Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, konieczne jest, aby pacjenci otrzymali odpowiednie wsparcie w zakresie prawidłowego stosowania pończoch przeciwzatorowych

Keywords: Venous thromboembolism, Anti-embolism stockings, Mechanical thromboprophylaxis, Peripheral arterial disease

Gee E (2011) Anti-embolism stockings. Nursing Times; 107: 14, wczesna publikacja online.

  • Ten artykuł został poddany podwójnie ślepej recenzji

W tym artykule…

  • Wskazania do stosowania pończoch przeciwzatorowych
  • Procedura stosowania pończoch przeciwzatorowychpończoch przeciwzatorowych
  • Kompetencje wymagane do wykonania procedury

5 kluczowych punktów

  1. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa jest główną przyczyną zgonów i zachorowalności
  2. Wszystkich pacjentów należy ocenić w celu określenia ryzyka wystąpienia VTE
  3. Pacjentów należy zaopatrzyć w pończochy przeciwzatorowe (AES).pończochy przeciwzatorowe (AES), gdy tylko zostaną zidentyfikowani jako obarczeni wysokim ryzykiem VTE
  4. Aby zmniejszyć potencjalne ryzyko stosowania AES u pacjentów, należy ocenić ich przydatność
  5. Nogi powinny być mierzone, a stosowanie pończoch monitorowane

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE) jest główną przyczyną zgonów i zachorowalności u hospitalizowanych pacjentów, ale potencjalnie można jej zapobiec (National Institute for Health and Clinical Excellence, 2010a). Aby zmniejszyć ryzyko zakrzepicy nabytej w szpitalu, wszyscy pacjenci powinni zostać poddani ocenie w celu określenia ich indywidualnego ryzyka VTE i krwawienia przy przyjęciu do szpitala (NICE, 2010b).

Pończochy przeciwzatorowe (AES), urządzenia do stymulacji stóp lub urządzenia do przerywanego ucisku pneumatycznego uda lub kolana mogą być stosowane w celu zmniejszenia ryzyka VTE. Wybór profilaktyki powinien być oparty na indywidualnych czynnikach pacjenta.

Pończochy mogą mieć długość uda lub kolana i są najszerzej stosowaną formą mechanicznej profilaktyki przeciwzakrzepowej. Może to wynikać z kosztów, dostępności i preferencji pacjenta.

W niniejszym artykule omówiono aspekty wytycznych NICE dotyczące stosowania AES, aby umożliwić pielęgniarkom zapewnienie opieki o wysokiej jakości.

Wskazania do stosowania AES

Pacjenci powinni być zaopatrywani w pończochy, gdy tylko zostaną zidentyfikowani jako obarczeni dużym ryzykiem VTE. Należy im doradzić, aby nosili je w dzień i w nocy, dopóki ich mobilność nie będzie już znacznie ograniczona (NICE, 2010a).

Wszystkim pacjentom chirurgicznym, u których występuje wysokie ryzyko VTE, należy zaoferować farmakologiczną i mechaniczną profilaktykę przeciwzakrzepową, o ile nie jest ona przeciwwskazana (NICE, 2010a).

Pacjenci medyczni z wysokim ryzykiem VTE, tacy jak pacjenci z ograniczoną mobilnością, aktywną chorobą nowotworową, VTE w wywiadzie lub znaczącymi medycznymi chorobami współistniejącymi, powinni otrzymywać wyłącznie profilaktykę farmakologiczną, chyba że występuje u nich znaczące ryzyko krwawienia. Pacjentom tym należy zamiast tego zaproponować tromboprofilaktykę mechaniczną, chyba że występują u nich stany, które mogą upośledzać krążenie tętnicze lub uszkadzać skórę, takie jak choroba tętnic obwodowych, neuropatia obwodowa i delikatna skóra.

Pacjentom po udarze mózgu nie należy w ogóle podawać AES, ponieważ stwierdzono, że są one nieskuteczne w zmniejszaniu ryzyka zakrzepicy żył głębokich u tych pacjentów i wiążą się ze zwiększonym ryzykiem uszkodzenia skóry (Dennis i wsp., 1999). Pacjenci ci mogą jednak korzystać z innych form profilaktyki mechanicznej (NICE, 2010a); można rozważyć zastosowanie urządzeń do przerywanego ucisku pneumatycznego lub pomp nożnych, ale jeśli są one nieodpowiednie, nawodnienie i wczesna mobilizacja mogą być jedynymi bezpiecznymi dostępnymi opcjami.

Jeśli mobilność jest nadal upośledzona w momencie wypisu ze szpitala, należy doradzić pacjentom noszenie pończoch w domu do czasu przywrócenia mobilności. NICE (2010a) definiuje znacznie ograniczone możliwości poruszania się jako „pacjentów przykutych do łóżka, niezdolnych do samodzielnego chodzenia lub prawdopodobnie spędzających znaczną część dnia w łóżku lub na krześle”. Pacjentom należy udzielić informacji, jak je zmieniać i myć.

AES zmniejszają ryzyko VTE poprzez wywieranie stopniowanego ciśnienia obwodowego, które zwiększa prędkość przepływu krwi i sprzyja powrotowi żylnemu. W zapobieganiu rozszerzeniu żylnemu pończochy zmniejszają rozdarcia podśródbłonkowe i hamują aktywację czynników krzepnięcia (NICE, 2010a). Pończochy o długości do uda zwiększają prędkość przepływu krwi w żyle udowej, zapobiegając poszerzeniu żyły podkolanowej i prawdopodobnie zapewniając większą ochronę powyżej kolana niż pończochy o długości do kolana (Benko i in., 1999), chociaż NICE (2010a) nie określa, jaka długość powinna być stosowana.

NICE (2010b) opublikowała siedem standardów jakości VTE, których celem jest określenie wysokiej jakości opieki. Standard jakości 3 stanowi, że pacjenci potrzebujący AES powinni mieć je założone i monitorowane zgodnie z wytycznymi NICE.

Stringi niosą ze sobą potencjalne ryzyko dla pacjentów. Ryzyko zmniejsza się poprzez zapewnienie, że osoby są starannie oceniane pod kątem przydatności, nogi są kompetentnie mierzone, a używanie pończoch jest ściśle monitorowane (NICE, 2010a). Ważne jest, aby w wyborze i zamawianiu AES uczestniczyli pracownicy służby zdrowia, aby zapewnić pełne uwzględnienie dowodów klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa związanego z danym produktem. NT

Emma Gee jest pielęgniarką zajmującą się koagulacją w King’s College Hospital Trust i członkiem VTE National Nursing and Midwifery Network

Box 1. Kompetencje

  • Zidentyfikować, kiedy AES są wskazane klinicznie
  • Rozpoznać przeciwwskazania do AES
  • Posiadać wiedzę na temat działania AES w zapobieganiu DVT
  • Potrafić mierzyć pacjentów w celu znalezienia właściwego rozmiaru i dobrania odpowiedniego AES
  • Zademonstrować, jak prawidłowo zakładać pończochę i nauczyć pacjentów, jak to robić
  • Wiedzieć, jak monitorować efekty uboczne i kiedy przerwać stosowanie AES
  • Wiedzieć, jak monitorować efekty uboczne i kiedy przerwać stosowanie AES
  • .skutków ubocznych i kiedy przerwać stosowanie
  • Potrafić udzielać pacjentom pisemnych i ustnych informacji dotyczących uzasadnienia i stosowania AES

Pudełko 2. Pamiętaj, aby udokumentować

  • Ocena ryzyka wystąpienia VTE i krwawienia
  • Brak przeciwwskazań do stosowania AES
  • Zgoda pacjenta na noszenie AES
  • Czy udzieliłeś pacjentowi pisemnej i ustnej informacji na temat AES
  • Wybór długości pończochy – kolano lub udo
  • Pomiary nóg w cm – obwód uda, długość (fałd pośladkowy do pięty) lub długość (fałd podkolanowy do pięty), obwód łydki
  • Rozmiar pończochy zastosowanej u pacjenta

Box 3. Procedura

  • Zidentyfikuj, czy pończochy przeciwzatorowe (AES) są wskazane, oceniając ryzyko VTE i krwawienia u pacjenta
  • Oceń, czy istnieją przeciwwskazania do AES
  • Nie proponuj AES pacjentowi z:
  1. Podejrzewaną lub udowodnioną chorobą tętnic obwodowych
  2. Przeszczepem pomostowym tętnic obwodowych
  3. Neuropatią obwodową lub innymi przyczynami upośledzenia czucia
  4. Każdym stanem miejscowym, w którym pończochy mogą powodować uszkodzenia, np. krucha skóra, zapalenie skóry, gangrena lub niedawny przeszczep skóry
  5. Znana alergia na materiał
  6. Niewydolność serca
  7. Silny obrzęk nóg lub obrzęk płuc spowodowany zastoinową niewydolnością serca
  8. Nietypowy rozmiar nogi lub kształt lub deformacja uniemożliwiająca prawidłowe dopasowanie
  • Należy zachować ostrożność i stosować ocenę kliniczną podczas stosowania pończoch na nogi z owrzodzeniami żylnymi lub ranami
  • Jeśli masz wątpliwości, zwłaszcza w odniesieniu do obecności choroby tętnic, należy zwrócić się o pomoc do specjalisty
  • Decyduj o długości pończochy, biorąc pod uwagę:
  1. Sąd kliniczny
  2. Preferencje pacjenta
  3. Zgodność
  4. Zgodność
  5. Miejsce operacji/ rany
  • Uzyskanie świadomej zgody pacjenta na leczenie produktem AES
  • Pomiar nóg pacjenta w celu dobrania właściwego rozmiaru, zauważając, że mogą być potrzebne różne rozmiary dla każdej nogi; Można to zrobić z pacjentem w łóżku lub stojącym
  • Dla pończoch o długości do uda:
  1. Pomiar obwodu obu ud w ich najszerszym miejscu
  2. Pomiar obwodu obu łydek w ich najszerszym miejscu
  3. Pomiar odległości od bruzdy pośladkowej (fałdu pośladkowego) do pięty
  • Dla pończoch podkolanowych:
  1. Pomiar obwodu obu łydek w najszerszym miejscu
  2. Pomiar odległości od fałdu podkolanowego do pięty
  • Dobór właściwej pończochy z wykorzystaniem tabeli pomiarów producenta
  • Nałożenie pończochy na nogi pacjenta.
  • Nauczyć pacjenta jak je zakładać i zdejmować. Upewnić się, że pacjent rozumie, że pończochy zmniejszą ryzyko VTE
  • Monitorować działania niepożądane AES
  • Zaprosić pacjenta do zgłaszania wszelkich odczuć drętwienia, mrowienia, bólu lub dyskomfortu
  • Zdejmować pończochy codziennie do mycia i kontroli stanu skóry, szczególnie na piętach i w miejscach wyrostków kostnych
  • Pacjenci ze znacznie ograniczoną możliwością poruszania się, słabą integralnością skóry lub utratą czucia powinni mieć sprawdzaną skórę dwa do trzech razy na dobę
  • Jeśli widoczne są ślady, pęcherze lub przebarwienia skóry, lub jeśli pacjent odczuwa ból, przerwać stosowanie AES i rozważyć alternatywną profilaktykę mechaniczną
  • Ponownie zmierzyć nogi, jeśli wystąpi obrzęk lub opuchlizna
  • Zalecić pacjentom noszenie AES w dzień i w nocy, aż do momentu, gdy ich mobilność nie będzie już znacząco ograniczona
  • Kompletować dokumentację
  • Jeśli pacjent potrzebuje pończoch przy wypisie, przekazać pacjentom ustne i pisemne informacje, zgodnie z wytycznymi producenta, dotyczące pielęgnacji pończoch i kontroli skóry

Benko T et al (1999) The physiological effect of graded compression stockings on blood flow in the lower limb: ocena za pomocą kolorowej ultrasonografii dopplerowskiej. Phlebology; 14: 17-20.

Dennis M et al (1999) Effectiveness of thigh-length graduated stockings to reduce the risk of deep vein thrombosis after stroke (CLOTS trial 1): a multicentre, randomised controlled trial. The Lancet; 373 (9679): 1958-1965.

National Institute for Health and Clinical Excellence (2010a) Venous Thromboembolism – Reducing the Risk. London: NICE.

National Institute for Health and Clinical Excellence (2010b) Venous Thromboembolism Prevention Quality Standard.London: NICE.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.