The Avett Brothers to zespół folk-rockowy z Concord w Północnej Karolinie. Piszą i wykonują muzykę od 2000 roku i wydali siedemnaście albumów, w tym dziesięć pełnometrażowych, cztery albumy koncertowe i trzy EP-ki. Ich najnowszy album, The Third Gleam, ukazał się 28 sierpnia 2020 roku.

Zespół tworzą bracia Seth i Scott Avett z Bobem Crawfordem na basie i Joe Kwonem na wiolonczeli. Obecni członkowie trasy koncertowej to Mike Marsh na perkusji, Tania Elizabeth na skrzypcach i Bonnie Avett-Rini na fortepianie.

O zespole

Proces pisania &inspiracja

Pomimo że ich katalog zawiera ponad 150 oryginalnych piosenek, The Avett Brothers, czyli bracia założyciele Seth i Scott Avett, ciągle piszą nowy materiał. We wcześniejszym okresie ich trasy koncertowe były wykonywane przed publicznością szybko i często, ale od czasu, gdy odnieśli sukces, pozwalają nowemu materiałowi dłużej dojrzewać, zanim ujawnią go światu. Podczas procesu pisania, Scott i Seth zazwyczaj przewodzą w tworzeniu podstawowej struktury, melodii i tekstów, zanim poproszą Boba (który twierdzi, że działa jako „tie breaker”) i Joe o wkład. Ponieważ zespół intensywnie koncertuje, musi odkładać tygodnie na nagrywanie demówek, praktyki, której nauczyli się pracując z Rickiem Rubinem, i nagrywanie ostatecznych wersji albumów.

The Avett Brothers czerpią inspirację z szerokiej gamy artystów i gatunków, co jest widoczne w ich stylu i muzyce. Seth jest wyznawanym fanem Sama Cooke’a, Louisa Armstronga i Toma Waitsa. Scott twierdzi, że inspiracją dla obu było dorastanie i słuchanie Johna Denvera, Three Dog Night, Boba Dylana i Neila Diamonda, Merle Haggarda, Johna Conleya, Toma T. Halla, Alana Jacksona, Randy’ego Travisa i George’a Straita, a także bluegrassowej supergrupy Jerry’ego Garcii Old and In the Way. Obaj twierdzą, że Hall & Oates, Alice in Chains, the Pixies są wpływami. Ostatnie wpływy obejmują Langhorne Slim, Regina Spektor i Lucinda Williams.

Touring

The Avett Brothers są siłą koncertową. Od 2018 roku występują zarówno w miejscach siedzących, jak i ogólnodostępnych, w większości o dużej pojemności. Często zdarza im się grać w historycznych salach operowych, amfiteatrach plenerowych i na scenach festiwali muzycznych. Na ich koncertach zawsze pojawiają się utwory z wielu albumów, a nierzadko zdarza się, że podczas występu sięgają do swoich wczesnych dokonań. Setlisty zespołu zmieniają się z koncertu na koncert i zawierają w większości oryginalne utwory i kilka coverów. Nowy materiał jest grany sporadycznie.

Zespół koncertował w Europie, ale głównie pozostaje w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych. Od 2009 roku zespół grał coroczny pokaz sylwestrowy w ich rodzinnym stanie Karolina Północna i robi coroczny występ w amfiteatrze Red Rocks w Morrison, Colorado każdego lipca.

Od 2018 roku roczny harmonogram trasy zespołu nigdy nie został wydany w całości, ale raczej fragmentarycznie przez Facebooka, Twittera i listę e-mailową ich fanklubu. Ich listy tras koncertowych można znaleźć na stronie theavettbrothers.com/tour.

Wpływ na kulturę

Muzyka The Avett Brothers jest często słyszana w radiu lub internetowych usługach streamingowych. Ich najbardziej udany album do tej pory, I i Love and You sprzedał się w ponad 500 000 egzemplarzy od wydania w 2009 roku do 2014 roku, kiedy został certyfikowany jako złoty. Ich drugi najbardziej udany album, „The Carpenter” z 2012 roku, sprzedał się w 98 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu sprzedaży, osiągnął szczyt #4 na Billboard 100 i był nominowany do Best Americana Album Grammy podczas 55. dorocznych nagród Grammy. 2016’s True Sadness osiągnął szczyt na #3 na Billboard 200 i znalazł się na szczycie listy przebojów Folk.

Ich muzyka miała ograniczoną ilość użycia w filmach, telewizji i reklamach. Pojawili się w prawie każdym głównym późno nocnym amerykańskim programie telewizyjnym od ich pierwszego występu w Late Night z Conanem O’Brienem 12 maja 2007 r. w celu wsparcia ich albumu Emotionalism.

Zespół jest uważany za główny czynnik przyczyniający się do folku/odrodzenia muzyki korzeni w połowie 2000 roku, wraz z Mumford & Songs, The Lumineers i innymi.

Historia

Margo, Nemo, & The Back Porch Project

Scott Avett urodził się w czerwcu 1976 roku w rodzinie Susie i Jima Avettów w Concord w Karolinie Północnej. Jim Avett, z zawodu spawacz, ale z serca muzyk, wychował Scotta i jego starszą siostrę Bonnie do gry na instrumentach i uczestnictwa w muzyce. Cztery lata później w tym samym muzycznym środowisku urodził się Seth Avett.

Niemal dwie dekady później, uczęszczając do Mount Pleasant High School w Mount Pleasant w Północnej Karolinie, w latach 1997/8/9 Seth Avett współtworzył grunge’owy zespół o nazwie Margo ze swoimi przyjaciółmi Kennym Grahamem i Noah Warnerem. Margo wydało jeden utwór o nazwie „Dumbfight” na kompilacyjnym albumie. Scott studiował na East Carolina University, gdzie poznał Johna Twomey’a. Scott i John założyli grunge punkowy zespół Nemo.

Seth i Scott podzieliliby się muzyką swoich zespołów, a zespoły zaczęły współpracować i postanowiły połączyć się w jeden zespół. W skład Nemo wchodzili: Scott na wokalu, Seth i John na gitarze, Kenny na gitarze basowej i Noah na perkusji. Nemo wydało trzy albumy (So Is That Of Man, Nemo, and Vol. 1) i grało w lokalnych lokalach w Greenville.

Scott zaczął uczyć się gry na banjo i on, Seth i John zaczęli eksperymentować z muzyką akustyczną. Po kilku występach ulicznych i spotkaniach, które nazwali „The Back Porch Project” lub „Nemo Downstairs”, bracia i Twomey nagrali swoją pierwszą płytę zatytułowaną The Avett Bros. w 2000 roku.

Bob Crawford & Country Was

W latach 2000-2001 Nemo polubownie rozwiązało się, ale pięciu mężczyzn nadal jest dobrymi przyjaciółmi. Teraz nazywając siebie The Avett Brothers, Scott, Seth i John kontynuowali pisanie akustycznej muzyki razem na banjo, gitarze i gitarze, odpowiednio. Zespół zaczął szukać kontrabasisty i został przedstawiony przez przyjaciela mieszkańcowi New Jersey, Bobowi Crawfordowi. Seth, Scott i John przeprowadzili wywiad i zagrali z Bobem na parkingu Dairy Queen w niedzielne popołudnie 2001 roku. Bob grał na gitarze elektrycznej w zespołach Blue Green Gauge i The Memphis Quick 50, ale na basie grał tylko przez kilka tygodni przed tym fatalnym niedzielnym popołudniem.

Seth, Scott, John i Bob byli zespołem czteroosobowym przez trzy koncerty, według Johna Twomey’a, który opuścił zespół po tym, jak znudziło mu się bycie w zespołach. Seth, Scott i Bob przystąpili do pisania i samodzielnego nagrywania swojego pierwszego albumu Country Was, który zaczęli sprzedawać na koncertach w styczniu 2002 roku. The Avett Brothers postanowili ruszyć w trasę koncertową, aby promować nowy album. 17 kwietnia 2002 roku zespół zagrał koncert w Double Door Inn w Charlotte, w Północnej Karolinie. Wydali własnym sumptem płytę Live at the Double Door Inn, którą sprzedawali na swoich koncertach i w lokalnych sklepach muzycznych.

Ramseur Records

W 2003 roku fan muzyki i mieszkaniec Concord Dolph Ramseur został poinformowany o The Avett Brothers przez swoją matkę. Zadzwonił do braci, a oni zaprosili go na swój koncert w Wine Vault w University City, North Carolina. Po występie byli ostrożni, że próbuje ich oszukać, ale przekonał ich do podpisania kontraktu z jego wytwórnią Ramseur Records. Ich pierwszy studyjny album, A Carolina Jubilee, wymagał 70 godzin spędzonych w studio. Długie sesje nagraniowe z udziałem dwóch przyjaciół rodziny na wokalach i Erica Lovella na różnych instrumentach pomocniczych, w przeciwieństwie do ich poprzednich albumów, pokazały zespół jako zespół przekraczający granice gatunkowe, piszący i wykonujący utwory. Początkowe zakupy A Carolina Jubilee w sklepach płytowych były połączone z Untitled 2003 EP zawierającą dwa ekskluzywne utwory, które później zostały udostępnione na iTunes.

W 2003 roku Scott został przyjęty do szkoły artystycznej na Florida State University. Wyzwał Dolpha Ramseura do zarezerwowania ich na lokalnym festiwalu muzycznym MerleFest, grożąc odejściem z zespołu. Dolph zarezerwował zespół bez opłat na MerleFest w maju 2004 roku.

Trzy miesiące przed ich pierwszym MerleFest The Avett Brothers wydali swój pierwszy singiel EP Swept Away w sklepach płytowych jako promocję dla ich następnego albumu, Mignonette, który został wydany 27 lipca 2004 roku. Mignonette otrzymał pochwały od krytyków, a pozytywny przekaz z ust do ust pomógł zespołowi w rezerwowaniu coraz większych sal. W maju 2005 roku ich drugi album Live, Vol. 2, który został nagrany w Charlotee North Carolina’s Neighborhood Theatre w 2003 roku i Raleigh’s King’s Baracade w 2004 roku, został wydany przez wytwórnię Ramseur.

Pod koniec 2005 roku Scott, Seth i Bob zaszyli się w domku nad jeziorem w Robbinsville, w Karolinie Północnej. Zaprosili przyjaciół, w tym Paleface i żonę Scotta, Sarę, do pisania i nagrywania muzyki przez następne 10 dni. Po stworzeniu 31 piosenek, zespół zaaranżował 17 na wydany w lutym 2006 roku album „Four Thieves Gone: The Robbinsville Sessions”, który spotkał się z dużym uznaniem krytyki. Tytułowa piosenka „Four Thieves Gone” i cały album badają nieostrą granicę między artystyczną inspiracją a złodziejstwem.

Podczas trasy koncertowej dla Four Thieves Gone Scott i Seth napisali i wyprodukowali sześcioczęściową EP-kę The Gleam, składającą się z bardziej intymnych piosenek niż na innych płytach zespołu. The Gleam została wydana przez Ramseur we wrześniu 2006 roku. 7 września 2006 roku poboczny projekt Boba Crawforda, New Jersey Transient, wspomagany przez Setha Avetta, Daniela Cololika i Mike’a Cuzulaka, wydał swój własny, zatytułowany album.

The Avett Brothers on UNC-TV North Carolina Now April 2006

Avett Brothers – Winter 2006 – Electronic Press Kit

Zespół wydał Emotionalism 15 maja 2007 roku. Album zadebiutował na szczycie listy Billboard Top Heatseekers Albums, nr 134 na Billboard Top 200 i nr 13 na Independent Artist Chart. W ramach promocji albumu, zespół zadebiutował w krajowej telewizji 12 maja w programie Late Night with Conan O’Brien, gdzie wykonał „Paranoia in B-Flat Major”. Emotionalism oznaczał pierwszy występ wiolonczelisty Joe Kwon, który od tego czasu stał się pełnoetatowym koncertującym i nagrywającym członkiem zespołu.

1 listopada 2007 roku The Avett Brothers zdobyli nagrody Americana Music Association Duo/Group of the Year oraz New/Emerging Artist of the Year. W lipcu 2008 roku zespół wydał The Second Gleam, kolejny akustyczny album, jak 2006 roku The Gleam. Również w lipcu 2008 roku, zespół ogłosił, że wybrał Ricka Rubina na producenta kolejnego albumu i podpisał kontrakt z jego wytwórnią American Recordings. Dolph Ramseur nadal będzie ich menedżerem.

Z Rickiem Rubinem

Od 8 września do 8 października 2009 roku, Avett Brothers wydali 13 krótkich filmów wideo opisujących ich muzykę i fanów w oczekiwaniu na ich nadchodzący album, I and Love and You. Filmiki zawierają klipy z poprzednich koncertów, wywiady z fanami oraz wywiady z członkami zespołu. The Avett Brothers zostali nazwani „artystą do oglądania w 2009 roku” przez magazyn Rolling Stone.

I i Love and You został wydany 29 września 2009 roku i osiągnął szczyt na nr 16 na liście najlepiej sprzedających się albumów Billboard 200, nr 8 w najlepiej sprzedających się albumach cyfrowych, nr 7 w albumach rockowych i nr 1 w albumach folkowych. W związku z wydaniem albumu, Avett Brothers pojawili się w telewizji, między innymi w Late Show with David Letterman, The Late Late Show with Craig Ferguson i Late Night with Jimmy Fallon. 21 stycznia 2010 roku zespół wystąpił w długogrającym programie PBS Austin City Limits. Jeszcze tego samego roku zespół wystąpił na Bonnaroo Music Festival. W styczniu 2010 roku perkusista Jacob Edwards został dodany do Avetts 'touring lineup.

W jesieni 2010 roku zespół wydał swoje pierwsze DVD, Live, Volume 3. Również wydany na CD, występ został nagrany w poprzednim roku podczas koncertu zespołu w Charlotte, North Carolina’s Bojangles Coliseum. Na początku 2011 roku basista Avett Brothers Bob Crawford dowiedział się, że jego córka Hallie miała atak z powodu guza mózgu. Zrobił sobie przerwę od zespołu i został tymczasowo zastąpiony przez basistę Langhorne Slim, Paula Defiglię. Bob powrócił, by zagrać z The Avett Brothers na 53. rozdaniu nagród Grammy w 2011 roku, wykonując „Head Full of Doubt/Road Full of Promise”, po czym dołączył do Mumford and Sons i Boba Dylana, by wykonać „Maggie’s Farm”. Po udanym leczeniu w St. Jude Children’s Research Hospital stan jego córki ustabilizował się, a on sam powrócił do zespołu. Zespół utrzymał Defiglię jako członka trasy koncertowej, grającego na organach, kontrabasie i keyboardzie.

W 2011 roku zespół rozpoczął proces nagrywania demo do następcy I and Love and You na wydanie w 2012 roku, wyprodukowanego ponownie przez Ricka Rubina. Zarejestrowano 24 piosenki. 26 czerwca 2012 roku The Avett Brothers opublikowali w NPR music zapowiedź singla, którego wydanie planowane jest na 3 lipca 2012 roku, „Live and Die”. W ten sposób Avett Brothers ogłosili, że 11 września 2012 roku wydadzą swój szósty album The Carpenter. To zadebiutował na numer 4 na Billboard Top 200 i został nominowany do Best Americana Album Grammy na 55th corocznych Grammy Awards.

Jacob Edwards opuścił zespół w grudniu 2012 roku. Mike Marsh, dawniej perkusista Dashboard Confessional, który nagrał utwory z I i Love and You, dołączył do zespołu jako członek trasy na ich corocznym pokazie sylwestrowym w 2012 roku.

Na 12 czerwca 2013 roku The Avett Brothers ogłosił kontynuację towarzysza do The Carpenter, który ma zostać wydany jesienią 2013 roku. W dniu 27 lipca na Newport Folk Festival, The Avett Brothers ogłosił, że ten nowy album będzie się nazywać Magpie i Dandelion. 8 sierpnia 2013 roku zespół ogłosił za pośrednictwem NPR, że Magpie and the Dandelion, składający się w większości z piosenek nagranych podczas sesji The Carpenter, zostanie wydany 15 października 2013 roku. W ogłoszeniu NPR premierę miał również ich nowy singiel „Another is Waiting”.” Album został wydany do ogólnie ciepłych recenzji i osiągnął szczyt na #5 na Billboard Top 200 w swoim pierwszym tygodniu. Tania Elizabeth, która nagrywała z Avettami podczas sesji The Carpenter/Magpie and the Dandelion, zaczęła koncertować z zespołem 21 listopada 2013 roku.

Zespół intensywnie koncertował w 2014 roku, w tym rozszerzając swoją roczną rezydencję w Red Rocks Amphitheater w Morrison w stanie Kolorado do 3-dniowego biegu. W marcu 2015 roku Seth Avett i przyjaciel Jessica Lea Mayfield wydali i koncertowali w ramach wsparcia ich tribute album Seth Avett & Jessica Lea Mayfield Sing Elliott Smith. 18 grudnia 2015 roku zespół wydał swój czwarty album na żywo, Live, Vol. Four. Album zawiera 13 utworów wykonanych na ich 2014-2015 New Years Eve show w Raleigh, NC, w tym dwa nigdy nie wydane utwory.

Pod koniec maja 2014 roku Seth Avett i Bob Crawford wspomnieli w różnych wywiadach, że są obecnie w procesie nagrywania demo na ich kolejny album wyprodukowany przez Ricka Rubina. Po dwóch latach zdawkowych wzmianek, Seth Avett formalnie ogłosił album, zatytułowany True Sadness i jego datę wydania 24 czerwca 2016 roku. Album został wydany do ogólnie ciepłych recenzji i osiągnął #3 na Billboard Top 200 w swoim pierwszym tygodniu.

W styczniu 2017 roku ogłoszono, że długoletni fan Avettów Judd Apatow i jego współpracownik Michael Bonfiglio nakręcili film dokumentalny o tworzeniu True Sadness. Dokument, zatytułowany May It Last: A Portrait of The Avett Brothers, miałby swoją premierę na festiwalu filmowym SXSW w marcu 2017 roku. Dokument został następnie podchwycony przez HBO do dystrybucji domowej w 2018 roku i ogólnokrajowej premiery kinowej we wrześniu 2017 roku.

W dniu 18 sierpnia 2017 roku zostało publicznie ogłoszone, że Paul Defiglia opuszcza zespół, aby realizować inne muzyczne przedsięwzięcia, skuteczne 3 września 2017 roku. Zespół stwierdził, że nie ma natychmiastowych planów zastąpienia Defiglii, ale obecnie koncertuje z siostrą Bonnie Avett Rini na klawiaturze. 27 sierpnia 2018 roku skrzypaczka Tania Elizabeth ogłosiła na Instagramie, że bierze urlop od zespołu ze względu na ciążę.

Pod koniec września 2017 roku zespół stwierdził w wywiadzie, że „proces rozpoczął się” pracując nad dziesiątym albumem studyjnym. We wrześniu 2018 roku zespół nadal był w procesie nagrywania albumu. W wywiadzie z 30 października 2018 roku Scott Avett powiedział, że miksowanie jest w toku, a album powinien ukazać się w 2019 roku i będzie poruszał „więcej o rażących kwestiach społecznych i politycznych niż kiedykolwiek wcześniej.” 16 listopada 2018 roku zespół wydał swój pierwszy nowy materiał studyjny od 29 miesięcy, singiel „Roses and Sacrifice”, po którym wkrótce pojawiły się dwa inne single, jednak bez oficjalnego ogłoszenia pełnowymiarowego albumu.

Podczas koncertu 9 czerwca 2019 roku w Richmond VA zespół zadebiutował nową piosenką „High Steppin”. W dniu 13 czerwca zespół wydał oświadczenie o misji na temat ich nowego albumu, Closer Than Together, który ukazał się 4 października 2019.

W lutym 2020 Scott Avett wspomniał w wywiadzie w Georgii „Jesteśmy po prostu chętni do pozostania w tym strumieniu piosenek. Planujemy przynajmniej mieć kolejne wydanie w tym roku, jeśli wszystko pójdzie dobrze.” 29 czerwca 2020 roku zespół ogłosił, że trzecia pozycja w ich minimalistycznej, akustycznej serii Gleam, The Third Gleam ukaże się 28 sierpnia 2020 roku. EP ukazała się dzień przed wykonaniem ich jedynego koncertu podczas pandemii COVID-19 na Charlotte Motor Speedway i debiutem ich filmu koncertowego PBS The Avett Brothers w Red Rocks sfilmowanego w 2019 roku.

Członkowie

W skład zespołu wchodzą:

• Seth Avett
• Scott Avett
• Bob Crawford
• Joe Kwon

Obecni członkowie trasy koncertowej:

• Mike Marsh na perkusji
• Tania Elizabeth na skrzypcach
• Bonnie Avett-Rini na fortepianie

Poprzedni członkowie to:

• John Twomey (1997-2001)
• Jacob Edwards (perkusja, 2010-2012)
• Paul Defiglia (keyboard, organy i upright bass, 2011-2017)

Współpracownicy obejmują:

• Paleface
• Jim Avett

Dyskografia & Piosenki

See The Avett Brothers discography for a list of all albums released by the band. Zobacz Lista piosenek The Avett Brothers dla listy wszystkich oryginalnych piosenek (wydanych i niewydanych) przez zespół.

• @TheAvettBros na Twitterze
• The Avett Brothers na Facebooku
• TheAvettBrothers.com – oficjalna strona
• The Avett Brothers w Wikipedii

.