Co to jest tendinopatia rzepki?

Tendinopatia rzepki – znana również jako tendinopatia rzepki lub kolano skoczka – jest schorzeniem ścięgna rzepki. Ścięgno rzepki jest elastycznym pasmem tkanki, które łączy rzepkę z golenią i pomaga wyprostować nogę. Odgrywa ono ważną rolę w takich czynnościach jak skakanie, bieganie i wchodzenie po schodach.

Objawy tendinopatii rzepkowej

Najczęstszym objawem kolana skoczka jest ból tuż poniżej rzepki. Początkowo, ból może być odczuwalny jedynie we wczesnej fazie treningu lub aktywności. Później ból może się nasilić lub utrzymywać się dłużej. Ostatecznie, ból może uniemożliwić normalne korzystanie z kolana.

Inne objawy obejmują:

• Sztywność kolana
• Puchnięcie tuż pod kolanem

Przyczyny i czynniki ryzyka

Przyczyna tendinopatii rzepki jest nieznana. Chociaż skakanie, kopanie i inne powtarzające się, silne ruchy kolan są związane z tym schorzeniem, kolano skoczka może również dotyczyć mniej aktywnych osób.

Ocena w kierunku tendinopatii rzepki

Większość przypadków kolana skoczka może być rozpoznana przez lekarza medycyny sportowej, który zada pytania dotyczące bólu i przeprowadzi badanie fizykalne. Możliwe jest również wykonanie badania ultrasonograficznego, dzięki któremu lekarz będzie mógł zobaczyć strukturę ścięgna oraz stopień nasilenia dolegliwości.

Możliwości leczenia tendinopatii rzepkowej

Leczenie kolana skoczka rozpoczyna się od odpoczynku lub dostosowania rutynowych czynności w celu uniknięcia obciążania kolana. Twój zespół opieki zdrowotnej pomoże Ci zidentyfikować i skorygować wszelkie błędy w sposobie trenowania lub korzystania ze sprzętu, aby objawy nie nawracały.

Przewlekłe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, mogą zmniejszyć ból, ale nie pomagają w leczeniu ścięgna, jeśli objawy występują od kilku tygodni. Leki te zazwyczaj nie są zalecane w leczeniu przewlekłej tendinopatii rzepki. Lód i kompresja są lepszymi opcjami radzenia sobie z bólem.

Jeśli zwykły odpoczynek i zmiany w aktywności nie zmniejszają bólu, kolejne kroki obejmują:

• Ocena przez fizykoterapeutę, który może zasugerować ćwiczenia mające na celu wzmocnienie dolnej części ciała i poprawę ruchu.
• Nałożenie paska na ścięgno rzepki wokół kolana, co może zmniejszyć obciążenie. Noszenie paska jest środkiem tymczasowym. Nie zastępuje ono fizykoterapii ani dostosowania rutyny treningowej.

Jeśli powyższe zabiegi nie poprawią Twojego stanu, lekarz medycyny sportowej może zalecić inne opcje, takie jak:

• Percutaneous tendon scraping – prosta procedura biurowa, która poprawia ból i zdolność ścięgna do gojenia
• Percutaneous ultrasonic tendon debridement (zwany również Tenex Health TX) – prosta procedura chirurgiczna, która wykorzystuje ultradźwięki do rozbijania i usuwania uszkodzonej tkanki ścięgna
• Wstrzyknięcie osocza bogatopłytkowego (PRP) – płytki krwi pobrane z własnej krwi są wstrzykiwane w uszkodzony obszar, wzmacniając naturalny proces gojenia Twojego ciała
• Debridement chirurgiczny – otwarta lub artroskopowa (zamknięta) operacja, w której uszkodzona tkanka jest usuwana ze ścięgna

.