shovelhead zbudowane w latach 1966-1969 są czasami określane jako Shovel z generatorem, Shovel z płaską stroną lub Pan-Shovel.

Problemy z ładowaniem w Shovelhead

Generatory i regulatory napięcia są zawsze podejrzane we wczesnych Shovelheadach. Systemy ładowania są trudne do zrozumienia i jeszcze trudniejsze do utrzymania ładowania.

Czytaj: Generator Harleya – naprawa czy wymiana?

Przeprojektowane skrzynie silnikowe

Od 1970 roku, Shovelheady były wyposażone w alternatory, z nowym dolnym końcem, który zawierał jednostkę napędową z przekładnią.Stary zewnętrzny zapłon „timer” został zastąpiony mechanicznymi punktami łamania (i wyprzedzeniem) w skrzyni przekładniowej.

Czytaj: Harley Points And Condenser

Jako że alternator i zapłon były teraz umieszczone w obudowie rozrządu, pokrywa obudowy stała się w kształcie stożka.Wewnętrzne i zewnętrzne pokrywy główne zostały przeprojektowane dla alternatora, który był zamontowany w obudowie głównej.Dolna część w kształcie stożka była używana aż do silników Evolution.

Klasyczna przednia owiewka typu „batwing” po raz pierwszy pojawiła się w modelach FL w 1969 roku

Przeprojektowany zbiornik oleju miał teraz wysuwany bagnet.Rury wydechowe były chromowane, a chromowane osłony elastyczne nie były już oferowane.

Sterowanie nożne/sprzęgło ręczne było dostępne przynajmniej do 1972 roku, przypuszczalnie z powodu popularnego popytu.Chociaż Harley Electra Glide jest kojarzony z torebkami na siodło, nie były one standardowym wyposażeniem aż do lat siedemdziesiątych.

Super-Glide i seria FX

Zaprojektowany przez Williego G. Davidsona, Harley Super-Glide z 1971 roku łączył w sobie lżejszy, cieńszy przód Sportstera XL z ramą i silnikiem Big-Twin. Przy wadze 560 funtów był o 150 funtów lżejszy od modelu Electra Glide i o 60 funtów cięższy od Sportstera.

Czytaj: Historia modeli Harley-Davidson FX

W 1973 roku kierunkowskazy stały się obowiązkowe dla wszystkich motocykli sprzedawanych w Ameryce.

Gaździki typu Shevelhead

Wczesne modele były wyposażone w gaźnik Linkert.Przejście na gaźnik Tillotsona nastąpiło w modelu Shovelhead z 1967 r.

Gaźnik Tillotsona był skomplikowany i miał wiele części, takich jak hydraulicznie sterowany automatyczny obwód „ekonomizera”.Brak wiedzy i słaba dostępność części sprawiły, że nie był on popularny i nie był doceniany w swoich czasach.Jeśli jednak zostanie prawidłowo ustawiony, jest doskonałym gaźnikiem.

Od 1971 do 1975 roku, Shovelheady opuszczały fabrykę z gaźnikiem Bendix.W 1974 roku, modele Harley FL Touring przeszły z Bendix na Keihin, podczas gdy modele FX kontynuowały używanie gaźnika Bendix.

W połowie lat siedemdziesiątych, Shovelheads zostały zaktualizowane z „koniec olejenia” koła zamachowego, gdzie olej był stale podawany do dolnego końca z pompy olejowej.Wcześniejsze silniki były „boczne olejenie”, gdzie koła zamachowe dostał strzał oleju raz na każdy obrót. Obie metody działały, ale ciągły przepływ był bardziej wydajny.

Harley Shovelhead emblematy zbiornika gazu były takie same od 1966 do 1976 roku.

Electra-Glide z 1978 roku był pierwszym Harleyem Big-Twin z elektronicznym zapłonem.

80ci Shovelhead Motor

Od 1966 do 1977 roku, Harley-Davidson Shovelhead miał pojemność 74 cali sześciennych.Podczas produkcji roku modelowego 1978, większy silnik był oferowany w motocyklach turystycznych FL.Używając tego samego silnika bazowego, pojemność została zwiększona do 1340 cm3 (80 cali sześciennych).Zostało to osiągnięte poprzez wywiercenie cylindrów do 3,50″ i zwiększenie skoku do 4,25″.

Większy silnik był oferowany w serii FX w 1979 roku.

74 czy 80?

Różnica pomiędzy 74ci a 80ci Shovelhead może być określona liczbą żeberek na każdym cylindrze.Silnik 74 ma 10 żeberek, podczas gdy 80, ze względu na grubszą podstawę, ma tylko dziewięć.

Gaz ołowiany vs bezołowiowy

Silnik 74ci został zaprojektowany do pracy na paliwie ołowiowym premium, a silnik 80ci został zaprojektowany do pracy na bezołowiowym premium. Big-Twiny 74″ i 80″ miały te same wymiary cylindra, ale 80″ był rozwiercony do większego rozmiaru.

Oba silniki Harley 74ci i 80ci były dostępne przez kilka lat.Oryginalny silnik Shovelhead o pojemności 74ci był oferowany po raz ostatni w 1980 roku, w modelu FLH 1200 Police i FXS 1200 Low Rider.

Głowice cylindrów Shovelhead

Zmiana głowicy cylindrów była widoczna w połowie 1978 r. Wczesne silniki Shovelhead miały o-ring o małej wardze do uszczelnienia kolektora dolotowego do głowicy cylindrów.Od połowy 1978 r. o-ring został zastąpiony płaską opaską bez wargi.

Przeczytaj: Motorcycle Valve Job

FLT Tour Glide

Dużą nowością na rok 1980 był nowy FLT Tour Glide. Nowy model posiadał przeprojektowaną ramę i silnik montowany na gumie, z wahaczem przykręconym bezpośrednio do (również nowej) pięciobiegowej skrzyni biegów.Napędzany przez silnik 80ci, nowy paskowy napęd końcowy zapewniał cichszą pracę bez konieczności regulacji lub smarowania.Kilka innych ulepszeń obejmowało filtr oleju spin-on.

Last-Year Shovelheads

W pierwszym roku produkcji Shovelheads (1966) były cztery oznaczenia modeli.Do końca produkcji w połowie 1983 roku, było 16 modeli.

FL Touring Models

Od 1980 do 1984r, jedynym dostępnym Harleyem Shovelhead był model 80ci. Nowy silnik 80ci Evolution pojawił się w 1984 roku.

Numery VIN modelu Shovelhead

Od 1966 do 1969 roku, jedyny numer VIN na Big-Twins znajduje się na lewej obudowie silnika.Nie było numerów ramy do roku modelowego 1970.Pierwsze dwie cyfry to rok, a litery w środku (do czterech) to kod modelu, na przykład FL lub FH.Ostatnie cyfry to numer produkcyjny.

Do 1969 roku numery VIN silnika zaczynały się od 1000 każdego nowego roku.Harley-Davidson niekoniecznie montował maszyny w dokładnej kolejności numerycznej (numer seryjny). Czasami silniki były wstrzymywane z tego czy innego powodu, więc możliwe jest, że silnik o niższym numerze VIN mógł dotrzeć na linię montażową po silnikach o wyższym numerze VIN.

Od 1970 do 1980 roku, pasujące numery VIN pojawiają się zarówno na ramie jak i na silniku. Numery te będą dokładnie pasować, jeśli motocykl jest oryginalny. Dla kolekcjonerów i inwestorów ważne jest, aby numery identyfikacyjne pojazdu (VIN) na motocyklu pasowały do siebie.

Podejmując próbę ograniczenia kradzieży, Motor Company użyła różnych numerów ramy i silnika w niektórych modelach z 1979 r. Numery ramy nie pasowały do numerów wytłoczonych na silnikach. Pierwsze dwie cyfry pozostały kodem modelu. Od 1981 do 1983 roku na ramie widniał 17-cyfrowy numer VIN, a silnik miał częściowy numer VIN.

Shovelhead Seat Post and Bracket

Motocykle Harley-Davidson miały dwie średnice słupków siedzenia od 1929 do 1999 roku.W większości Knuckleheadów, Panheadów i Shovelheadów (do 1981) średnica sztycy podsiodłowej wynosi 1,18″ (ID tulei 1,185″). W motocyklach solo 45″ i Servi-carach od 1930 do 1973, średnica sztycy podsiodłowej wynosi 1,06″ (ID tulei 1,065″). Ta mniejsza sztyca pasuje również do czterobiegowych FLH z lat 1982-1984, ale nie do pięciobiegowych FLT i FLHT. Istnieją niewielkie różnice we wsporniku siedzenia, ale w większości przypadków będą się one wymieniać.

Nowa produkcja Shovelhead

Rok po tym, jak silnik Big-Twin Evo zastąpił Shovelhead w 1984 roku, popyt na silnik Shovelhead pozostał wysoki.

Kilku producentów silników na rynku wtórnym produkuje obecnie silniki w stylu Shovelhead, które są oferowane w różnych pojemnościach skokowych.Każdy producent wprowadza ulepszenia do oryginalnego projektu, które poprawiają zarówno wydajność, jak i niezawodność.

Restore An Old Shovelhead

Duży procent starych Harleyów został „dostosowany” przez dekady.Wielu właścicieli zbudowało i jeździło chopperami przez lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte, tnąc i grabiąc szyje i usuwając/wyrzucając dobre części fabryczne.

Jeśli znajdziesz starego Shovelheada, który jest oryginalny lub nie tak bardzo odjechany, najlepszą rzeczą do zrobienia jest odrestaurowanie go poprawnie lub rozważenie sprzedaży komuś, kto to zrobi.