New Look, amerykańska strategia wojskowa opracowana przez administrację prezydenta Dwighta D. Eisenhowera i wyrażona w dokumencie Rady Bezpieczeństwa Narodowego z 1953 roku. Polityka ta koncentrowała się na wykorzystaniu broni jądrowej i miała być sposobem na wypełnienie przez Stany Zjednoczone zimnowojennych zobowiązań wojskowych bez zbytniego obciążania gospodarki kraju.
Strategia New Look zmniejszyła wydatki na armię i marynarkę wojenną na rzecz zwiększonych wydatków na siły powietrzne i na broń jądrową. Polityka ta, opierająca się w dużej mierze na zdolności do bombardowań strategicznych, polegała na asymetrycznym zagrożeniu, aby na prowokacje ZSRR odpowiadać zmasowanym odwetem. Stwierdzano również, że natura, miejsce i czas takiej odpowiedzi zostaną wybrane przez Stany Zjednoczone. Uważano, że strategia ta wyeliminuje potrzebę przygotowania się do prowadzenia wielu różnych rodzajów wojen w różnych częściach świata.
Ponadto polityka New Look koncentrowała się na wzmacnianiu więzi z sojusznikami USA i zabieganiu o względy krajów niezaangażowanych. Przewidywała również tajne operacje podejmowane przez Centralną Agencję Wywiadowczą w celu osłabienia sowieckiej kontroli nad krajami znajdującymi się w jej orbicie.
Rosnące kwoty pieniędzy przeznaczane na siły powietrzne kosztem innych gałęzi spowodowały tarcia w wojsku. Krytycy narzekali, że realizacja strategii New Look powodowała erozję zdolności konwencjonalnych. Kwestionowano również jej skuteczność, gdyż nie udało się powstrzymać Związku Radzieckiego przed zmiażdżeniem rewolucji węgierskiej w 1956 r. i nie udało się powstrzymać powstania inspirowanych przez komunistów rządów w krajach rozwijających się. Na początku prezydentury Johna F. Kennedy’ego (1961-63), polityka New Look została zastąpiona strategią Flexible Response.
.