Pakt Mayflower Compact był zbiorem zasad samorządności ustanowionych przez angielskich osadników, którzy podróżowali do Nowego Świata na statku Mayflower. Kiedy Pielgrzymi i inni osadnicy wyruszyli na statku do Ameryki w 1620 roku, zamierzali zarzucić kotwicę w północnej Wirginii. Jednak po zdradzieckich mieliznach i sztormach, które zepchnęły ich statek z kursu, osadnicy wylądowali w Massachusetts, niedaleko Cape Cod, poza jurysdykcją Wirginii. Wiedząc, że życie bez praw może okazać się katastrofalne, przywódcy kolonistów stworzyli porozumienie Mayflower Compact, aby zapewnić istnienie funkcjonującej struktury społecznej.

Mutiny na Mayflower

Z 102 pasażerów na Mayflower było 50 mężczyzn, 19 kobiet i 33 młodych dorosłych i dzieci. Zaledwie 41 było prawdziwymi Pielgrzymami, religijnymi odszczepieńcami szukającymi wolności od Kościoła Anglii.

Pozostali byli uważani za zwykłych ludzi i obejmowali kupców, rzemieślników, najemnych służących i osierocone dzieci – Pielgrzymi nazywali ich „obcymi.”

Szukając prawa do wyznawania religii, jak chcieli, Pielgrzymi podpisali umowę z Kompanią Wirginijską, aby osiedlić się na ziemi w pobliżu rzeki Hudson, która była wtedy częścią północnej Wirginii. Kompania Wirginijska była spółką handlową wyczarterowaną przez króla Jakuba I, której celem była kolonizacja części wschodniego wybrzeża Nowego Świata. Londyńscy udziałowcy sfinansowali podróż Pielgrzyma, rozumiejąc, że zostaną spłaceni w zyskach z nowej osady.

Ale kiedy Mayflower wylądował w Massachusetts zamiast w Wirginii, niezgoda zaczęła się, zanim jeszcze koloniści opuścili statek. Obcy twierdzili, że kontrakt Kompanii Wirginijskiej był nieważny. Czuli, że skoro Mayflower wylądował poza terytorium Kompanii Wirginijskiej, nie byli już związani jej statutem.

Zniechęceni obcy odmówili uznania jakichkolwiek zasad, ponieważ nie było nad nimi oficjalnego rządu. Przywódca pielgrzymów William Bradford napisał później, że „kilku obcych wygłosiło niezadowolone i buntownicze przemówienia.”

Pielgrzymi wiedzieli, że jeśli coś nie zostanie zrobione szybko, to każdy mężczyzna, kobieta i rodzina mogą być dla siebie.

CZYTAJ WIĘCEJ: What’s the Difference Between Puritans and Pilgrims?

What Was the Mayflower Compact?

Pielgrzymi przywódcy chcieli zdławić rebelię, zanim się ona rozprzestrzeni. Po tym wszystkim, założenie kolonii w Nowym Świecie byłoby wystarczająco trudne bez rozłamu w szeregach. Pielgrzymi wiedzieli, że potrzebują tak wielu produktywnych, przestrzegających prawa dusz, jak to tylko możliwe, aby kolonia odniosła sukces.

Mając to na uwadze, postanowili stworzyć tymczasowy zestaw praw do rządzenia się zgodnie z umową większości.

W dniu 11 listopada 1620 roku 41 dorosłych kolonistów płci męskiej, w tym dwóch służących najemnych, podpisało porozumienie Mayflower Compact, choć w tamtym czasie nie było tak nazywane.

Kto napisał Mayflower Compact?

Nie jest jasne, kto napisał Mayflower Compact, ale dobrze wykształconemu separatyście i pastorowi Williamowi Brewsterowi zwykle przypisuje się zasługi.

Jednym z obecnie znanych kolonistów, którzy podpisali Mayflower Compact, był Myles Standish. Był on angielskim oficerem wojskowym wynajętym przez Pielgrzymów, by towarzyszył im w podróży do Nowego Świata i służył jako dowódca wojskowy kolonii. Standish odegrał ważną rolę w egzekwowaniu nowych praw i ochronie kolonistów przed nieprzyjaznymi rdzennymi Amerykanami.

Jaki był cel Mayflower Compact?

Nikt nie wie dokładnie, co stało się z oryginalnym Mayflower Compact. Przyjęte tłumaczenie zostało znalezione w dzienniku Williama Bradforda, Of Plymouth Plantation, w którym pisał on o swoich doświadczeniach jako kolonista.

The Mayflower Compact stworzył prawa zarówno dla Pielgrzymów Mayflower, jak i nie-Pielgrzymów dla dobra ich nowej kolonii. Był to krótki dokument, który ustanowił, że:

• koloniści pozostaną lojalnymi poddanymi króla Jakuba, pomimo ich potrzeby samorządności

• koloniści będą tworzyć i uchwalać „prawa, rozporządzenia, ustawy, konstytucje i urzędy….” dla dobra kolonii i przestrzegać tych praw

• koloniści stworzyliby jedno społeczeństwo i pracowaliby razem, aby je rozwijać

• koloniści żyliby zgodnie z wiarą chrześcijańską

CZYTAJ WIĘCEJ: How the Mayflower Compact Laid a Foundation for American Democracy

Kolonia Plymouth

Gdy koloniści zgodzili się współpracować, rozpoczęła się ciężka praca nad założeniem kolonii. 21 listopada 1620 roku wybrali Johna Carvera na gubernatora.

Carver pomógł zabezpieczyć finansowanie wyprawy Mayflower i pełnił rolę przywódczą podczas podróży do Ameryki. Czasami przypisuje mu się również zasługi za pomoc w napisaniu dokumentu Mayflower Compact.

Partie poszukiwawcze zeszły następnie na ląd, aby znaleźć idealne miejsce do osiedlenia się. Zdecydowali się na Plymouth, gdzie koloniści przetrwali brutalną zimę. Wyniszczona głodem, chorobami i brakiem schronienia ponad połowa kolonistów zmarła, a mimo to Kolonia Plymouth przetrwała.

Podejrzewa się, że rola porozumienia Mayflower Compact w ugruntowaniu oddania kolonistów sobie nawzajem i swojej misji była kluczowa dla ich wytrzymałości tej pierwszej zimy.

John Carver przetrwał ciężką zimę 1620 roku, ale zmarł w kwietniu 1621 roku, a koloniści wybrali na jego miejsce Williama Bradforda. Pod jego przywództwem kolonia Plymouth zaczęła rozkwitać.

W miarę jak przybywało coraz więcej osadników i kolonizowało okoliczne tereny, ustanowiono Sąd Generalny. Każde miasto wybierało przedstawicieli do sądu, tworząc w ten sposób wczesny rząd przedstawicielski.

Dlaczego porozumienie Mayflower Compact było ważne?

Pakt Mayflower Compact był wczesną, udaną próbą demokracji i niewątpliwie odegrał rolę w dążeniu przyszłych kolonistów do uzyskania trwałej niezależności od rządów brytyjskich i ukształtowania narodu, który ostatecznie stał się Stanami Zjednoczonymi Ameryki.

Tekst dokumentu The Mayflower Compact

Pełny tekst dokumentu Mayflower Compact jest następujący:

W imię Boga, Amen. My, których imiona są zapisane, Lojalni Poddani naszego strasznego Suwerennego Pana Króla Jakuba, z łaski Boga, Wielkiej Brytanii, Francji i Irlandii, Króla, Obrońcy Wiary, etc.:

Podjąwszy się, dla chwały Bożej i postępu wiary chrześcijańskiej oraz honoru naszego Króla i Kraju, podróży w celu założenia pierwszej kolonii w północnej części Wirginii, niniejszym uroczyście i wzajemnie, w obecności Boga i siebie nawzajem, zawieramy przymierze i łączymy się w cywilne ciało polityczne; i na mocy niniejszego dokumentu uchwalać, ustanawiać i kształtować takie sprawiedliwe i równe prawa, rozporządzenia, ustawy, konstytucje i urzędy, jakie będą uważane za najwłaściwsze i najdogodniejsze dla ogólnego dobra kolonii; którym obiecujemy wszelkie należne poddanie i posłuszeństwo.

Na dowód czego podpisaliśmy nasze imiona na Cape Cod 11 listopada, w roku panowania naszego suwerennego Pana, Króla Jakuba, Anglii, Francji i Irlandii, osiemnastego, a Szkocji pięćdziesiątego czwartego, 1620.

.