Honey mesquite został wprowadzony do części Afryki, Azji i Australii i jest uważany przez World Conservation Union za jeden z najbardziej problematycznych gatunków inwazyjnych na świecie. Jego rozprzestrzenianie się na użytkach zielonych przypisuje się głównie wprowadzeniu zwierząt domowych, choć inne czynniki obejmują zmiany klimatyczne, nadmierny wypas i zmniejszenie częstotliwości pożarów. Mimo że Prosopis spp. występują naturalnie na tych obszarach, zmiany te spowodowały, że są one w stanie skutecznie konkurować z innymi rodzimymi roślinami i są obecnie uważane za gatunki inwazyjne, ponieważ są w stanie wykorzystać wrażliwe ekosystemy.

Prosopis spp. różnią się od większości gatunków inwazyjnych, ponieważ są wysoce inwazyjne w swoich rodzimych i wprowadzonych obszarach występowania. Ich wpływ na zaatakowane ekosystemy obejmuje zmiany w cyklu hydrologicznym, energetycznym i obiegu składników odżywczych, jak również konsekwencje dla bioróżnorodności i produkcji pierwotnej. Gęstość Prosopis spp. i pokrycie baldachimu wpływa na warstwę zielną i rodzime krzewy i jest czynnikiem zmian w ekosystemie.

W Stanach Zjednoczonych Prosopis stał się dominującą rośliną drzewiastą na 38 000 000 hektarów (94 000 000 akrów) półsuchych łąk. Ameryka Północna jest jego rodzimym zasięgu i ze względu na brak równowagi w tym ekosystemie był w stanie rozprzestrzeniać się szybko. Jest on uważany za najbardziej powszechną i szeroko rozpowszechnioną roślinę szkodliwą w Teksasie. Szacuje się, że 25% teksańskich łąk jest zaatakowanych, a 16 milionów akrów jest tak zaatakowanych, że tłumi większość produkcji trawy. W Meksyku i USA, dwa najbardziej problematyczne gatunki to mesquite miodowy (Prosopis glandulosa) i mesquite aksamitny (Prosopis velutina). Również Australia jest dotknięta wprowadzeniem Prosopis spp., w szczególności P. pallida, P. glandulosa, P. velutina i ich hybrydy P. juliflora. Prosopis spp. są uznawane w skali kraju za jeden z 20 najważniejszych chwastów. Obecnie pokrywają prawie 1 milion hektarów ziemi. Prosopis spp. zostały pierwotnie wprowadzone, aby pomóc w erozji ze względu na ich głębokie systemy korzeniowe. Są one również bezpośrednio wykorzystywane przez ludzi jako drewno i źródło pożywienia dzięki strąkom. Ponieważ Australia jest gorący i półpustynny region, Prosopis spp. były w stanie stać się naturalized.

W Indiach, mesquite został wprowadzony dziesiątki lat temu, ale do niedawna, jego skutki nie zostały zbadane. Ten rodzaj został wypierając indyjskiego dzikiego osła (Equus hemionus khur). Ten roślinożerny ssak zjada strąki Prosopis spp, co było jednym z zamierzonych celów jego wprowadzenia. Trawiąc i wydalając nasiona, dzikie osły indyjskie zapewniają siedlisko niezbędne do kiełkowania. Sanktuarium dzikich osłów indyjskich o powierzchni 5.000 km2 doświadcza inwazji mesquite na obszarze około 1,95 km2 rocznie. Gęste baldachimy mezquitów, które opanowały teren, sprawiają, że rodzima roślinność nie może rosnąć. Sprawił on również, że wodopoje są niedostępne dla zwierząt w tym regionie. Ten brak zasobów i zakres jest zmuszanie zagrożonych indyjskich dzikich osłów do ludzkich krajobrazów i pól uprawnych, a miejscowi zabijają te osły, aby chronić swoje uprawy.

.