Oersted jest definiowany jako dyne na jednostkę bieguna. Oersted wynosi 1000/4π (≈79.5774715) amperów na metr, w przeliczeniu na jednostki SI.

Siła pola H wewnątrz długiego solenoidu nawiniętego 79,58 obrotów na metr drutu przewodzącego prąd o natężeniu 1 A wynosi w przybliżeniu 1 oersted. Poprzednie stwierdzenie jest dokładnie poprawne, jeżeli rozważany solenoid ma nieskończoną długość, a prąd jest równomiernie rozłożony na jego powierzchni.

Oersted jest ściśle związany z gaussem, jednostką CGS gęstości strumienia magnetycznego. W próżni, jeżeli natężenie pola magnetyzującego wynosi 1 Oe, to gęstość pola magnetycznego wynosi 1 G, natomiast w ośrodku o przenikalności μr (względem przenikalności próżni) ich zależność jest następująca:

B ( G ) = μ r H ( Oe ) {{displaystyle B({text{G}})= μmu _{r}H({text{Oe}})}

Ponieważ oerstedów używa się do pomiaru natężenia pola magnetycznego, są one również związane z siłą magnetomotoryczną (mmf) prądu w pętli z pojedynczo zwiniętego drutu:

1 Oe = 1000 4 π A / m {displaystyle 1{text{Oe}}={{displayrac {1000}{4}pi }}}/{text{A}}}}}.