Polimeraza RNA (Pol) I (jedna z trzech eukariotycznych jądrowych polimeraz RNA) zajmuje się transkrypcją genów rybosomalnego DNA, które występują w wielu ułożonych kopiach w każdej komórce eukariotycznej. Geny te kodują prekursor dużego rybosomalnego RNA, który następnie jest przetwarzany na trzy największe podjednostki rybosomalnego RNA: 18S, 28S i 5,8S RNA. W komórkach ludzkich skupiska genów rDNA zlokalizowane są na krótkim ramieniu pięciu par chromosomów akrocentrycznych. Promotor rRNA składa się z dwóch istotnych i specjalnie rozmieszczonych sekwencji: elementu CORE i elementu kontrolnego UCE (zwanego też UPE). Element CORE ludzkiego promotora pokrywa się z miejscem startu transkrypcji, rozciągając się od 20 do 45, i jest wymagany do specyficznej inicjacji transkrypcji.
Polimeraza jest kompleksem wielopodjednostkowym, złożonym z dwóch dużych podjednostek (najbardziej konserwowane części zawierają miejsce katalityczne, które wykazuje podobieństwo do innych eukariotycznych i bakteryjnych wielopodjednostkowych polimeraz RNA) oraz szeregu mniejszych podjednostek. W wielu warunkach doświadczalnych rdzeń jest zdolny do pośredniczenia w syntezie kwasu rybonukleinowego, jednak in vivo wymaga dodatkowych czynników do wyboru odpowiedniego szablonu. U człowieka transkrypt RNA (45S) ma długość około 13 000 nukleotydów. Przed opuszczeniem jądra w postaci złożonych cząsteczek rybosomalnych, 45S rRNA ulega rozszczepieniu, dając po jednej kopii 28S rRNA, 18S rRNA i 5,8S rRNA. Jednakowe ilości tych trzech rRNA są wytwarzane przez początkowe przepisanie ich jako jednego transkryptu.