Artefakty

Punkty Clovis są często znajdowane z kośćmi mamutów. Należy zwrócić uwagę na krótki, szeroki rowek, lub „flet”, który rozciąga się na krótką drogę w górę punktu od podstawy.

Punkty Folsom są często znajdowane z kośćmi bizonów. Na punktach Folsom, „flet” rozciąga się prawie na całą długość punktu.

Ponieważ koczowniczy ludzie okresu paleoindiańskiego pozostawili tylko rozproszone ślady swojego istnienia-i ponieważ okres paleoindiański był tak dawno temu-archeolodzy znajdują niewiele artefaktów, które pochodzą z tej epoki. Ale z artefaktów, które znajdują, najczęstsze są piękne kamienne punkty pocisków, które zostałyby przymocowane do końców włóczni, które myśliwi pchnęli lub rzucili ręcznie.

Dwa najbardziej znane style paleoindiańskich punktów pocisków nazywane są „Clovis” i „Folsom”. Oba mają szeroki, centralny rowek, zwany także „fletem”, który pozwolił im być przymocowanym do rozszczepionego końca drewnianego wału włóczni. Punkty Clovis, które zostały wykonane we wczesnym okresie paleoindiańskim, zostały znalezione w całej Ameryce Północnej, najczęściej związane z kośćmi mamutów. Punkty Folsom zostały wykonane później i są znajdowane głównie w centralnej i zachodniej części kontynentu, często w połączeniu z kośćmi bizonów.

Surowce używane do produkcji wielu punktów Clovis i Folsom były wyjątkowo wysokiej jakości. Ludzie handlowali lub podróżowali na wielkie odległości, czasami do 300 mil, aby uzyskać pożądany kamień. A wykonanie na wielu okazach jest wybitne – niektórzy archeolodzy uważają punkty Folsom w szczególności za jedne z najlepszych narzędzi kamiennych, jakie kiedykolwiek wykonano.

Oczywiście ludzie, którzy żyli w okresie paleoindiańskim, potrzebowaliby do przetrwania czegoś więcej niż tylko narzędzi kamiennych. Ale ponieważ artefakty wykonane z mniej trwałych materiałów, takich jak kość, skóra zwierzęca i włókna roślinne, rzadko przetrwały do dziś, wiemy o nich mniej. Na szczęście jednak, kilka stanowisk paleoindiańskich zlokalizowanych w skalnych niszach dostarczyło wielu artefaktów, które nie zachowałyby się na stanowiskach w mniej chronionych miejscach. Te rzadkie, łatwo psujące się przedmioty, w tym mokasyny, sandały z włókna, futrzane szaty, torby, kosze i maty, dostarczają dodatkowych wskazówek na temat życia codziennego w okresie paleoindiańskim.