Język: Hiszpański
Referencje: 16
Strony: 586-591
PDF size: 73.77 Kb.

ABSTRACT

Przysadka mózgowa lub hypophysis cerebri jest małą strukturą podobną do orzecha laskowego. Jej wymiary wynoszą 13 x 10 x 6 mm, waży 650 mg, zbudowana jest zarówno z tkanki gruczołowej – adenohypophysis, jak i nerwowej – neurohypophysis, znajduje się u podstawy czaszki w sella turcica na górnej powierzchni trzonu kości gnykowej. Anatomicznie i czynnościowo związany z podwzgórzem stanowi tzw. mózg dokrewny W części gruczołowej syntetyzowanych jest pięć ważnych hormonów niezbędnych dla rozwoju somatycznego, metabolizmu i homeostazy wewnątrzwydzielniczej: hormon wzrostu, adrenokortykotropina, tyreotropina, prolaktyna oraz gonadotropiny – hormon stymulujący pęcherzyki żółtkowe i hormon luteinizujący. Z tylnego płata przysadki droga podwzgórzowo-przysadkowa przenosi do układu krwionośnego hormony wazopresynę i oksytocynę, produkt neurosekrecyjny sparowanych jąder nadwzrokowych i przyzwojowych podwzgórza. Większość guzów przysadki wywodzi się z adenohypophysis; guzy wywodzące się z neurohypophysis są niezwykle rzadkie. Techniki immunocytochemii i immunohistochemii pozwoliły na bardziej precyzyjną i nowoczesną klasyfikację guzów przysadki. Klasyfikacja ta oparta jest na typie hormonu produkowanego przez komórki guza: mogą to być więc gruczolaki hormonu wzrostu, prolaktyny, adrenokortykotropiny, tyreotropiny i gonadotropiny. Możliwe jest również znalezienie gruczolaków produkujących więcej niż jeden hormon, guzy te nazywane są mieszanymi gruczolakami lub plurihormonalnymi gruczolakami. Chociaż łagodne gruczolaki stanowią przeważającą większość zmian nowotworowych gruczolaków przysadki, mogą to być również inwazyjne gruczolaki przysadki i raki przysadki. Guzy wywodzące się z tylnego płata są niezwykle rzadkie, opisano jedynie choristoma (hamartoma) i ziarnistokomórkowego mioblastoma wywodzącego się z pituicytów, ten ostatni może być uważany za formę glejaka.

1. Guyton AC, Hall JE. The pituitary hormones and their control by the hypothalamus. In: Textbook of Medical Physiology. 10th Edition, Chapt 75. Philadelphia: Saunders; 2000, s. 846-57.

2. Horvath E, et al. Hypothalamus and pituitary. In: Graham DI, Lantos PL (Eds.). Greenfield’s Neuropathology. 7th Ed, Chap 17. London: Arnold; 2002, s. 983-1062.

3. Kovacs K, et al. The world health organization classification of adeno-hypophysial neoplasms. A proposed five-tier scheme. Cancer 1996; 78: 502-10.

4. Burrow GN, et al. Microadenomas of the pituitary and abnormal sellar tomograms in an unselected autopsy series. NEJM 1981; 304: 156-8.

5. Molitch ME. Incidental pituitary adenomas. Am J Med Sci 1996; 306: 262-4.

6. Costello RT. Subclinical adenomas of the pituitary gland. Am J Path 1936; 12: 205-16.

7. Kovacks K, Horvath E. Tumors of the pituitary gland. In: Atlas of Tumor Pathology, Second Series, Fascicle 21, Wa-shington, DC: AFIP; 1986, s. 1-264.

8. Cushing H. Przysadka mózgowa i jej zaburzenia. Clinical States produced by disorders of the hypophysis cerebri. Philadelphia: Lippincott; s. 1912 (Cit. en Ref. 9).

9. Kernohan JW, Sayre GP. Tumors of the pituitary gland and infundibulum. Section X, Fascicle 36, Washington DC: AFIP, Atlas of Tumor Pathology; 1956, s. 1-81.

10. Kontogeorgos G, et al. Null cell adenomas, oncocytomas, and gonadotroph adenomas of the human pituitary: an immunocytochemical and ultrastructural analysis of 300 cases. Endocr Pathol 1993; 4: 20-7.

11. Horvath E, et al. Pituitary adenomas producing growth hormone, prolactin, and one or more glycoprotein hormones: A histologic, immunohistochemical and ultrastructural study of four surgically removed tumors. Ultrastruct Pathol 1983; 5: 171-83.

12. Pernicone PJ, et al. Pituitary carcinoma: a clinicopathologic study of fifteen cases (Abstract). J Neuropath Exp Neurol 1995; 54: 456.

13. Bucy PC. The hypophysis cerebri. In: Penfield W (Ed.), Vol. 2. Cytology and Cellular Pathology of the Nervous System. New York: Hoeber; 1932, s. 705-42.

14. Sternberg C. Ein choristom der neurohypophyse bei Ausgebreiteten Oedemen. Centralbl f allg Path u path Anat 1921; 31: 585-91 (Cit. en Ref. 9).

15. Simmonds JP, Brandes WC. The pathology of the hypophysis. I. The presence of abnormal cells in the posterior lobe. Am J Pathol 1925; 1: 209-16 (Cit. en Ref 9).

16. Harland WA. Granular cell myoblastoma of the hypophyseal stalk. Cancer 1953; 6: 1134-8.