HISTORIA PRZYRODNICZA

EMPEROR PENGUIN } Aptenodytes forsteri
FAMILY: Spheniscidae

OPIS: Największy z gatunków pingwinów na świecie, pingwin cesarski stoi prawie cztery stopy wysokości i waży 70 do 90 funtów. Ma szary grzbiet, biały brzuch i pomarańczowe znaki za oczami i na szczycie klatki piersiowej.

HABITAT: Ten pingwin jest najbardziej przystosowany do lodu spośród wszystkich gatunków pingwinów, zamieszkując pakiety lodowe i otaczające je obszary morskie.

ZASIĘG: Pingwin cesarski występuje w całej przybrzeżnej Antarktyce i może być widziany do 56 mil w głąb lądu w sezonie lęgowym. Mapa zasięgu

MIGRACJA: Pingwiny cesarskie odbywają coroczne podróże w głąb lądu do miejsc lęgowych wczesną wiosną. Blisko początku lata, dorosłe pingwiny i ich pisklęta wracają do morza i spędzają resztę lata żerując tam.

ROZMNAŻANIE: Pingwiny cesarskie rozpoczynają zaloty w marcu lub kwietniu i są seryjnie monogamiczne, zazwyczaj biorą jednego partnera na rok. Samica składa jedno jajo w maju lub czerwcu, przenosi jajo do samca i wraca do morza, aby karmić, podczas gdy samiec inkubuje jajo w jego brood pouch przez około 65 dni. Po wykluciu się pisklęcia, samiec stawia je na nogi i przykrywa swoją sakiewką, karmiąc białą, mleczną substancją produkowaną przez gruczoł w przełyku. Kiedy samica wraca z karmienia, samiec opuszcza miejsce lęgowe, aby zająć się karmieniem. Kilka tygodni później wraca, a oboje rodzice opiekują się pisklęciem, karmiąc je zwymiotowanym pokarmem i trzymając je z dala od lodu. Śmiertelność potomstwa może wynikać z różnych przyczyn, w tym upuszczenia jaja podczas początkowego transferu z samicy na samca, niewystarczającej dostępności ofiar i ekstremalnych warunków pogodowych.

CYKL ŻYCIA: Pingwin cesarski zazwyczaj żyje 15 do 20 lat w środowisku naturalnym, ale niektóre zapisy wskazują na maksymalną długość życia 40 lat.

ŻYWIENIE: Pingwiny cesarskie przede wszystkim jeść skorupiaki, takie jak kryl, ale będą one również sporadycznie wziąć małe ryby i kalmary.

ZAGROŻENIA: Pingwiny cesarskie są poważnie zagrożone przez globalne ocieplenie, które powoduje głębokie zmiany w ekosystemie Antarktydy i wpływa na nie na różne sposoby, takie jak zmniejszenie populacji gatunków ofiar i powodując półki lodowe do upadku i góry lodowe do łydek. Pingwiny te są również zagrożone przez połowy przemysłowe, które jeszcze bardziej zmniejszają dostępność ofiar, oraz zakłócenia przez człowieka w koloniach lęgowych.

TENDENCJA POPULACJI: Gatunek ten ma dużą populację globalną; dlatego też, chociaż globalne trendy populacji nie zostały określone ilościowo, populacje ogólnie wydają się być stabilne. Jednak kolonia cesarza w Pointe Geologie zmniejszyła się o 70% od lat sześćdziesiątych, głównie z powodu ocieplenia wód i zmieniających się prądów, co spowodowało zmniejszenie obfitości ofiar.