SAN DIEGO-Wyższy procent nasycenia transferyny (TSAT) przewidywał zmniejszone użycie dożylnego żelaza i środków stymulujących erytropoezę (ESA) u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (ESRD), według nowego badania przedstawionego na Kidney Week. Poziom ferrytyny w surowicy, dla porównania, tylko wydawał się przewidywać potrzebę dożylnego (IV) żelaza.

Idealny poziom żelaznych zapasów, jak powszechnie mierzony przez TSAT i ferrytynę, by zoptymalizować skuteczność i bezpieczeństwo jest nieznany, więc badacze z Collaborative Study Group prowadzonego przez Kausik Umanath, MD, MS, z Henry Ford Hospital w Detroit, i Jamie P. Dwyer, MD, z Vanderbilt University w Nashville, podjęli próbę rozwiązania tego problemu, wykorzystując bazę danych niedawno zakończonego badania klinicznego z Collaborative Study Group, międzynarodowej organizacji non-profit zajmującej się rygorystycznym projektowaniem i analizą pilotażowych i wielonarodowych, zakrojonych na szeroką skalę, randomizowanych badań klinicznych w odpowiednich obszarach terapeutycznych.

Zespół badawczy przeanalizował dane z badania fazy 3 pacjentów z ESRD losowo przydzielonych w stosunku 2:1 do leczenia spoiwem fosforanowym cytrynianu żelaza lub aktywnym kontrolnym spoiwem fosforanowym, które nie zawierało żelaza. Dożylne podanie żelaza było dozwolone według uznania każdego ośrodka badawczego za każdym razem, gdy poziom ferrytyny lub TSAT pacjentów spadł do lub poniżej 1000 ng/mL lub 30%, odpowiednio.

Wyniki pokazały, że pacjenci z TSAT 34% i powyżej byli o 37% mniej prawdopodobni by wymagać dawki ESA w wyższym zakresie (1535 jednostek na tydzień lub więcej) by utrzymać hemoglobinę. (Ferrytyna, dla porównania, nie przewidywała dawki ESA.) Podobnie, potrzeba wyższych dożylnych dawek żelaza (48 mg na tydzień lub więcej) była niższa o 58% dla TSAT w środkowym zakresie (26%-33%) i o 77% dla TSAT w najwyższym zakresie (34%- 83%). Wyniki były podobne, gdy analizowano je według aktywnej kontroli lub leczenia cytrynianem żelaza.

TSAT powyżej 34% pokazał najniższe użycie zarówno IV żelaza jak i ESA. Wyższe poziomy ferrytyny przewidziały niższe IV żelazne użycie tylko.

„Nasze analizy wskazują , że TSAT może być bardziej obrazowym markerem dla żelaznych zapasów niż ferrytyna w pacjentach z ESRD,” Dr Umanath powiedział Renal & Urology News. „Ponieważ ferrytyna jest również markerem stanu zapalnego, podwyższenie ferrytyny u pacjenta z ESRD nie zawsze może być oznaką zwiększonego żelaza w organizmie.”

Badanie, wtórna analiza danych zebranych w innym celu, nie spełnia wymogów prospektywnej próby, która może ocenić wartość zapasów żelaza na wyższych poziomach niż obecnie używane, według badaczy. W dodatku, badanie użyło 90-dniowej średniej ruchomej ferrytyny i TSAT, która utrudnia interpretację pojedynczego pomiaru w indywidualnym pacjencie w danym czasie.

From the December 01, 2015 Issue of Renal and Urology News

.