To letni rytuał w wielu amerykańskich miastach – ogłaszanie godziny policyjnej dla nieletnich, aby utrzymać kłopotliwych nastolatków z dala od ulic. Tego lata przynajmniej jedno miasto – Austin – postanowiło nie bić na alarm.
Asystent szefa policji w Austin, Troy Gay, powiedział The Marshall Project: „Przyjrzeliśmy się dowodom i zdecydowaliśmy, że nadszedł czas, aby odrzucić prawo o godzinie policyjnej; nie miało ono wpływu na wiktymizację nieletnich.” Dowodem był raport sporządzony przez konsorcjum grup społecznych, które połączyły się, aby zakwestionować prawo godziny policyjnej w Austin w 2017 roku. Szef policji Brian Manley został przekonany i poprosił Radę Miasta o uchylenie prawa o godzinie policyjnej dla nieletnich.
Prawa dotyczące godziny policyjnej dla nieletnich są wszechobecne i głęboko zakorzenione. Administracja Clintona wydała raport zalecający stosowanie przepisów o godzinach policyjnych dla nieletnich w celu rozwiązania problemu „rosnącej przestępczości nieletnich i wskaźników wiktymizacji” w latach 90-tych. Do 2009 roku 84% miast o liczbie mieszkańców przekraczającej 180 000 uchwaliło ustawy o godzinach policyjnych. Pozostają one alarmistyczną podstawą w społecznościach w całym kraju.
„Z latem w pełnym rozkwicie, chcemy przypomnieć naszym młodym ludziom i ich opiekunom, że nasze miasto ma długoletnią godzinę policyjną dla nieletnich”, powiedział burmistrz East Orange, N.J., Ted R. Green. „Bezpieczeństwo jest naszym priorytetem, a środki zapobiegawcze, takie jak godzina policyjna, są najważniejsze w miesiącach, kiedy nie ma szkoły”.
„Naprawdę nie rozumiem, dlaczego jest tyle pogardy lub zamieszania dla godziny policyjnej”, powiedział Montgomery, Ala, radny Glen Pruitt, sponsor rozporządzenia o godzinie policyjnej. „Mam syna, który ma 16 lat, a jego tyłek jest w domu o godzinie 11, 12.”
Ogromna ilość badań poddała w wątpliwość twierdzenia, że przepisy dotyczące godziny policyjnej zapobiegają wiktymizacji lub zmniejszają przestępczość nieletnich, ale te ustalenia nie spotkały się z zainteresowaniem decydentów lub policji.
Systematyczny przegląd literatury badawczej na temat programów godziny policyjnej dla nieletnich został opublikowany w 2016 roku przez Campbell Collaboration, organizację non-profit, która syntetyzuje badania naukowe dla decydentów. Campbell przeanalizował ponad 7000 badań dotyczących godzin policyjnych dla nieletnich i dokonał syntezy 12 najbardziej rygorystycznych badań. W raporcie stwierdzono, że „dowody wskazują na to, że godziny policyjne dla nieletnich są nieskuteczne w ograniczaniu przestępczości i wiktymizacji. Średni wpływ na przestępczość nieletnich w godzinach policyjnych był nieznacznie pozytywny – to znaczy nastąpił niewielki wzrost przestępczości – i bliski zeru w przypadku przestępczości we wszystkich godzinach. Podobnie, wiktymizacja nieletnich również wydawała się pozostawać bez wpływu na wprowadzenie rozporządzenia o godzinie policyjnej.”
Wyniki Campbella były następstwem systematycznego przeglądu literatury dotyczącej godzin policyjnych dla nieletnich, opublikowanego w 2003 roku przez National Criminal Justice Reference Service. Przegląd ten wykazał, że „badania empiryczne wpływu przepisów dotyczących godzin policyjnych nie potwierdziły tezy, że godziny policyjne ograniczają przestępczość i wiktymizację kryminalną.”
Dlaczego prawa dotyczące godzin policyjnych dla nieletnich są nieskuteczne? Po pierwsze, badania wykazały, że niszczą one i tak już napięte relacje między policją a kolorową młodzieżą, a w niektórych przypadkach wywołują efekt zwrotny, zwiększając wiktymizację nieletnich lub ogólną przestępczość.
Innym czynnikiem jest to, że na pustych ulicach nie ma świadków. Aktywistka miejska Jane Jacobs teoretyzowała, że dobrze zaludnione ulice to bezpieczne ulice; opustoszałe ulice zapraszają do przestępstwa.
W badaniu opublikowanym w 2015 roku sprawdzono wpływ godziny policyjnej dla nieletnich w Waszyngtonie D.C. na przemoc z użyciem broni. Wykorzystując dane z czujnika dźwięku ShotSpotter, autorzy odkryli, że incydenty z bronią były znacznie częstsze, gdy obowiązywała godzina policyjna. Godziny policyjne usuwają z ulic osoby postronne i świadków, co zmniejsza ich odstraszający wpływ na przestępczość uliczną.
Wielu argumentuje, że kontynuowanie obowiązywania godzin policyjnych w imię redukcji przestępczości nieletnich jest drakońskie, w świetle rzeczywistych danych dotyczących przestępczości, które pokazują, że wskaźniki przestępczości nieletnich są najniższe w historii.
Stopy przestępczości nieletnich spadają
Stopy aresztowań dla 10-17-latków osiągnęły szczyt na poziomie 8,476 na 100,000 ludzi w 1996. Od tego czasu spadły, osiągając rekordowo niski poziom w 2016 roku, ostatnim roku, w którym dane są dostępne.
Dr Mike Males, Senior Research Fellow w Center for Juvenile and Criminal Justice, powiedział TMP, że nieletni popełniają przestępstwa w tempie niższym niż dorośli w wieku 40 lub 50 lat, więc „ignorowanie wskaźników przestępczości wśród nieletnich i kontynuowanie egzekwowania przepisów o godzinie policyjnej nie ma absolutnie żadnego sensu. Nieletni nie są predysponowani do popełniania przestępstw, nie trzeba się ich bać.”
Though juvenile curfew laws have existed for more than 100 years, their use soared in the mid 1990s at the urging of the Clinton administration. Stanowisko „twardego wobec przestępczości nieletnich” było produktem teorii „super drapieżnika” profesora z Princeton Johna DiIulio, który twierdził, że znalazł „dowody na to, że nieletni dokonują zabójczych aktów przemocy w wilczych stadach” i ostrzegał, że jeśli nie zostaną podjęte zdecydowane działania, następne 10 lat może „uwolnić armię młodych męskich drapieżnych przestępców ulicznych, którzy sprawią, że nawet przywódcy Bloods i Crips… będą wyglądać w porównaniu z nimi na oswojonych”.”
DiIulio’s artykuł został opublikowany w listopadzie 1995 roku. W styczniu następnego roku, ówczesna Pierwsza Dama Hillary Clinton opowiedziała się za zorganizowanym wysiłkiem w walce z „gangami dzieciaków”, mówiąc: „Często są to takie dzieciaki, które nazywa się 'super drapieżnikami’ – bez sumienia, bez empatii*.* Możemy rozmawiać o tym, dlaczego tak skończyli, ale najpierw musimy im to uniemożliwić.”
Wynikiem histerii „super drapieżnika” była gwałtowna zmiana w prawie dotyczącym nieletnich, lekka na resocjalizację i ciężka na karę, zachęcająca prokuratorów do oskarżania nieletnich jak dorosłych i nakłaniająca gminy do egzekwowania przepisów o godzinie policyjnej.
Okazało się, że teoria super drapieżnika była strasznie błędna. Przestępczość nieletnich w późnych latach 80-tych i wczesnych 90-tych gwałtownie wzrosła, napędzana przez epidemię cracku i, być może, skutki zatrucia ołowiem dla dzieci w centrum miasta. DiIulio przewidział tę krótkoterminową falę przestępczości w przyszłości, malując kryzys o apokaliptycznych rozmiarach, który nigdy się nie zmaterializował.
DiIulio sam próbował wycofać się ze swojej teorii dotyczącej straszenia super drapieżnikami, wyjaśniając: „Pomysł super drapieżników był błędny. Kiedy jednak już się tam pojawił, to już tam był. Nie było żadnego zwijania go”.
Opiekunowie wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich i grupy społeczne pracowali niestrudzenie, aby odwrócić „twarde na nieletnich” polityki uchwalone w odpowiedzi na teorię super drapieżnika. Poczynili oni pewne postępy w zmniejszaniu wskaźników uwięzienia nieletnich, z samym DiIulio podpisującym amicus brief w 2012 roku, petycję o zakończenie wyroków dożywotniego więzienia dla nieletnich.
Tego samego nie można powiedzieć o przepisach dotyczących godziny policyjnej. Wyszukiwanie w Google pod hasłem „juvenile curfew law” daje dziesiątki ostatnich komunikatów prasowych i artykułów na temat działań egzekwowania prawa dla nieletnich.
Males twierdzi, że policja i politycy nadal używać prawa godziny policyjnej, ponieważ „nieletni są politycznie bezsilny populacji, więc są one łatwą grupą do celu i winić za wszelkie obawy przestępczości w obszarze.”
Assistant Chief Gay mówi, „curfew był kiedyś narzędziem do rozwiązania przestępczości nieletnich, ale przestępczość nieletnich spadła, dużo. Wolę, aby moi oficerowie robili coś bardziej produktywnego ze swoim czasem.”
Morgan Craven jest dyrektorem projektu School-to-Prison Pipeline w Texas Appleseed, organizacji non-profit, której misją jest promowanie sprawiedliwości społecznej i ekonomicznej poprzez pracę profesjonalistów-ochotników. Craven twierdzi, że przepisy o godzinie policyjnej i wagarach kryminalizują normalne zachowania nieletnich, niepotrzebnie wprowadzając młodzież do systemu sądownictwa karnego. „W Austin, przepisy dotyczące godziny policyjnej i wagarowania były wykroczeniami klasy C, które były rozpatrywane w sądzie dla dorosłych, gdzie młodzież nie miała prawa do gwarantowanego obrońcy i była zmuszona do płacenia grzywien i opłat”. Craven dodał, że dane Departamentu Policji w Austin dotyczące godziny policyjnej wykazały, że dzieci kolorowe były nieproporcjonalnie częściej celem naruszeń.
Denver’s curfew program, uchwalony w 1994 roku, wymaga raportów dwa razy w roku do rady miasta, wyszczególniając pochodzenie etniczne młodzieży cytowanej za naruszenia godziny policyjnej. Dochodzenie lokalnej telewizji wykazało, że departament policji podał, że białe nastolatki otrzymały zdecydowaną większość mandatów, podczas gdy w rzeczywistości większość mandatów za naruszenie godziny policyjnej została doręczona młodzieży latynoskiej.
Denver Zastępca Komendanta Policji Matt Murray zwalił to na „błąd ludzki”, mówiąc: „Są obszary miasta, gdzie więcej dzieci ma tendencję do spędzania czasu i w miejscach, które są bardziej niebezpieczne lub bardziej podatne na przestępstwa, i są one bardziej prawdopodobne, aby się z nimi skontaktować… nie jesteśmy ukierunkowani na latynoskie dzieci.”
Gay, asystent szefa, przyznał, że godzina policyjna może prowadzić do profilowania. „To zamienia się w dając oficerom możliwość zatrzymania młodzieży w nocy, sprawdzenia ich, widząc, co oni są do, ale to samo w sobie powoduje tarcia. Chcemy, aby nasi funkcjonariusze dokonywali zatrzymań w oparciu o podejrzaną aktywność lub przestępstwo, a nie tylko zatrzymywali się przez arbitralne ocenianie czyjegoś wieku.”
W raporcie z maja 2018 r. dr Rod Brunson, dziekan Rutgers School of Criminal Justice, stwierdził, że zatrzymania policyjne są stosowane bardzo nierówno, „konsekwentnie narażając młodzież koloru na szeroki zakres krzywd”. Raport stwierdził, że te uznaniowe spotkania są inicjowane przez funkcjonariuszy policji, którzy dokonują „na miejscu oceny młodych ludzi skłonności do przestępstw, perspektyw na rehabilitację i ogólnego charakteru moralnego, … z ograniczonymi informacjami, często opierając się na rasowych i etnicznych stereotypach.”
Od czasu uchylenia Austin prawa przestępczości nieletnich, wiktymizacja nieletnich spadła o 12 procent, mówią urzędnicy. Chociaż może być zbyt wcześnie, aby wyciągnąć wnioski, Gay mówi Austin „młodzież nie są ukrywanie przed policją już, w miejscach, które nie powinny być. Teraz mogą być w miejscu publicznym i nie bać się policji, i może to sprawia, że wszyscy są bezpieczniejsi.”
Ivonne Roman, kapitan w Departamencie Policji w Newark (N.J.), jest letnią stażystką w The Marshall Project.
Sprostowanie: Wcześniejsza wersja tej historii nieprawidłowo sklasyfikowane jaki rodzaj przestępstwa naruszenia godziny policyjnej wchodzą w Austin, Texas. Są one wykroczeniami klasy C. Centrum dla Juvenile i Criminal Justice był również nieprawidłowo nazwany. A kawałek błędnie zidentyfikował grupę ludzi, którzy popełniają przestępstwa w wyższych stawkach niż nieletni, według dr Mike Males. Są to dorośli w wieku 40 i 50 lat, a nie tylko mężczyźni. Historia została zaktualizowana, aby odzwierciedlić te zmiany.
Najnowsze informacje na temat koronawirusa i wymiaru sprawiedliwości.
.