Rozdarcia więzadła krzyżowego przedniego (ACL) są jednymi z najczęstszych form urazów występujących u sportowców. Dochodzi do nich, gdy jedno z czterech głównych więzadeł w kolanie, zwane ACL, ulega rozerwaniu, przez co kolano staje się mniej stabilne. ACL jest jednym z czterech więzadeł, które łączą kość udową (femur) z piszczelą (shin). Więzadła te nadają kolanu i nodze elastyczność i umożliwiają im swobodne poruszanie się. U osoby, u której doszło do zerwania ACL, może wystąpić ograniczenie ruchomości i trudności w obracaniu kolana. Jest to jeden z najczęstszych urazów sportowych, z prawie 300.000 przypadków występujących każdego roku.
Większość ludzi, którzy doświadczają ACL łzy są sportowcy. Kobiety są bardziej podatne na to niż mężczyźni. Niektórzy badacze uważają, że jest to spowodowane zmiennymi metodami kondycjonowania u kobiet. Sportowcy są zazwyczaj bardziej podatni na tę formę urazu z powodu nacisku wywieranego na ACL podczas treningu sportowego, takiego jak szybkie skręty podczas biegu lub bycie atakowanym od tyłu w piłce nożnej lub hokeju. Istnieją różne poziomy ciężkości zerwania ACL, a niektóre z nich wymagają leczenia operacyjnego. Bez odpowiedniego leczenia przez wyszkolonego lekarza, inne części kolana mogą również ulec urazowi, powodując dalsze problemy na drodze.
Anatomia kolana
Kolano jest kością, która łączy kość udową z kością goleni i zapewnia mobilność. Składa się z następujących elementów:
- Wiązadło poboczne przyśrodkowe (MCL)
- Wiązadło krzyżowe tylne (PCL)
- Wiązadło krzyżowe przednie (ACL)
- Wiązadło poboczne boczne (LCL)
- Patella (rzepka)
- Kość udowa (kość udowa)
- Kość piszczelowa (kość goleni)
Aby kolano funkcjonowało prawidłowo, wykorzystuje ono każde z więzadeł, aby nadać mu elastyczność i umożliwić nodze płynne poruszanie się i pracę. ACL jest najważniejszym z więzadeł, ponieważ to właśnie ono zapewnia największą stabilność kolana i pozwala osobie na prawidłowy chód.
.