Czy zastanawialiście się kiedyś nad tą wspaniałą kobietą na obrazie Michała Anioła na suficie Kaplicy Sykstyńskiej – tą, wokół której Bóg ma owiniętą rękę, podczas gdy jego druga ręka rozciąga się, by dotknąć ręki Adama?
Niektórzy historycy sztuki wierzą, że drobna blondynka była babką Jehowy, Boginią Zofią. W tradycji judeochrześcijańskiej bogini Sofia jest początkiem, źródłem mądrości i strażniczką wiedzy o wszystkim, co prawe i sprawiedliwe. Dzięki jej mądrości i przewodnictwu, władcy prowadzą swoje królestwa do pomyślności. W ciemności i ignorancji, które rozwijają się pod jej nieobecność, przysłowiowe pustkowia zżerają duszę i narody giną.
Znana jako Matka Wszystkiego lub po prostu jako Mądrość, Sophia narodziła się z Ciszy według gnostyckich mitów stworzenia. Urodziła zarówno Mężczyznę jak i Kobietę, którzy razem stworzyli wszystkie elementy naszego materialnego świata.
Kobieta następnie urodziła Jehowę we wszystkich jego emanacjach. Ale urodziła również Ialdabaotha, który był znany jako Syn Ciemności. Kiedy ludzie zostali stworzeni, Sophia kochała ich wszystkich bardzo mocno.
Niestety, jej uczucie do ludzi wywołało zazdrość zarówno u Ialdabaotha, jak i Jehowy. Mając nadzieję, że ludzie pozostaną słabi i bezsilni, bracia zakazali im spożywania owoców z drzewa poznania. Kobieta następnie wysłała swego ducha w postaci węża, aby nauczył ludzi nieposłuszeństwa wobec zazdrosnych bogów.
Sophia tak bardzo kochała ludzi, że postanowiła żyć wśród nich. Ku jej przerażeniu oni w większości ją ignorowali. Próbowała do nich przemówić. Gdy byli głusi, krzyczała z najwyższych murów. Wciąż nie była słyszana.
W swojej udręce z powodu bycia tak lekceważoną, opuściła ludzi z jedną ostatnią myślą: Zaprzeczyliście i zignorowaliście mnie, tak samo zrobię, gdy nadejdzie nieszczęście i będziecie wzywać mojej pomocy. Tylko ci, którzy szczerze mnie szukają i kochają, zasługują na moją miłość i pomoc.
Są tacy, którzy wierzą, że Sophia, tak zdesperowana w swoim pragnieniu relacji, później powróciła do ludzi w kolejnej próbie związania się z nimi. Sophia jest często symbolizowana przez Gołębicę Afrodyty, która później stała się gołębicą reprezentującą Ducha Świętego.
Gołębica ukazała się Dziewicy Marii w postaci Dziewicy Światła, weszła w nią i poczęła Jezusa. W tym sensie, Sophia próbowała ponownie, w formie mężczyzny, zjednoczyć się ze śmiertelnikami, których tak kochała.
Cechy Sophii obejmują: prawość, mądrość, miłość, komunikatywność, wiedzę, kreatywność, ochronę, dawanie i prawdomówność.
Kobieta Sophia widzi to i mówi jak jest; nie boi się prawdy.
Wnosi znaczenie do ludzkiego doświadczenia z jej darem rozumienia „większego obrazu”. Dopiero gdy staniesz z boku, nabierając emocjonalnego dystansu, możesz zobaczyć, że nawet najbardziej traumatyczne doświadczenia mogą być miejscem narodzin twoich najcenniejszych sił. Tylko w czasach wielkiego stresu bohaterskie wyczyny są naprawdę doceniane.
Sophia była również matką Wiary, Nadziei i Miłości. Są one darami Sofii dla nas, darami, które mogą przezwyciężyć rozpacz, zamieszanie i cierpienie, które stanowią ramy ludzkiego życia. Zofia przypomina ci, że jasna wizja i zrozumienie wyznaczają drogę, która prowadzi do odkrycia sensu twojego życia.