W 1991 roku Rada Delegatów Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca wezwała IFRC „do powołania grupy ekspertów w celu zbadania możliwości opracowania Kodeksu Postępowania dotyczącego pomocy humanitarnej w sytuacjach klęsk żywiołowych i katastrof technologicznych”. Reagowania Humanitarnego (SCHR), siecią głównych międzynarodowych organizacji pozarządowych oraz MKCK, w celu opracowania w 1994 r. Kodeksu Postępowania Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca oraz organizacji pozarządowych w zakresie pomocy w przypadku katastrof. Kodeks został „przyjęty” uchwałą Międzynarodowej Konferencji Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (w skład której wchodzą wszystkie państwa będące stronami Konwencji Genewskich, jak również elementy Ruchu) w następnym roku.

Kodeks Postępowania określa dziesięć podstawowych zasad, jak również trzy załączniki z zaleceniami dla rządów państw dotkniętych katastrofami, rządów donatorów i organizacji międzyrządowych. Z biegiem lat przestrzeganie Kodeksu stało się dla Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca oraz organizacji pozarządowych jednym z ważnych sposobów określania się jako humanitarystów.