Abstract
Podstawa. Wczesne wykrycie bakteriemii Gram-dodatniej i zastosowanie w odpowiednim czasie właściwej terapii przeciwdrobnoustrojowej jest niezbędne dla zmniejszenia śmiertelności pacjentów. Celem naszego badania była ocena działania testu Verigene do oznaczania posiewu krwi na posiewy Gram-dodatnie (BC-GP) w dwóch specjalnych placówkach opieki zdrowotnej i określenie potencjalnego wpływu szybkiego badania posiewu krwi w kierunku bakteriemii Gram-dodatniej w ramach japońskiego systemu opieki zdrowotnej. Ponadto, badanie obejmowało symulowane posiewy krwi, które zawierały bibliotekę dobrze scharakteryzowanych izolatów metycylinoopornego Staphylococcus aureus (MRSA) i enterokoków opornych na wankomycynę (VRE), odzwierciedlających różne regiony geograficzne w Japonii. Metody. Wykonano łącznie 347 testów BC-GP na posiewach klinicznych i symulowanych. Wyniki BC-GP porównano z wynikami uzyskanymi metodami referencyjnymi do identyfikacji rodzaju/gatunku i wykrywania genów oporności przy użyciu metod molekularnych i MALDI-TOF MS. Wyniki. W przypadku identyfikacji i wykrywania genów oporności w dwóch ośrodkach klinicznych i symulowanych posiewach krwi ogólna zgodność BC-GP z metodami referencyjnymi wyniosła 327/347 (94%). Czas identyfikacji i wykrywania oporności drobnoustrojów metodą BC-GP był istotnie krótszy w porównaniu z badaniami rutynowymi, zwłaszcza w szpitalu kardiologicznym, który nie oferuje usług mikrobiologii klinicznej w weekendy i święta. Wnioski. BC-GP generował dokładną identyfikację i wykrywanie markerów oporności w porównaniu z rutynowymi metodami laboratoryjnymi dla organizmów Gram-dodatnich w specjalistycznych warunkach klinicznych, zapewniając szybsze wyniki niż obecne rutynowe badania.
1. Wprowadzenie
Bakterie Gram-dodatnie są najbardziej dominującymi mikroorganizmami związanymi z posocznicą w placówkach służby zdrowia i najczęstszą przyczyną bakteriemii u pacjentów z przeszczepem krwiotwórczych komórek macierzystych. Bakteriemia enterokokowa wiąże się ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności u pacjentów z przeszczepem krwiotwórczych komórek macierzystych, niezależnie od wrażliwości na wankomycynę. W oddziałach kardiologicznych głównymi zakażeniami są: infekcyjne zapalenie wsierdzia, infekcyjne zapalenie tętniaka, zakażenia krwi związane z cewnikami oraz zakażenia miejsca operowanego po zabiegach kardiochirurgicznych, w których najczęstszymi drobnoustrojami sprawczymi są pałeczki Gram-dodatnie. W obu jednostkach medycznych, wczesne wykrycie Gram-dodatnich i opornych markerów jest bardzo ważne w zarządzaniu opieką nad pacjentem, zarządzaniu antybiotykami i zapobieganiu rozprzestrzeniania się opornych mikroorganizmów.
Jako że wczesna interwencja z terapią przeciwdrobnoustrojową wiąże się z lepszym rokowaniem, a każda godzina opóźnienia wiąże się ze zwiększoną śmiertelnością, szybka diagnoza jest krytyczna. Test Verigene Gram-dodatniej hodowli krwi (BC-GP) (Nanosphere, Inc., Northbrook, IL) jest systemem mikromacierzy, umożliwiającym identyfikację powszechnie występujących bakterii Gram-dodatnich i głównych markerów oporności bezpośrednio z dodatniego wyniku hodowli krwi. Chociaż wiele badań oceniało wcześniej wydajność raportowania BC-GP w zakresie od 92 do 99% zgodności z konwencjonalną metodologią, jednym z ograniczeń poprzednich raportów było to, że wiele z tych badań pochodziło ze Stanów Zjednoczonych, jak również z krajów poza Japonią, a tylko jeden opublikowany raport miał ograniczony zakres w Japonii .
Zmienność genetyczna wśród linii bakteryjnych krążących w różnych regionach geograficznych świata może wpływać na czułość testów molekularnych opartych na sondach oligonukleotydowych do wykrywania organizmów lub markerów oporności. Badania w Hong Kongu i Belgii wykazały niższą wydajność BC-GP
Celem tego badania było określenie potencjalnego wpływu BC-GP na zarządzanie pacjentem i wyniki pacjenta w specjalistycznych warunkach szpitalnych w japońskim środowisku opieki zdrowotnej, które stoi w obliczu wielu wyzwań. Coraz bardziej starzejąca się populacja i towarzyszące jej obciążenie związane z rosnącymi kosztami opieki zdrowotnej stanowiły wyzwanie dla infrastruktury opieki zdrowotnej. Mimo że metycylinooporny gronkowiec złocisty (MRSA) stanowi ponad 90% zakażeń szpitalnych wywołanych przez oporne bakterie w Japonii, w wielu placówkach służby zdrowia w ramach ograniczania kosztów powszechnie stosuje się outsourcing badań mikrobiologii klinicznej lub nie wykonuje się ich w weekendy. Niniejsza praca przedstawia pierwszą kompleksową ocenę BC-GP w Japonii w celu walidacji jego wydajności klinicznej. Symulowane badanie posiewu krwi obejmuje bibliotekę dobrze scharakteryzowanych szczepów MRSA związanych z opieką zdrowotną (HA-MRSA), MRSA nabytych w środowisku (CA-MRSA) i enterokoków opornych na wankomycynę (VRE) krążących w Japonii.
2. Metody
BC-GP oceniano w szpitalu Toranomon (TH) i Instytucie Serca Sakakibara (SHI), zgodnie z protokołami badań zatwierdzonymi przez instytucjonalną komisję ds. przeglądów w poszczególnych placówkach, w okresie od 26 czerwca 2012 r. do 6 marca 2013 r. TH to szpital ogólny z 1168 łóżkami, w którym znajduje się 123-łóżkowy oddział hematologiczny, wykonujący rocznie 140-160 przeszczepów krwiotwórczych komórek macierzystych. Laboratorium mikrobiologiczne w szpitalu działa codziennie w godzinach dziennych. SHI to 320-łóżkowy szpital dydaktyczny specjalizujący się w chorobach układu krążenia z liczbą ponad 1500 operacji na otwartym sercu rocznie. Laboratorium mikrobiologiczne w szpitalu jest obsługiwane przez zewnętrzne komercyjne laboratorium referencyjne. Laboratorium mikrobiologiczne pracuje na dziennej zmianie w dni powszednie i jest zamknięte w weekendy i święta.
Hodowle krwi były wykonywane w SHI przy użyciu butelek BacT/ALERT FA i monitorowane przy użyciu BacT/ALERT 3D (bioMérieux, Marcy l’Etoile, Francja). W TH stosowano butelki BACTEC Plus i monitorowanie za pomocą BACTEC 9240 i FX (Becton Dickinson, Franklin Lakes, NJ). Tylko jedna dodatnia butelka z posiewem krwi zawierająca Gram-dodatnie kokcyty lub pałeczki na pacjenta została włączona do badania. Dwa ml dodatniego podłoża do hodowli krwi przechowywano w temperaturze -85C do ponownego badania.
Rutynową identyfikację mikrobiologiczną i oznaczanie wrażliwości izolatów przeprowadzono przy użyciu konwencjonalnych testów identyfikacyjnych, takich jak rozpuszczalność w żółci, wrażliwość na dysk optochinowy i system MicroScan WalkAway (Beckman Coulter, Pasadena, CA) w TH i system Vitek 2 (bioMérieux, Marcy l’Etoile, Francja) w SHI. Badania przesiewowe w kierunku oporności na metycylinę przeprowadzono zgodnie z wytycznymi CLSI. Zastosowano również test aglutynacji lateksowej do wykrywania białka PBP2a wiążącego penicylinę .
TestowanieBC-GP przeprowadzono na dodatnim posiewie krwi wykazującym obecność organizmów Gram-dodatnich zgodnie z instrukcjami producenta. W skrócie, dobrze wymieszana 350 μl próbka pożywki z posiewu krwi była pipetowana do studzienki na płytce do ekstrakcji nuklein BC-GP, umieszczana na Verigene Processor SP w celu przetworzenia i analizy przez Verigene Reader.
Ocena została przeprowadzona w celu określenia różnicy w czasie pomiędzy raportowaniem wyników przy użyciu BC-GP i identyfikacji opartej na kulturze oraz wyników wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe dla 139 dodatnich bulionów z posiewem krwi. W przypadku wyników opartych na posiewach, czas wymagany do wygenerowania raportu końcowego był czasem pomiędzy odczytem barwienia metodą Grama a wprowadzeniem ostatecznych wyników identyfikacji i lekowrażliwości do systemu informatycznego laboratorium. W przypadku BC-GP, czas do uzyskania wyniku był czasem pomiędzy odczytem barwienia metodą Grama a wprowadzeniem wyników BC-GP do laboratoryjnego systemu informacyjnego.
Zestaw 208 symulowanych posiewów krwi został skonstruowany przy użyciu typu, szczepów referencyjnych i szczepów klinicznych z różnych regionów geograficznych w Japonii w celu oceny BC-GP. Szczepy kliniczne zawierały organizmy, które stanowiły wyzwanie dla komercyjnych systemów identyfikacji w poprzednich badaniach klinicznych w TH i SHI. Dodatkowo, przetestowano również bibliotekę dobrze scharakteryzowanych szczepów HA-MRSA, CA-MRSA i VRE z Japonii. Symulowane badania hodowli krwi przeprowadzono w Miroku Medical Laboratory (Saku City, Nagano Prefecture, Japonia). Dwieście osiem szczepów dostosowano do zmętnienia około 100 CFU/ml w sterylnym roztworze soli fizjologicznej. Trzysta μl inokulowano do butelek BACTEC Plus Aerobic/F zawierających od 8 do 10 ml ludzkiej krwi pełnej (grupa krwi O, Tennessee Blood Services, Memphis, TN) w celu uzyskania ostatecznego inokulum 30 CFU/butelkę. Butelkę BACTEC Plus Anaerobic/F zaszczepiono również dla S. pneumoniae i grupy S. anginosus. Każda butelka była inkubowana w systemie BACTEC do momentu uzyskania pozytywnego sygnału. Jeśli BC-GP dawał wynik ujemny, wykonywano ponowne badanie w 11-krotnym rozcieńczeniu podłoża przy użyciu sterylnej wody destylowanej.
Każdy z dodatnich izolatów z hodowli krwi w dwóch szpitalach przechowywano w 10% mleku odtłuszczonym (Difco) w temperaturze -85C. Identyfikację gatunkową potwierdzono za pomocą spektrometrii mas MALDI-TOF MS (Microflex LT z oprogramowaniem Biotyper ver. 3.0 software; Bruker Daltonik GmbH, Bremen, Germany) dla wszystkich szczepów. Jeśli organizm nie został zidentyfikowany do poziomu gatunku przez MALDI-TOF MS (wartość wyniku < 2,0) lub zidentyfikowany jako Micrococcus, Listeria, Staphylococcus inny niż S. aureus, Streptococcus inny niż S. pyogenes, i S. agalactiae, badanie potwierdzające przez PCR bezpośrednie sekwencjonowanie 16S rDNA lub sodA zostało przeprowadzone na Uniwersytecie Juntendo lub Tokyo Women’s Medical University . Przeprowadzono specyficzną PCR w celu wykrycia mecA u wszystkich gronkowców oraz vanA, vanB u wszystkich enterokoków. Metody stosowane do typowania SCCmec MRSA nabytych w środowisku lub związanych z opieką zdrowotną, stosowane do charakteryzowania szczepów, zostały wcześniej opisane .
Zgodność została określona w porównaniu z wynikami metod referencyjnych. Istniała zgodność, jeśli docelowe wykrywanie BC-GP zgadzało się z metodą referencyjną na poziomie rodzaju lub gatunku. Dziewięćdziesięciopięcioprocentowe przedziały ufności (95% CI) i test sparowany zostały określone przy użyciu programu GraphPad StatMate (GraphPad Software Inc., San Diego, CA).
3. Wyniki
W tym badaniu ogólna zgodność identyfikacji między BC-GP i metodą referencyjną wynosiła 327/347 (94%) dla prospektywnych posiewów krwi w dwóch ośrodkach klinicznych i symulowanych posiewów krwi. Łączna zgodność pomiędzy PCR i BC-GP dla wykrywania mecA wynosiła 71/73 (97%) dla prospektywnych posiewów krwi i symulowanych posiewów krwi.
Połączona dokładność identyfikacji z obu ośrodków szpitalnych wynosiła 129/139 (93%). Dla posiewów monomikrobowych dokładność identyfikacji wynosiła 121/124 (98%). Zgodność pomiędzy PCR i BC-GP dla dodatniej mecA wynosiła 51/53 (96%). Tabela 1 przedstawia wyniki TH. Ogólnie, 96/104 (92%) organizmów zostało prawidłowo zidentyfikowanych przez BC-GP do poziomu gatunku lub rodzaju, włączając w to wykrywanie genów oporności. Jak pokazano w Tabeli 2, całkowita zgodność BC-GP z metodą referencyjną w SHI wynosiła 33/35 (94%) organizmów.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Polimikrobiologiczna hodowla metycylinowrażliwych i metycylinoopornych S. epidermidis. Polimikrobiologiczna hodowla z E. faecium. Poprawnie zidentyfikowany jako Staphylococcus, ale nie jako S. epidermidis, S. aureus lub S. lugdunensis. Polimikrobiologiczna hodowla z S. tigurinus. „Grupa S. anginosus” zidentyfikowana testem BC-GP jest określona jako „poprawnie zidentyfikowana” dla każdego gatunku. Zidentyfikowany jako S. pneumoniae. Hodowla polimikrobiologiczna z metycylinoopornym S. epidermidis. Hodowla polimikrobiologiczna z Escherichia coli. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zidentyfikowane do poziomu rodzaju, ale nie do poziomu gatunku. „Grupa S. anginosus” zidentyfikowana za pomocą testu BC-GP jest określona jako „prawidłowo zidentyfikowana” dla każdego gatunku. Hodowla polimikrobiologiczna z S. epidermidis. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
BC-GP zgłasza obecność mecA tylko dla S. aureus i S. epidermidis. W tym badaniu, spośród 102 szczepów gronkowców, 72 były albo S. aureus albo S. epidermidis. Niezgodne wyniki były spowodowane niewykrywalnymi organizmami mecA S. epidermidis w hodowlach polimikrobowych zawierających zarówno mecA dodatnie, jak i mecA ujemne S. epidermidis. Spośród 30 Staphylococcus spp. innych niż S. epidermidis i S. aureus, 21 (70%) było pozytywnych dla mecA, w tym 2 S. lugdunensis, które nie mogły być zgłoszone jako pozytywne dla mecA przez BC-GP.
Tabela 3 pokazuje różnicę w czasie między generowaniem wyników BC-GP a opartą na kulturze ostateczną identyfikacją i wynikami wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe w obu szpitalach. Wyniki BC-GP były dostępne średnio od 28,2 do 51,0 godzin przed ostateczną identyfikacją na podstawie hodowli i wynikami lekowrażliwości w TH. W SHI, BC-GP generował wyniki średnio od 34,5 do 196,6 godzin wcześniej. Porównując czas do uzyskania ostatecznych wyników identyfikacji i lekowrażliwości w oparciu o kulturę w TH i SHI, z wyjątkiem S. aureus, wyniki dla S. epidermidis i gronkowców koagulazoujemnych innych niż S. epidermidis, enterokoków i paciorkowców wymagały znacznie () dłuższego czasu w SHI (83,3, 123,6, 159,1 i 199,1 godzin, odpowiednio) w porównaniu z TH (40,8, 53,9, 36,1 i 53,5 godzin, odpowiednio).
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Różnica w czasie pomiędzy wynikiem BC-GP a ostatecznym wynikiem identyfikacji i lekowrażliwości na podstawie hodowli. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Używając symulowanych posiewów krwi Gram-dodatniej, BC-GP prawidłowo zidentyfikował 198/208 (95%) organizmów (Tabela 4). Sześć paciorkowców (3%) zostało zidentyfikowanych nieprawidłowo lub tylko na poziomie rodzaju przez BC-GP. W odniesieniu do 4 fałszywie ujemnych butelek z posiewem krwi BC-GP, 1 S. pyogenes został prawidłowo zidentyfikowany, a 1 S. mitis wygenerował pozytywny sygnał Streptococcus genus/S. pneumoniae po 11-krotnym rozcieńczeniu podłoża do posiewu krwi. Gen mecA został wykryty przez BC-GP u 20/20 (100%) organizmów MRSA reprezentujących szczepy nabyte w środowisku (SCCmec typu IIa, IV i V) i związane z opieką zdrowotną (SCCmec typu I, IIb, III i nietypowe). BC-GP wykryło 14/14 (100%) genów vanA i 20/20 (100%) genów vanB w dobrze scharakteryzowanych szczepach VRE pochodzących z poprzednich badań w Japonii.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Początkowo nie wykryto, ale pozytywny przy użyciu 11-krotnie rozcieńczonej próbki krwi z hodowli. Streptococcus sp. należący do grupy S. anginosus jest identyfikowany jako S. anginosus group przez BC-GP. Sygnał dodatni dla Streptococcus, ale brak sygnału dla grupy S. anginosus. Sygnał dodatni dla Streptococcus, ale brak sygnału dla S. pneumoniae. Błędnie zidentyfikowany jako S. pneumoniae. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4. Dyskusja
Wydajność BC-GP obserwowana w naszym badaniu była podobna do wcześniejszych doniesień . Ponieważ usługi mikrobiologii klinicznej są zlecane na zewnątrz lub nie działają podczas wolnych zmian w dni powszednie i są zamknięte w weekendy i święta w wielu szpitalach w Japonii, szybkie testy diagnostyczne mają znaczący potencjał, aby wpłynąć na opiekę nad pacjentem poprzez radykalne zmniejszenie czasu do identyfikacji organizmu i wyników wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe.
BC-GP wykrywa mecA u wszystkich gronkowców na podstawie pomiaru intensywności sygnału; jednak raportowanie jest ograniczone do S. aureus i S. epidermidis na podstawie algorytmu, w którym mecA jest raportowany tylko wtedy, gdy S. aureus lub S. epidermidis jest wykrywany przez BC-GP. Przyszłe wersje BC-GP powinny rozważyć modyfikację algorytmu, aby umożliwić raportowanie wykrywania mecA dla gronkowców innych niż S. aureus lub S. epidermidis, ponieważ 70% z 30 szczepów non-S. aureus i S. epidermidis w naszym badaniu było opornych na metycylinę. Chociaż S. epidermidis jest głównym patogenem gronkowców koagulazoujemnych, inne gronkowce, takie jak S. lugdunensis i S. haemolyticus, są ważnymi patogenami w środowisku opieki zdrowotnej .
Polimikrobowe dodatnie posiewy krwi wygenerowały większość rozbieżności. W przeciwieństwie do tego, skuteczność BC-GP wynosiła 121/124 (98%) w klinicznych posiewach krwi z pojedynczymi drobnoustrojami i 198/208 (95%) w symulowanych posiewach krwi. W tym badaniu polimikrobowe posiewy krwi stanowiły 14/106 (13%) i 3/33 (9%), odpowiednio, dodatnich posiewów krwi w TH i SH. Łącznie, posiewy wielodrobnoustrojowe stanowiły 17/139 (12%) prospektywnych klinicznych posiewów krwi, co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami, w których stwierdzono, że od 6 do 20% wszystkich zakażeń krwi to zakażenia wielodrobnoustrojowe. BC-GP prawidłowo zidentyfikował wszystkie organizmy w 12/17 (70%) posiewów wielobakteryjnych. W poprzednich badaniach BC-GP, wskaźniki prawidłowej identyfikacji w posiewach wielodrobnoustrojowych wahały się od 57 do 86%. Ponieważ mylące informacje mogą wpływać na diagnozę kliniczną, skutkując niewłaściwym doborem środków przeciwdrobnoustrojowych, istnieje potrzeba zrozumienia ograniczeń BC-GP.
Dodatkowym problemem związanym z posiewami polimikrobowymi jest kliniczna interpretacja wykrywania mecA i wykrywania gronkowców. W naszych 17-polimikrobowych hodowlach, 5 próbek dało 2 lub 3 szczepy gronkowców z lub bez mecA. Może to prowadzić do niepotrzebnego stosowania wankomycyny lub niedoszacowania zakażenia wywołanego przez gronkowce metycylinooporne. Powtórzenie badania BC-GP na innym zestawie posiewów krwi może zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego problemu. W przypadku posiewów jednobakteryjnych lub posiewów symulowanych wszystkie rozbieżności zaobserwowano w przypadku paciorkowców, z wyjątkiem 1 szczepu S. caprae. Błędna identyfikacja BC-GP dla paciorkowców obejmowała 2 S. mitis zidentyfikowane jako S. pneumoniae, brak wykrycia 2 S. pneumoniae, 2 S. anginosus group i 2 S. pyogenes. Wcześniejsze doniesienia również podawały podobne wyniki dla S. mitis, S. oralis i S. pneumoniae . Ponieważ pokrewieństwo genetyczne między S. mitis, S. oralis i S. pneumoniae jest dobrze znane na podstawie >99% homologii sekwencji genu 16S rRNA, wyniki BC-GP dla S. pneumoniae lub Streptococcus z hemolizą alfa bez żadnych pozytywnych sygnałów gatunkowych powinny być ostrożnie interpretowane i potwierdzone konwencjonalnymi metodami, takimi jak wrażliwość na optochinę lub test rozpuszczalności w żółci. Interesujące jest, że 11-krotne rozcieńczenie oryginalnego podłoża do hodowli krwi może prowadzić do wykrycia sygnału Streptococcus i sygnału gatunkowego (Tabela 4). Zgłoszono zakres wykrywania w zależności od organizmu przez BC-GP .
Główną korzyścią z wykorzystania BC-GP jest wcześniejszy czas zgłaszania identyfikacji i determinant oporności z pozytywnych posiewów krwi, co pozwala na wcześniejszy wybór odpowiedniej terapii przeciwdrobnoustrojowej i wdrożenie środków kontroli zakażeń, takich jak izolacja i środki ostrożności w kontaktach. Może to mieć potencjalnie znaczący wpływ na japoński system opieki zdrowotnej. Różnica w czasie między wynikami BC-GP a ostatecznymi wynikami identyfikacji i lekowrażliwości opartymi na kulturach, przedstawionymi w tabeli 3 w TH, jest zgodna z wcześniejszymi doniesieniami . Z drugiej strony, wcześniejsze wyniki od 80,7 do 196,6 godzin dla organizmów innych niż S. aureus przy użyciu BC-GP w SHI odzwierciedlają niedostępność usług mikrobiologii klinicznej w weekendy i święta. Ponieważ w wielu szpitalach w Japonii usługi mikrobiologii klinicznej są zlecane na zewnątrz lub ograniczone do jednej zmiany w dni powszednie lub nie są oferowane w weekendy, potencjalne koszty i korzyści wynikające z utrzymania usług posiewu krwi w szpitalach są znaczące. Ponadto, przeszkolenie personelu laboratorium ogólnego w zakresie rozpoznawania pałeczek i pałeczek Gram-dodatnich pozwoli na wykonywanie testów BC-GP w weekendy, jak również wieczorami/nocą. BC-GP daje szpitalom możliwość zachowania we własnym zakresie bardzo krytycznej usługi laboratoryjnej.
Podsumowując, BC-GP zapewniała dokładną identyfikację i wykrywanie markerów oporności w porównaniu z rutynowymi metodami laboratoryjnymi opartymi na hodowli dla organizmów Gram-dodatnich, w tym CA-MRSA, HA-MRSA i szczepów VRE krążących w Japonii. Zminimalizowanie czasu do optymalizacji terapii przeciwdrobnoustrojowej przy użyciu BC-GP może przyczynić się do zmniejszenia kosztów i poprawy opieki nad pacjentami. W 2016 roku BC-GP otrzymał zatwierdzenie regulacyjne w Japonii, stając się pierwszym wielocelowym testem molekularnym dla dodatnich posiewów krwi zatwierdzonym jako urządzenie diagnostyczne in vitro wspomagające diagnostykę bakteryjnych zakażeń krwi. Konieczne będą dodatkowe badania w celu zatwierdzenia opłacalności BC-GP w kontekście japońskiego systemu świadczenia opieki zdrowotnej.
Zatwierdzenie etyczne
Badanie to zostało zatwierdzone przez wewnętrzne komisje rewizyjne TH i SHI.
Interesy konkurencyjne
Wszyscy autorzy nie zgłaszają żadnych interesów konkurencyjnych.
Wkład autorów
Ken Kikuchi zaprojektował i przeprowadził badanie oraz sporządził manuskrypt. Mari Matsuda, Shigekazu Iguchi, Tomonori Mizutani, Kaori Sansaka, Kenta Negishi, Kimie Shimada, Shigeyuki Notake, Hideji Yanagisawa i Reiko Yabusaki wykonali prace laboratoryjne. Keiichi Hiramatsu, Michiru Tega-Ishii, Jun Umemura, Hiroshi Takahashi, Hideki Araoka, and Akiko Yoneyama supervised the data collection and coordinated and participated in designing the study.
Podziękowania
Badanie to było częściowo wspierane przez Grant-in-Aid (S0991013) z Ministerstwa Edukacji, Kultury, Sportu, Nauki i Technologii, Japonia (MEXT), dla Fundacji Strategicznych Projektów Badawczych w Prywatnych Uniwersytetach.
.