Chemoterapia

Leczenie ALL jest zazwyczaj pilne i musi zostać podjęte w ciągu kilku dni, a czasami tego samego dnia, w którym postawiono diagnozę. Pierwsza faza leczenia, zwana chemioterapią indukcyjną, wymaga, aby pacjenci pozostawali w szpitalu przez około cztery tygodnie.

Chemioterapia indukcyjna

Najczęściej stosowanymi lekami w leczeniu indukcyjnym ALL są daunorubicyna, winkrystyna, prednizon, asparaginaza i czasami cyklofosfamid. Intensywna opieka wspomagająca towarzyszy chemioterapii, włączając w to transfuzję czerwonych krwinek i płytek krwi. Antybiotyki są niezbędne zarówno w profilaktyce, jak i w leczeniu infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Czynnik G-CSF (Neupogen) może być przydatny w szybkim przywróceniu prawidłowej liczby białych krwinek. Chociaż prawdopodobieństwo wystąpienia owrzodzeń jamy ustnej i zaburzeń w pracy jelit jest rzadkie, zdarza się całkowita, ale tymczasowa utrata włosów.

Po powrocie liczby krwinek do normy wykonuje się powtórną biopsję szpiku kostnego w celu ustalenia, czy pacjent uzyskał całkowitą remisję. Całkowitą remisję uzyskuje się, gdy krew i szpik kostny nie wykazują dowodów na utrzymywanie się białaczki, a morfologia krwi powróciła do normy.

Chemioterapia konsolidująca

Chemioterapia konsolidująca obejmuje zazwyczaj wiele cykli intensywnej chemioterapii podawanej w okresie od sześciu do dziewięciu miesięcy. Częste hospitalizacje są wymagane, a intensywna opieka podtrzymująca jest nadal potrzebna, w tym transfuzje czerwonych krwinek i płytek krwi. Przeszczep komórek macierzystych nie jest zazwyczaj wykonywany w leczeniu ALL, chyba że występują nieprawidłowe dane cytogenetyczne.

Chemoterapia stosowana podczas konsolidacji obejmuje te same środki, które były stosowane podczas indukcji, jak również Ara-C, etopozyd, metotreksat i 6-merkaptopurynę.

Chemoterapia podtrzymująca

Po zakończeniu intensywnej chemioterapii pacjenci muszą przyjmować doustne tabletki chemioterapii przez dodatkowe 18 do 24 miesięcy. Te doustne tabletki chemioterapii – zazwyczaj metotreksat i 6-merkaptopuryna – są zazwyczaj dobrze tolerowane i mają tylko minimalne efekty uboczne. Podczas przyjmowania tabletek chemioterapeutycznych pacjenci muszą raz w miesiącu poddawać się badaniom krwi. Większość pacjentów z ALL może wrócić do pracy podczas terapii podtrzymującej.

Profilaktyka Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN)

ALL często może nawracać w płynie rdzeniowym, płynie, który otacza rdzeń kręgowy i mózg. Aby zapobiec nawrotom w tym miejscu, chemioterapia musi być wstrzykiwana bezpośrednio do płynu, który opływa rdzeń kręgowy. Wykonuje się to poprzez wprowadzenie igły pomiędzy kręgi w dolnej części pleców – tzw. nakłucie lędźwiowe – i podawanie chemioterapii bezpośrednio do przejrzystego płynu rdzeniowego. Nazywa się to chemioterapią wewnątrzoponową.

Pacjenci otrzymują rutynowo sześć lub więcej zastrzyków chemioterapii wewnątrzoponowej, aby zapobiec nawrotom ALL. Więcej zastrzyków może być koniecznych, jeśli komórki białaczki zostaną wykryte w płynie rdzeniowym.

Większość pacjentów kończy terapię doszklistkową w ciągu dwóch do czterech miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Bóle głowy i nudności to sporadyczne skutki uboczne.

.