Notoryczny ruch uliczny w Hanoi był jego zwykłym bedlamem w środę rano, jak wirujące eddies motocykli i taksówek ścigały się obok nękanych dojeżdżających do pracy z psychotycznym abandon.
Ale z dala od uporządkowanej anarchii, jeden człowiek w rozległej stolicy Wietnamu budził się do niezrównanej kontroli: Communist Party General Secretary Nguyen Phu Trong, który został potwierdzony przez Southeast Asian narodu parlamentu gumstamp jako również jego nowy prezydent późno wtorek, co czyni go pierwszą osobą do posiadania obu tytułów od ojca założyciela Ho Chi Minh w 1960 roku.
„Wiele ciężkich zadań i obowiązków czeka na nas”, powiedział Trong na przesłuchaniu potwierdzającym, przysięgając być „absolutnie lojalnym wobec narodu, ludzi i konstytucji.”
Powstanie 74-letniego Trong’a – potwierdzone przez 99,8% ustawodawców, przy tylko jednym symbolicznym głosie sprzeciwu – następuje po śmierci prezydenta Tran Dai Quang’a w zeszłym miesiącu i dodaje do niedawnego odrodzenia polityki silnej władzy na całym świecie. Podważa to również wietnamską konwencję przywództwa konsensualnego. Z tradycyjnego „czterofilarowego” najwyższego stanowiska, mającego na celu rozproszenie władzy, Trong zajmuje obecnie połowę. (Pozostałe dwa to stanowiska przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego i premiera.)
Potwierdzenie Trong’a rodzi również pytania dotyczące roli USA w Azji Południowo-Wschodniej, biorąc pod uwagę jego bliskie więzi z komunistycznymi przywódcami Chin, a także postrzegane wycofywanie się Waszyngtonu z regionu zależnego od handlu w ramach polityki „America First” prezydenta Donalda Trumpa. „Stawianie czoła Chinom jest jeszcze trudniejsze dla Wietnamu pod Trumpem niż było”, mówi Carlyle Thayer, emerytowany profesor w Akademii Australijskich Sił Obronnych.
Niemniej jednak, ambasador USA w Wietnamie Daniel Kritenbrink był szybki, aby pogratulować srebrnowłosemu Trongowi jego nominacji. „Z niecierpliwością czekamy na dalszą ścisłą współpracę z prezydentem Trongiem w zakresie dalszego wzmacniania i rozszerzania wszechstronnego partnerstwa USA i Wietnamu” – powiedział.Wietnam Comprehensive Partnership,” powiedział w oświadczeniu.
Trong’s łączenie dwóch kluczowych ról przywódczych podniósł porównania z silnym przywódcą Chin Xi Jinping, który pod koniec ubiegłego roku inżynierii usunięcie limitów kadencji prezydenckiej, skutecznie pozwalając mu rządzić dożywotnio.
Podobnie jak Xi, Trong bezlitośnie przeprowadził szeroko zakrojoną kampanię antykorupcyjną, która objęła czołowe postacie z biznesu, wojska i wewnątrz nadrzędnej Partii Komunistycznej.
Ale w przeciwieństwie do Xi, który zajmował różne stanowiska w administracji prowincji w całych Chinach, Trong ma niewielkie praktyczne doświadczenie w rządzeniu; przed jego potwierdzeniem, główną rolą Tronga była rola głównego ideologa partii. Pochodzący z Hanoi Trong został wybrany do wszechmocnego Biura Politycznego w 1997 roku, służył jako szef partii w Hanoi i był przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego, zanim w 2011 roku objął stanowisko sekretarza generalnego. Został wybrany na drugą pięcioletnią kadencję w 2016 roku po tym, jak zmierzył się z wpływowym premierem Nguyen Tan Dungiem, który następnie został odsunięty od władzy.
Podczas gdy Dung był postrzegany jako przyjaźnie nastawiony do Zachodu, Trong zamiast tego nadał priorytet lepszym więzom z Pekinem, wysyłając młodych kadrowiczów do Chin na programy wymiany. To może być, oczywiście, problematyczne biorąc pod uwagę żarliwą sinofobię, która ogarnia wietnamskie społeczeństwo po tysiącach lat podboju i zajadłości. Vietnam last fought a border war with China in 1979.
Anti-China protesty flare up regularly across the 95 million-strong nation, despite heavy penalties for participants, most recently against plans for 99-year lease special economic zones (SEZs) likely to be dominated by China that opponents saw as selling Vietnamese sovereignty.
„Antypatia wobec Chin jest tak ekstremalna, ponieważ trafia w samo serce wietnamskiej tożsamości”, mówi William Nguyen, absolwent Yale z Teksasu, który został aresztowany podczas protestu przeciwko SSE i drakońskiemu nowemu prawu dotyczącemu bezpieczeństwa cybernetycznego w Ho Chi Minh City 10 czerwca, a następnie deportowany.
To wydaje się czynić Wietnam naturalnym partnerem w wysiłkach Waszyngtonu, aby przeciwdziałać wzrostowi Chin, pomimo burzliwej historii byłych wrogów. Na początku tego miesiąca doradca Białego Domu ds. bezpieczeństwa narodowego, gen. Jim Mattis, potępił „drapieżne zachowanie gospodarcze” Pekinu wobec mniejszych krajów, podczas oficjalnej wizyty w Wietnamie. „Pozostajemy wysoce zaniepokojeni ciągłą militaryzacją funkcji na Morzu Południowochińskim”, powiedział podczas lotu do Ho Chi Minh City, według AFP.
Wietnam był jednym z najsilniejszych w stawianiu czoła militaryzacji przez Chiny skał i raf w strategicznym szlaku wodnym, przez który przechodzi prawie jedna trzecia całego handlu morskiego, wartego 5,3 biliona dolarów rocznie. Oba narody mają konkurencyjne roszczenia do bogatych w zasoby łańcuchów wysp.
Jednakże decyzja Trumpa o wycofaniu się z grupy wolnego handlu Trans-Pacific Partnership wzmocniła zależność Wietnamu od Pekinu. Dwustronny handel między Chinami a Wietnamem ma osiągnąć 100 miliardów dolarów w tym roku, według wietnamskich mediów państwowych, przy czym Wietnam doświadczył deficytu handlowego w wysokości 22,76 miliardów dolarów w 2017 roku.
Z Wietnamem coraz bardziej pod orbitą Chin, prawa człowieka są również mało prawdopodobne, aby poprawić pod Trongiem, który, jak twierdzą analitycy, postrzega autorytarne rządy Chin jako model do powielenia. Według Human Rights Watch, w styczniu co najmniej 119 osób przebywało w więzieniach za przestępstwa polityczne. Osobne dochodzenie przeprowadzone przez AFP wykazało, że tylko w tym roku uwięziono ponad 55 osób. W zeszłym tygodniu dysydencki bloger Nguyen Ngoc Nhu Quynh, znany jako „Mother Mushroom”, został deportowany do USA po dwóch latach spędzonych w więzieniu.
„Zanim został prezydentem, był już najpotężniejszym człowiekiem w Wietnamie, a pod jego przywództwem wielu ludzi trafiło do więzienia” – mówi aktywista muzyczny Mai Khoi, który zdobył 2018 Václav Havel International Prize for Creative Dissent. „Jak mogę myśleć, że teraz da nam więcej wolności?”
Correction, Oct. 24:
Oryginalna wersja tej historii błędnie określiła rolę Jima Mattisa w administracji Trumpa. Jest on Sekretarzem Obrony, a nie Doradcą Bezpieczeństwa Narodowego.
Pisz do Charliego Campbella na [email protected].
.