Przerażające śmierci Mossa, Stewarta i McDowella były reprezentatywne dla wzorca przemocy białego mafijnego tłumu, który wymierzony był w afroamerykańskich mężczyzn i kobiety na całym Południu, i to wydarzenie pobudziło Wells do postawienia sobie za cel walki z linczem i przemocą mafijną. Wyraziła swój sceptycyzm wobec publicznych uzasadnień linczów (takich jak oskarżenia o gwałty na białych kobietach) w The Memphis Free Speech i zbadała wiele spraw.

Wells opublikowała swoje ustalenia w słynnej broszurze Southern Horrors: Lynch Law in all its Phases z wprowadzeniem przez jej przyjaciela i kolegi działacza Frederick Douglass i w kilku kolumnach lokalnych gazet. Jej słowa spotkały się z oburzeniem, a groźby stały się tak poważne, że Wells w końcu uciekła z Memphis do Nowego Jorku, gdzie otrzymała propozycję pisania dla The New York Age, znanej czarnej gazety i została jej współwłaścicielką. Napisała o swoich doświadczeniach i śledztwie w sprawie linczu, a dziesięć tysięcy egzemplarzy swojego artykułu rozprowadziła po całym kraju. Ostatecznie opuściła Nowy Jork i przeniosła się do Chicago w 1893 r.

.