Trzy leki są obecnie dostępne w leczeniu CML w jej fazie przewlekłej:

• imatinib (Gleevec™)
• dasatinib (Sprycel™)
• nilotinib (Tasigna™)

Nasi badacze odegrali kluczową rolę w opracowaniu wszystkich trzech, które działają poprzez blokowanie aktywności BCR/ABL, nieprawidłowego białka występującego w CML. Chociaż żaden z tych leków nie jest lekarstwem, mogą one znacznie poprawić życie osób cierpiących na tę chorobę, a w większości przypadków pomóc w zarządzaniu nią przez lata. Lekarz może zalecić imatynib jako początkową terapię CML. Imatynib był pierwszym odkrytym lekiem zdolnym do kontrolowania CML, a bardzo wysoki odsetek pacjentów w przewlekłej fazie choroby reaguje na niego pozytywnie. Zazwyczaj pełna morfologia krwi pacjentów normalizuje się w ciągu pierwszych trzech miesięcy leczenia, a liczba komórek zawierających chromosom Philadelphia zmniejsza się.

Ale imatynib jest skuteczny w kontrolowaniu CML u większości pacjentów, u bardzo małej liczby pacjentów występują niepożądane działania niepożądane. Ponadto, z czasem niektórzy pacjenci stają się oporni na imatynib, gdy białko BCR/ABL ulega mutacji i imatynib nie może już z nim oddziaływać. Jeśli imatynib nie jest skuteczny, lekarze mogą zalecić jeden z dwóch nowszych leków, zwanych dasatynibem lub nilotynibem. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić jeden z tych leków jako leczenie wstępne. Doświadczenie w stosowaniu tych leków jest nieco mniejsze niż w przypadku imatynibu, chociaż dwa ostatnie badania sugerują, że w porównaniu z imatynibem, dasatynib i nilotynib mogą być skuteczniejsze w oczyszczaniu szpiku kostnego z komórek białaczki i mogą działać szybciej. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie jednego leku zamiast drugiego, jeśli pacjent ma problemy z płucami lub sercem. Podczas leczenia którymkolwiek z tych trzech leków pacjenci są często monitorowani w celu oceny odpowiedzi na leczenie i sprawdzenia, czy nie występują u nich działania niepożądane.

.