Poprzednio poroniłam w ósmym tygodniu, więc gdy tylko zaszłam ponownie w ciążę, poczułam niepokój, który pozostał ze mną. Na początku miałam kilka krwawień, jedno w Boże Narodzenie i pamiętam, że powiedziałam siostrze: „Znowu to się dzieje”, ale badanie w Boxing Day wykazało, że z dzieckiem wszystko w porządku.

Swędzenie zaczęło się w 34 tygodniu

Swędzenie zaczęło się dopiero w 34 tygodniu i mogę je opisać tylko jako uczucie, jakby coś pełzało po podeszwach moich stóp. Początkowo przypisywałam to retencji płynów, ale drapałam się i drapałam, aby spróbować to złagodzić.

Miałam delikatne swędzenie na moim guzie, które przypisywałam rozciąganiu się skóry, a kiedy się pogorszyło, doszłam do wniosku, że to przez letni upał.

„Mogę to opisać tylko jako uczucie, jakby coś pełzało po podeszwach moich stóp”

Nie wspomniałam o tym mojej położnej, dopóki nie skończyłam 36 tygodni i nie zrobiła mi badań krwi, wspomniała też, że może to oznaczać konieczność indukcji, ale nie zastanawiałam się nad tym zbytnio.

Później tego dnia lekarz zadzwonił i powiedział mi, że mam cholestazę położniczą, która jest również znana jako wewnątrzwydzielnicza cholestaza ciężarnych. Czytałam o swędzeniu w czasopismach, ale wiedziałam, że jest ono rzadkie i zwykle dotyka kobiet o innym pochodzeniu etnicznym. W tym momencie diagnozy nie miałam pojęcia, jakie są tego konsekwencje i jak poważne może to być dla mojego dziecka.

Wciąż pracując i mając ważne spotkanie następnego dnia rano, zapytałam lekarza, czy mogłabym opóźnić wizytę w gabinecie do następnego dnia, a on się zgodził.

Wtedy dotarło do mnie, że jestem w grupie podwyższonego ryzyka urodzenia martwego płodu

Ale kiedy wróciłam do domu, mój partner, Rob, szukał informacji w Internecie i po raz pierwszy dotarło do mnie, że OC może narazić moje dziecko na ryzyko, że w niektórych przypadkach doprowadziło do urodzenia martwego płodu.

Będąc niespokojną przez całą ciążę, odkrycie swojego największego lęku, że możesz potencjalnie stracić swoje dziecko, było przerażające. Czułam się jak idiotka, że odłożyłam wizytę u lekarza i planowałam zadzwonić do położnej z samego rana.

Pobiła mnie, wyjaśniła, czym jest cholestaza położnicza i nalegała, żebym pojechała prosto do szpitala, mówiąc mi, że będę pod opieką konsultanta w przyszłości.

Gdy tam dotarłam, znaleźli u mnie 24 kwasy żółciowe. W zależności od szpitala, albo powyżej 10 albo powyżej 14 oznacza diagnozę OC. Dali mi jakieś leki, Urso, ale jeśli cokolwiek, to swędzenie się nasiliło. Byłam monitorowana i wróciłam po tygodniu, kiedy to moje kwasy żółciowe były już na poziomie 68. Nie było wiele sprzeczności między dwoma konsultantami widziałem, jeden mówi, że mogę iść pełny termin, ale drugi mówi, że muszę być induced.

W końcu byłem zarezerwowany w do indukcji tydzień po mojej diagnozy w prawie 38 tygodni.

Zrobiłem kurs hipnobirthing i podobał mi się pomysł porodu w wodzie, wszystko naturalne. I’d nawet zabawka z ideą domu urodzenia z jak najmniej interwencji, jak to możliwe, więc iść do sali porodowej pod opieką konsultanta naprawdę nie było to, co chciałem. Ale moim nadrzędnym uczuciem był niepokój, po prostu chciałam, żeby moje dziecko było tu bezpiecznie.

Moja położna była bardzo zorientowana w kwestii OC, ale lekarz rodzinny nie wydawał się być

Indukcja była dość okropna, nie tyle z powodu bólu, co po prostu trwała tak długo. Zaczęło się w piątek i w końcu odeszły mi wody w poniedziałek, ale po dziewięciu godzinach nasze dziecko utknęło, jego tętno spadło i zostałam popędzona na nagłe cesarskie cięcie. Nie pamiętam zbyt wiele z tego, ale wiem, że było to bardzo traumatyczne i przerażające dla Roba, do tego stopnia, że nie możemy mieć więcej dzieci, ponieważ nie jest pewien, czy mógłby przejść przez ten proces, ten terror ponownie.

Bardzo mi ulżyło, że Teddy jest tutaj, bezpieczny i zdrowy, ale pozostało mi uczucie porażki, że musiałam mieć cesarkę, że mój stan narażał moje dziecko na ryzyko.

Opieka, którą otrzymałam była bardzo zróżnicowana, moja położna była bardzo zorientowana, ale mój lekarz rodzinny nie wydawał się być, w przeciwnym razie nigdy nie doradziłby mi, żebym czekała dodatkowy dzień na dalsze monitorowanie. Jego opieka po porodzie również nie była najlepsza, na mojej sześciotygodniowej wizycie kontrolnej musiałam mu powiedzieć, że musi zrobić mi badania krwi, aby sprawdzić funkcjonowanie mojej wątroby. Tylko dzięki stronie internetowej ICP wiedziałam, żeby poprosić o to badanie kontrolne, ich strona internetowa była niesamowicie pomocna i byłoby wspaniale być skierowaną w tym kierunku, kiedy zostałam zdiagnozowana, zamiast szukać w Google.

Musi być więcej świadomości na temat OC, miałam szczęście, ale wiem, że niektóre kobiety nie mają. Swędzenie było irytujące bardziej niż cokolwiek innego, głównie zdarzało się to w nocy, a ja i tak nie spałam tak dobrze. Dla mnie prawdziwym koszmarem było to, że po niespokojnej ciąży, po tym jak zaczęłam się trochę relaksować, powiedziano mi, że coś może pójść nie tak, że mogę stracić moje dziecko, to było przerażające.

Read more about obstetric cholestasis/intraheptic sholestasis of pregnancy here