Nie jestem w stanie oddać sprawiedliwości długiej historii symboliki róży w kulturach świata. Wybiorę i wspomnę o kilku, które przykuły moją uwagę.
Dla mnie róża jest symbolem duszy. Siedzibą duszy jest serce, które nie jest organem, ale subtelnym centrum naszej istoty. Róża symbolizuje życiodajny rdzeń naszej istoty – duszę.
Boska Miłość
Źródłem miłości jest Boskie Centrum. Istnieje wiele innych nazw dla Boskiego Centrum: Kosmiczna Dusza, Kosmiczna Świadomość, Parama Purusha, Jaźń, Jedno, Źródło, Atman. Nasza dusza ma tę niesamowitą zdolność do odzwierciedlania nieskończonej miłości emanującej z Boskiego Centrum. To odbicie powoduje nieodparte przyciąganie. To jest właśnie Boska Miłość. Róża symbolizuje Boską Miłość pośrednio, ponieważ róża jest symbolem serca, które jest duszą.
Sekret Tajemnic
Kosmiczna Świadomość znajduje się w rdzeniu każdej istoty w całości. Podmioty zawdzięczają swoje istnienie temu rdzeniowi – duszy. Możemy to powiedzieć i być może częściowo zrozumieć intelektualnie, ale pełne urzeczywistnienie tego sekretu jest przedmiotem duchowej praktyki. Możemy o tym mówić, ale tajemnica pozostaje tajemnicą. Róża symbolizuje właściwą ścieżkę do osiągnięcia tego sekretu. Właściwą ścieżką jest ścieżka Boskiej Miłości.
Symbolika róży i słowika w literaturze perskiej
Symbolika róży w poezji Rumiego zapiera dech w piersiach. Rumi pisał po persku i użył symboliki „róży i słowika” w literaturze perskiej, aby wyjaśnić główny temat sufizmu: Boskiej Miłości. W literaturze perskiej róża symbolizuje piękno, a słowik jest miłośnikiem piękna. Sufi kocha Boga tak, jak słowik kocha różę. Kochanek chce być jednością z Ukochaną. Dusza tęskni za ostatecznym zjednoczeniem z Bogiem.
Encyclopaedia Iranica wyjaśnia, że „W poezji mistycznej, tęsknota słowika za różą służyła jako metafora tęsknoty duszy za zjednoczeniem z Bogiem (Schimmel, 1994, s. 163-89). Wykorzystywanie tego motywu jako metafory miłości duchowej i ziemskiej przez perskich poetów w utworach epickich i romansowych, lirycznych i mistycznych przez blisko tysiąc lat świadczy o jego głębokim znaczeniu w kulturze perskiej. Motyw róży w perskiej poezji mistycznej był przedmiotem szczegółowych badań od początków studiów orientalistycznych w Europie pod koniec XVIII wieku, a poeci tacy jak Goethe (q.v.) i Rilke inspirowali się swoimi perskimi odpowiednikami.”
Jean C. Cooper
Czasami cytuję z J.C. Cooper. Jej książka „An Illustrated Encyclopaedia of Traditional Symbols” jest jedną z moich ulubionych książek. Możesz dowiedzieć się więcej o niej tutaj i tutaj.
„W symbolice serca róża zajmuje centralny punkt krzyża, punkt jedności. Jako kwiat bóstw żeńskich jest miłością, życiem, stworzeniem, płodnością, pięknem, a także dziewictwem.”
„Róża symbolizuje również ciszę i tajemnicę, sub rosa, różę wieszaną lub przedstawianą w komnatach rady, aby symbolizować tajemnicę i dyskrecję.”
„Złota róża oznacza doskonałość; czerwona róża, pożądanie, pasję, radość, piękno, spełnienie; jest kwiatem Wenus, krwią Adonisa i Chrystusa; biała róża to 'kwiat światła’, niewinność, dziewictwo, duchowe rozwinięcie, urok; czerwona i biała róża razem reprezentują połączenie ognia i wody, połączenie przeciwieństw; niebieska róża to nieosiągalne, niemożliwe.”
„Ogród różany jest symbolem Raju i jest miejscem mistycznego małżeństwa, zjednoczenia przeciwieństw.”
Artykuły autora na temat fizyki i filozofii: sureshemre.wordpress.com
Artykuły autora na Medium
.