Jan Kalwin to wielkie nazwisko w historii Reformacji! Uzupełnij swoją wiedzę na jego temat dzięki tej niewielkiej biografii.
NAME:
John Calvin
URODZINY:
10 lipca 1509
ŚMIERĆ:
27 maja 1564
MIEJSCE ZAMIESZKANIA:
Noyon, Francja, 67 mil na północny wschód od Paryża
WYSTĄPIENIE:
Uczony, teolog, kaznodzieja
Rodzina:
Żona Idelette de Bure, 3 dzieci, wszystkie zmarły w niemowlęctwie
BIO:
John Calvin urodził się Gerardowi Calvinowi i Jeanne le Franc w 1509 roku. Jego matka zmarła, gdy miał trzy lata, a ojciec wkrótce ponownie się ożenił. Gerard miał dobrą pozycję pracując z hierarchią rzymskokatolicką w Noyon i planował, że jego synowie zostaną księżmi. Kalwin był przedwcześnie dojrzały i w wieku 14 lat wyjechał do Paryża, aby studiować teologię i filozofię.
Kiedy Kalwin miał 19 lat, jego ojciec naraził się Kościołowi i nakazał synowi zostać prawnikiem, a nie księdzem. Aby być posłusznym ojcu, przeniósł się do Orleanu i Bourges, gdzie studiował prawo aż do śmierci ojca w 1531 roku. Po śmierci ojca Kalwin szybko wrócił do Paryża, aby ponownie podjąć studia teologiczne i klasyczne. Podczas studiów dowiedział się o Desideriusie Erasmusie, który opublikował bardziej przystępne łacińskie tłumaczenie Nowego Testamentu, oraz o Marcinie Lutrze, którego idee protestanckie przebijały się przez Europę. Wraz z innymi studentami uczęszczał na spotkania, na których czytali i studiowali Biblię oraz pisma Marcina Lutra. Nasiona idei reformacyjnych zostały zasiane w głowie Kalwina, który w pełni nawrócił się na reformację w 1533 r., w wieku 24 lat.
W tym czasie protestanci byli prześladowani we Francji, więc Kalwin spędził rok w ukryciu, zanim osiedlił się w Bazylei, w Szwajcarii.
Kiedy miał zaledwie 26 lat, opublikował swoje pierwsze wydanie Instytutów religii chrześcijańskiej, które są jego najważniejszym dziełem i kamieniem węgielnym reformacji. Redagował je przez całe życie, studiując Pismo Święte i rozwijając doktrynę protestancką.
W 1536 r. Jan Kalwin przebywał w Genewie, w Szwajcarii, w drodze do Strasburga, w Niemczech, kiedy Wilhelm Farel, płomienny kaznodzieja reformowany, namówił go, aby pozostał w Genewie i pracował dla sprawy reformacji. Kalwin pracował tam dwa lata jako profesor i pastor, zanim rada miasta wygnała jego i Farela. Kalwin osiadł w Strasburgu, by duszpasterzować uchodźcom, którzy uciekli przed prześladowaniami we Francji. Przebywał w Strasburgu przez cztery lata i w tym czasie poznał i poślubił Idelette de Bure.
W 1541 r. Rada miejska Genewy wezwała Kalwina z powrotem do miasta, aby ponownie bronił sprawy reformowanej. Pozostał w Genewie aż do śmierci w 1564 r. w wieku 54 lat. Lata spędzone w Genewie upłynęły mu na głoszeniu kazań, sprawowaniu opieki duszpasterskiej, pisaniu, wykładaniu, pracy dla dobra miasta oraz obronie teologii i praktyki reformowanej. Spuścizna Kalwina obejmuje teologię reformowaną, zwaną również kalwinizmem, oraz wiele wyznań protestanckich, takich jak prezbiterianie i chrześcijańscy reformowani, które wywodzą się od Kalwina.