Head-to-toe changes you may not expect when you’re expecting

Wielu kobietom w pierwszej ciąży wydaje się, że wiedzą o fizycznych zmianach towarzyszących ciąży, z których prawie wszystkie przewidują, że wydarzą się gdzieś w pobliżu ich pępka. Spodziewają się, że będą odczuwać mdłości, że będą chciały dużo jeść i że będą chodzić do łazienki z niemal komiczną częstotliwością. Wszystko to ma pewien sens, ponieważ ma coś wspólnego z obszarem, w którym rośnie dziecko.

Podczas mojego pierwszego trymestru znalazłam się w sytuacji, w której brakowało mi tchu już po krótkim spacerze. Nie sądziłam, że ma to coś wspólnego z moją ciążą; w końcu nawet jej nie pokazywałam. Jak dziecko mogło wywierać nacisk na moje płuca? Ale kiedy sprawdziłam to w książce, znalazłam: zadyszka, wynik działania hormonów ciążowych, powszechny w pierwszym trymestrze.

„Spędzam około 80 procent czasu z pacjentkami, wyjaśniając im, że to, czego doświadczają, jest normalne”, mówi Thomas Moore, M.D., przewodniczący wydziału medycyny reprodukcyjnej na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. A wiele z tych często dziwacznych zmian można przypisać znanemu winowajcy: hormonom. Niektóre z tych samych, które sprawiały, że byłaś trochę drażliwa i niekomfortowa, lub dawały ci plamy w szkole średniej – głównie estrogen i progesteron – wracają do gry. Pomiędzy momentem poczęcia a twoim siódmym miesiącem, ich ilość potroi się, a następnie pozostanie na tym poziomie aż do porodu.

Ale tak jak każdy nastolatek reaguje inaczej na dojrzewanie, każda przyszła mama reaguje inaczej na ten skok hormonalny. Dla niektórych ciąża to czas promiennej skóry i dużej energii; dla innych to powrót do korektorów i wstęp do niemal nieustannych mdłości. Niektóre są bardzo seksualne, inne tracą pożądanie; niektóre są kruczoczarne, inne ledwo mogą cokolwiek z siebie wydusić.

Doktorzy nie wiedzą, dlaczego istnieje tak szeroki zakres reakcji. Wiedzą natomiast, że u wszystkich kobiet w ciąży hormony dążą do tych samych celów. Na początek instruują nerki, aby zatrzymywały sól i wodę w celu zwiększenia objętości krwi. W siódmym miesiącu ciąży kobieta ciężarna będzie miała jej o 40 procent więcej – tyle, ile krąży przez łożysko. Aby pomóc poradzić sobie z tym wzrostem, który normalnie spowodowałby wysokie ciśnienie krwi, hormony obniżają również ciśnienie krwi, co pozwala sercu wykonywać więcej czynności bez dodatkowego stresu. W ramach tego procesu, progesteron rozluźnia mimowolne mięśnie jelit, pęcherza, żołądka i nerek. Tkanka łączna i więzadła również się rozluźniają, aby pomóc dziecku łatwiej przejść przez miednicę.

Ale podczas gdy takie skutki uboczne jak nudności, bóle pleców i skurcze nóg są nieodłączną częścią tworzenia zdrowego niemowlęcia, nie są one zbyt zabawne dla mamy. „Dziecko przejmuje nad tobą kontrolę”, mówi dr Moore, „i nie robi tego dla twojego dobrego samopoczucia.”

Na szczęście większość objawów nie jest groźna. Ale ponieważ kilka z nich może być oznaką poważniejszych problemów, zwróć uwagę położnika na każdy z nich. W przypadku łagodnych dolegliwości, główną rzeczą, którą zaoferuje – poza domowymi sposobami zaradczymi i niektórymi lekami bez recepty – jest uspokojenie. Dobra wiadomość jest taka, że u wielu kobiet dolegliwości ustępują wraz z wejściem w kolejny trymestr (nawet jeśli pojawiają się nowe). Od stóp do głów, zmiany, których możesz się nie spodziewać:

Głowa

Skutki uboczne: Źle dopasowane soczewki kontaktowe i zmienione widzenie, krwotoki z nosa, niedrożność nosa, bóle głowy, zawroty głowy, krwawienie dziąseł, plamiste zabarwienie skóry

Z powodu zwiększonego krążenia krwi, całe Twoje ciało będzie nieco opuchnięte. Około 10 tygodnia ciąży możesz zauważyć, że szkła kontaktowe nie pasują tak dobrze do powiększonych oczu, a wzrok może nie wydawać się tak ostry – oba te stany są tymczasowe. Jeśli jednak doświadczysz nagłego początku nieostrego widzenia, natychmiast skontaktuj się ze swoim położnikiem. Może to sygnalizować niebezpiecznie wysokie ciśnienie krwi, znane jako stan przedrzucawkowy.

Nadwyrężona tkanka nosa może powodować krwawienie z nosa i uczucie duszności. Ale osoby cierpiące na alergie mogą znaleźć ulgę: Silne reakcje immunologiczne wyzwalają alergie, a progesteron i wyższy poziom hormonu kortyzonu tłumią układ odpornościowy.

Wiele kobiet doświadcza również bólów głowy w pierwszym trymestrze, które można przypisać niskiemu poziomowi cukru we krwi-wynikowi twojego zmieniającego się metabolizmu-lub zmniejszonemu przepływowi krwi do mózgu, gdy stoisz lub siedzisz szybko. „Twoja macica ma pierwszeństwo w dostawie krwi,” mówi William Sears, M.D., redaktor naczelny Parenting i współautor „The Pregnancy Book”. Zawroty głowy występują z tego samego powodu.

Extra płyny mogą również tworzyć nadmiar śliny, jak również opuchnięte i krwawiące dziąsła. A niektóre kobiety rozwijają drobne narośla na dziąsłach. „Są one prawdopodobnie wynikiem działania tych samych hormonów, które pomagają organizmowi rosnąć dziecku i znikną po porodzie”, mówi dr Sears.

Wreszcie, twoje policzki mogą się świecić (od wydzielin gruczołów łojowych, plus więcej krwi do skóry) lub sport brązowe lub żółte plamy (zwiększona estrogenów i progesteronu wynik w więcej pigmentu, szczególnie zauważalne, gdy narażone na działanie słońca). To przebarwienie jest podobne do tego, co niektóre kobiety doświadczają podczas przyjmowania pigułki.

Ręce, nadgarstki i ramiona

Skutki uboczne: Zespół cieśni nadgarstka, czerwone dłonie

W trzecim trymestrze ciąży, z powodu zatrzymania płynów, nerwy wijące się przez maleńkie kanaliki mogą zostać uciśnięte przez obrzęknięte tkanki, co może prowadzić do powstania lub pogorszenia się stanu cieśni nadgarstka. Sporadycznie, strzelający ból, drętwienie i mrowienie może migrować do przedramienia i ramienia.

As veins enlarge to accommodate greater blood volume, and capillaries branch out to handle the increase, the skin all over your body enjoys greater blood flow. W związku z tym, dłonie (lub podeszwy stóp) niektórych kobiet stają się zaczerwienione po około 12 tygodniach.

Kosz

Skutki uboczne: Duszność, zgaga, ciemniejsze sutki, grudkowata tkanka w pachach lub na klatce piersiowej, znaczniki skórne

Kobiety w ciąży w rzeczywistości oddychają łatwiej; tylko nie zawsze zdają sobie z tego sprawę. Progesteron przeprogramowuje mózg tak, że będziesz wdychać 30 do 40 procent głębiej, aby dostarczyć całej tej dodatkowej krwi tlenu. Niektóre kobiety nawet dodają centymetrów do swojej klatki piersiowej w wyniku zwiększonego rozmiaru płuc. „Twoje kości zmieniają się proporcjonalnie do tkanki, którą musisz podtrzymywać. Po porodzie prawdopodobnie wrócą do normy” – mówi dr Sears.

Z jednej strony ta zwiększona pojemność oddechowa, w połączeniu z większą ilością kortyzonu, oznacza, że około jedna trzecia astmatyków może – za zgodą lekarza – odstawić leki. (U kolejnej jednej trzeciej astmatyków astma się pogarsza; u wszystkich innych pozostaje bez zmian). Z drugiej strony, wiele kobiet w ciąży nadal czuje zadyszkę, mimo że dostają dużo powietrza, częściowo dlatego, że dziecko przenosi do ciebie więcej dwutlenku węgla. W ostatnim trymestrze pojawia się duszność, ponieważ rosnąca macica ogranicza przestrzeń w płucach.

Zgaga (lub refluks żołądkowo-przełykowy) jest spowodowana rozluźnieniem mięśni jelit w pierwszym trymestrze. Trawienie spowalnia się, pozwalając żywności siedzieć dłużej i tworząc więcej kwasu w żołądku. Jednocześnie efekt ten powoduje rozluźnienie kontroli nad przełykiem, który oddziela żołądek od gardła. Zawartość żołądka jest wtedy w stanie cofnąć się do przełyku, a nawet wyżej w gardle.

Inne zmiany związane z klatką piersiową – większe, bardziej wrażliwe piersi i ciemniejsze sutki (od dodatkowego pigmentu)- są bardziej przewidywalne, ale mogą pojawić się z niespodziankami z ich własnych. Wiele kobiet ma tkankę piersiową w całej klatce piersiowej i pod pachami, a hormony mogą powodować jej pęcznienie w grudki.

Hormony stymulują również przyrosty w połowie ciąży na klatce piersiowej (i gdzie indziej), takie jak małe, nieszkodliwe polipy skóry, znane jako metki skórne, i włosy tam, gdzie ich nie było. Kiedy poziom hormonów spada po porodzie, te zazwyczaj znikają.

Plecy

Skutek uboczny: Ból pleców

Ból pleców może stać się problemem dla kobiet w ciąży na długo przed tym, jak powiększony brzuch spowoduje zmiany w postawie, które pociągną i nadwyrężą mięśnie. Dlaczego? Już w osiem tygodni po zapłodnieniu tkanka łączna w miednicy mięknie, a staw krzyżowo-biodrowy w dolnej części pleców rozluźnia się. W trzecim trymestrze może rozwinąć się ból rwy kulszowej, jeśli dziecko zaparkuje na nerwie.

Brzuch

Skutki uboczne: Częste oddawanie moczu, infekcje pęcherza, swędzenie

Wiedziałaś, że będziesz dużo chodzić do łazienki, ale mogłaś nie wiedzieć, że będziesz chodzić tak mało, tak często. To dlatego, że pęcherz nigdy nie opróżnia się całkowicie podczas ciąży; jest wypełniony w 30 do 50 procentach w danym momencie w wyniku rozluźniającego działania progesteronu na mięśnie. W tym samym czasie nerki pracują o około 40 procent ciężej, aby usunąć odpady zarówno od ciebie, jak i od dziecka. Poza nieprzyjemnym uczuciem, że nigdy nie opróżniasz pęcherza, zjawisko to zwiększa również ryzyko infekcji układu moczowego – i może sprawić, że trudniej będzie ci wykryć, kiedy ją masz. Jeśli chodzenie do toalety staje się bolesne w dowolnym momencie, skontaktuj się ze swoim położnikiem.

Możesz odczuwać swędzenie podczas trzeciego trymestru, szczególnie na brzuchu. Jest to zazwyczaj irytujący, ale nieszkodliwy rezultat działania hormonów i rozciągającej się skóry. Jeśli jednak stanie się ono intensywne lub długotrwałe, należy poinformować o tym lekarza; może to oznaczać problem z wątrobą, znany jako zapalenie pęcherzyka żółciowego.

Nogi i stopy

Skutki uboczne: Skurcze, żylaki, obrzęki

Skurcze w stopach i łydkach są normalne w drugim i trzecim trymestrze i mogą być spowodowane albo zmęczeniem, albo macicą wywierającą nacisk na nerwy w nogach.

Żylaki i opuchnięte stopy to dwie inne dolegliwości, które zwykle pojawiają się, gdy Twoje dziecko zaznaczy swoją fizyczną obecność. W tym momencie waga i położenie macicy upośledza przepływ krwi, powiększając i tak już nabrzmiałe żyły w nogach, odbycie (hemoroidy) i sromie. Ponieważ stają się one bardziej widoczne, czasami powodują dyskomfort. Twoje stopy prawdopodobnie spuchną jako część procesu zatrzymywania płynów oraz z powodu rosnącej wagi.

An End in Sight

Obserwując zmiany zachodzące w Twoim ciele, pociesz się wiedzą, że to, co ciąża daje, poród najczęściej zabiera. Około trzech godzin po porodzie poziom niektórych hormonów wraca do normy, mówi dr Moore, często szybko eliminując wiele uciążliwych skutków ubocznych, które utrzymywały się przez miesiące.

W dniach następujących po narodzinach mojej córki, pamiętam radosne rozciąganie stóp i wskazywanie palców u stóp (bez skurczów), chodzenie po schodach (bez utraty tchu) i ceremonialne wyrzucanie butelek z lekiem zobojętniającym do kosza jedna po drugiej. Ostatecznie zostałam z jedynym efektem ciąży, który naprawdę trwał: ma na imię Anna.

Obraz

.